“Ik zal niet anders meer willen”, zegt Xander Fiolen als hem wordt gevraagd of hij het naar zijn zin heeft bij de meisjes van Hekelingen. De 44-jarige jarige trainer van de MO17-1 heeft naar eigen zeggen zijn ziel verkocht aan het meisjesvoetbal. “Ik kan genieten van de saamhorigheid in het team.”
Fiolen speelde zelf bij RVVH, Slikkerveer en PKC’95. Hij was van het type dat niet snel opgaf, al was daar wel alle reden voor. Vijf keer in zijn carrière scheurde hij zijn enkelbanden. “Na die vijfde keer was ik er ook klaar mee. Ik heb het daarna nog één keer geprobeerd, maar de lol was er vanaf. De angst om weer geblesseerd te raken was groter dan het plezier wat ik eraan beleefde.”
Met een dochter, Rachel, die niets liever wilde dan voetballen keerde hij na een paar jaar weer terug op het veld. “Ik ben eerst trainer en leider geweest van een niet-selectie elftal bij Hekelingen. Een mixteam met vooral jongens en een paar meisjes, onder wie mijn dochter. Jongens zijn in hun sportbeleving heel anders. Ze zijn veel competitiever ingesteld dan meisjes die veel meer op het team zijn gericht. Dat viel me erg op.”
Het beeld van saamhorigheid dat hij schetst bij de meiden spreekt hem erg aan. “Het met elkaar doen, het stimuleren en prikkelen van elkaar. Je ziet zo’n team met meiden ook groeien.”
Hij had de afgelopen twee seizoenen de MO15 onder zijn hoede, nu is hij trainer van de MO171. “Dat kan best pittig zijn”, weet hij. “Vijftien, zestien jaar. Het zijn pubers. Die moet je wel in toom kunnen houden. Het springt soms alle kanten op. Maar ik geniet ervan, vooral van dat groepsproces.”
Hekelingen heeft ook nog een MO17-2. “Dat is een luxe, maar het verschil met ons en de MO17-2 is best groot. We spelen ook een behoorlijk niveau. In de eerste klasse. Daarin hebben we het best moeilijk. Het is aanpoten. Als we dan weer verloren hebben is dat niet even leuk voor die meiden. Je ziet dat het aan ze knaagt. Het is een talentvolle groep. Veel spelen dubbele wedstrijden. Dat komt door de JO19, dat te weinig speelsters heeft. In de eerste competitiehelft hebben mijn speelsters veel ingevallen, maar dat kan natuurlijk niet het hele seizoen zo doorgaan. Los van het feit dat ik constant speelsters aan het regelen ben, moet je ook oog hebben voor overbelasting.”
“Wat dat betreft merk je wel dat het nog steeds een dunne basis is voor meisjesvoetbal. Als er een paar meiden stoppen, dan raakt het je hele afdeling.”
Wil je meer informatie over de club VV Hekelingen? Klik hier.
Lees hier de krant van Voorne-Putten.
