Als hij even toe is aan een momentje van rust gaat hij een ommetje maken om het eerste veld. Erwin den Hartog, secretaris van ASV Ammerstol, werkt in het coronatijdperk vanuit de bestuurskamer van zijn club. “Het voelt als een vakantiebaan.”

Den Hartog begon een paar maanden geleden aan een nieuwe baan. Hij pakte zijn oude professie op als data-researcher in de mediawereld op. Hij kan zijn ei helemaal kwijt, maar ook hij ontkomt niet aan de werkelijkheid van de dag. Op een zeldzaam bezoekje aan het hoofdkantoor in Deventer na werkt hij vanuit het Lekdorp. “Met twee studerende kinderen en een vrouw die ook werkt kan het thuis op momenten vaak heel druk zijn. Mijn zoon wil daarnaast nog wel eens gitaar spelen, echt heel groot wonen we ook weer niet. Daardoor ben ik vaak aangewezen op het washok en daar past net een laptop in. Ik heb een tijdje in de woonkamer gewerkt. Dat ervaarde ik van mijn kant als reuze gezellig, maar er kwam wel minder uit mijn handen.”

Dus vluchtte Den Hartog naar ASV Ammerstol. Daar kan hij in de bestuurskamer rustig werken. “Normaal staan hier altijd tassen met voetbalspullen. Spullen die net gewassen zijn of opgehaald moeten worden. Er liggen papieren op tafel. Nu is de tafel helemaal leeg. Alles zit achter slot en grendel. Geen competitie, hé.”

Wat wel aan het plafond hangt, zijn slingers. “Dat is de running gag van Jan Ooms, die ook altijd gastheer is, en mij. Die slingers hangen er al jaren. We halen ze nooit weg.”

Met een beetje fantasie zou je kunnen denken dat de slingers symbolisch zijn: dat het elke dag feest is bij Ammerstol. Den Hartog weet in deze door corona beheerste tijden wel beter. “Het is wachten op het moment dat we weer wedstrijden mogen spelen. In het begin hebben we ons nog wel vermaakt met de kantine. We hebben drie timmermannen in ons 40-plus team. Die hebben wat vertimmerd. Het is een stuk gezelliger geworden. Een vader van een jeugdlid zei dat hij in het licht zat. Daardoor hebben we spotjes boven de bar aangebracht. We hebben twee dartborden opgehangen met licht.”

Den Hartog loopt naar de kantine als hem wordt gevraagd hoeveel jeugdteams Ammerstol dit seizoen heeft. “Jeetje, weet je dat ik dat niet eens meer weet. We zijn gegroeid met één, dat weet ik wel. Oh, ik zie het. We hebben er vijf. Voor de jeugdteams is het trainen gewoon doorgegaan. Ik geniet er ook van als ik om kwart over vijf, half zes het geluid van de noppen op het voorpad hoor.”

Ook het eerste elftal kon weer snel aan de slag. “Ons geluk is dat we een heel jong eerste elftal hebben. De meeste jongens hadden we net overgeheveld vanuit de jeugd naar het eerste team. Voor hen is het extra jammer dat we niet kunnen spelen. Het was een belangrijk jaar voor hun ontwikkeling. Ik hoor je al zeggen dat ze vanzelf ouder worden. Dat klopt, maar niet qua voetbaljaren.”

Dat er al een tijd niet is gespeeld, is ook op het terrein zichtbaar. “Terwijl de bloemetjes tussen het gras van het hoofdveld bloeien, hebben kauwen van de middencirkel een landingsplaats gemaakt.” Den Hartog ziet de flora en fauna opkomen. “We krijgen ook regelmatig bezoek van zwanen en één of twee reigers. Twee eendjes zijn er zeven geworden. Ik heb vorige week nog speciaal eendenvoer gehaald.”

Meer artikelen lezen over ASV Ammerstol ? Klik hier.
Voor meer informatie over ASV Ammerstol, klik hier.