Vandaag spreken wij met Erik Schapendonk. Erik Schapendonk is de assistent-trainer van Antibarbari 1 en hoofdtrainer van de MO17 van DVSP. De trainer gaat bij Antibarbari zijn tweede seizoen in en is bij DVSP trainer van zijn oudste dochter. Zo is Schapendonk bijna zeven dagen per week bezig met voetbal. 

Erik Schapendonk heeft samen met zijn vrouw Wendy drie dochters. “Alle drie mijn dochters zijn voetballende toppers en daarbij heb ik ook nog een bonuszoon van achttien die helaas niet meer voetbalt. Ik ben geboren in de bloedhete zomer van 1976 in Vught en heb daar een jaar of 25 gewoond waarna ik in Zuid-Holland terecht ben gekomen. Dat was overigens wel even wennen.” 

Carrière
Schapendonk begon met voetballen bij Real Lunet in Vught. “Dat is een Molukse voetbalvereniging waar ik omstreeks 1986 begon met voetballen. Ik kwam daar terecht door mijn Molukse vrienden die ik in Vught had, waar ik ook kind aan huis was. Ik was niet doorgegaan met voetballen omdat ik ook andere sporten veel te leuk vond. Daarnaast ging ik ook al snel werken en startte ik een eigen bedrijf op jonge leeftijd. Later (veel later) nadat ik geveld was door een hersenvliesontsteking met complicaties ben ik mede als onderdeel van een revalidatietraject wel weer gaan voetballen, maar in de zeven tegen zeven vorm. Dat was heel recreatief en ging vooral om de gezelligheid. Al was winnen natuurlijk nog steeds wel heel erg belangrijk, daarna smaakt alles toch beter haha! Zoals het bij veel trainers is gegaan, stond ik al snel na de eerste proeftraining van onze oudste dochter in club trainingspak op het veld van CVV Berkel om de mini’s te begeleiden met hun coole skills!”

Daarna ging het erg snel voor Erik Schapendonk. “Ik vond het zo leuk waardoor ik het jaar daarop hoofdtrainer van de eerstejaars F’jes werd en coördinator van deze groepen. In dat jaar volgde ik ook mijn eerste trainerscursus, intern bij de club gegeven door Cor den Daas. Daarbij leer je veel basisvaardigheden waardoor je heel anders gaat kijken naar het geven van trainingen. In de drie seizoenen erna heb ik diverse teams getraind bij Berkel zoals de F’jes, MO11 en ook JO17. Na vijf seizoen veel vrijwilligerswerk te hebben verzet, ben ik onze dochter in 2017 gevolgd naar Excelsior Rotterdam. Onze oudste dochter was daar halverwege het jaar bij de MO10 geselecteerd om te komen voetballen. Dat seizoen had ik nog afgemaakt bij Berkel. Bij Excelsior Rotterdam was ik gevraagd om het jaar daarna de MO9 selectie te gaan trainen. Daar hoefde ik niet lang over na te denken! Het trainen van jeugd was echt mijn hobby geworden en aangezien ik mijn oude werkzaamheden als hovenier en timmerman niet meer kon uitoefenen, doordat ik arbeidsongeschikt werd verklaard na de hersenvliesontsteking, was het erg prettig om met iets bezig te kunnen zijn. Het allermooiste vind ik om te zien hoe kinderen stappen maken in hun ontwikkeling en hoeveel plezier ze eraan beleven. Na een aantal jaar merkte ik dat ik ook veel voldoening haalde uit het individueel begeleiden en ontwikkelen van spelers en speelsters, wat uiteindelijk weer betere teamprestaties tot gevolg heeft.” 

Het seizoen erop kreeg Erik Schapendonk van de club aangeboden om zijn pupillen diploma bij de KNVB te halen. “Dat seizoen was geweldig. Ik had toen mijn pupillen diploma ook voor de winterstop al behaald bij de club. Ook daar had ik veel geleerd en deze keer van Mario Koswal, maar ook van mijn medecursisten. Ik vind het geweldig om te sparren met andere trainers. Iedereen heeft zijn eigen ‘visie’, niets is fout. Uiteindelijk maak je dingen eigen en kun je jezelf onderscheiden op en naast het veld. Ook voor de meiden van Excelsior JO9-3M, waar inmiddels onze middelste dochter voor geselecteerd werd, was het een topjaar. We speelden in de jongenscompetitie en hadden niks verloren. Ook al publiceerde de KNVB geen uitslagen en ranglijsten in deze leeftijdscategorie, het was wel duidelijk dat wij ongeslagen kampioen waren. 

In zijn tweede jaar als trainer bij Excelsior ging Schapendonk de MO12 trainen en begeleiden. “Dit was een team met allemaal talentjes van tien tot elf jaar oud en gingen spelen in de jongenscompetitie. Daarbij kreeg ik van de club aangeboden om mijn UEFA C te gaan halen. Uiteraard heb ik die mogelijkheid met beide handen aangegrepen. Deze opleiding volgde ik bij Marinus Barendregt en Danny Mulder. Twee verschillende trainers met beiden hun eigen ideeën en strategieën. Geweldig hoe dat ook tijdens het geven van de cursus naar voren kwam. De stage die bij de opleiding UEFA C hoorde heb ik met erg veel plezier vervult bij de jongens de O14 van de BVO-tak van Excelsior. Daar stond hoofdtrainer Patrick de Werk aan het roer, een kritische trainer waar ik veel van heb geleerd en erg plezierig mee heb samengewerkt. Ook sloot ik nog bij het MO16 talententeam aan als assistent-trainer, deze speelden in de JO15 competitie. Of dat nog niet genoeg was! Op woensdagmiddag was nog een gaatje en hielp ik mee met het trainen van de allerjongste jeugd van Excelsior die op zaterdagochtend hun interne competitie speelden. Helaas was dat seizoen halverwege afgebroken doordat corona zijn intrede deed. De meiden van MO12 waren ongeslagen met de winterstop en zouden een klasse hoger gaan spelen. Helaas gebeurde dat niet.”

Dat seizoen had de trainer wel nog zijn UEFA C opleiding afgerond. “Ik had in 2019 gelukkig nog mijn UEFA C opleiding afgerond op het praktijkexamen na. Dit hadden we na de winterstop ingehaald toen er weer getraind mocht worden. Seizoen 2020-2021 werd door corona wederom een vervelend jaar voor iedereen. Competities werden afgebroken en later mocht er alleen getraind worden en onderlinge wedstrijden gespeeld met allerlei regeltjes. Dat maakte het voor de jeugd nou niet bepaald leuker. Ik trainde toen een MO15 team van Excelsior en hadden helaas dat seizoen niet veel ‘echte’ wedstrijden kunnen spelen.”

Voor het seizoen 2021-2022 kreeg Erik Schapendonk een mooie nieuwe uitdaging aangeboden. “Na een gesprek bij de Rotterdamse Studentenvereniging Antibarbari was het al snel besloten: assistent-trainer bij Vrouwen 1. Ik zou gaan samenwerken met de nieuwe hoofdtrainer Ramsey Cabral. Dat was geen onbekende voor mij aangezien we beiden bij Excelsior werkzaam waren en ook daar dezelfde UEFA C opleiding hebben gevolgd. Bij DSVP in Pijnacker was ook mijn naam genoemd en werd ik vervolgens gevraagd om daar de MO19 groep onder mijn hoede te nemen. Na dit naast elkaar te hebben gelegd, had ik besloten om beide te gaan doen. De meiden van DSVP trainden op maandag en woensdag en speelden op zaterdag hun wedstrijden. De dames van Antibarbari deden dat op dinsdag, donderdag en zondag. Een druk seizoen, maar het kwam wel mooi uit.”

Het seizoen moest nog beginnen en bij Antibarbari kreeg de trainer al slecht nieuws. “De hoofdtrainer van de Vrouwen 2 stopte er blijkbaar mee. Aangezien ook Vrouwen 2 onder de selectie viel, was het zaak dat er zo snel mogelijk een nieuwe hoofdtrainer kwam. Na een aantal kandidaten bleek dat het niet zou gaan lukken. Ik voelde het toen al een beetje aankomen. Zo werd ik dan gevraagd of ik hoofdtrainer van Vrouwen 2 wilde worden. Dit ging wel wat meer met zich meebrengen dan assistent-trainer van de Vrouwen 1. Maar ja, de dagen bleven hetzelfde, de trainingen waren met dezelfde groep, alleen de wedstrijden waren anders. Na een weloverwogen beslissing vol enthousiasme ben ik aan de slag gegaan met de dames van Antibarbari Vrouwen 2, ook wel bekend als de Beloftes. Dat was wel een snelle promotie, binnen één maand van assistent-trainer Vrouwen 1 naar hoofdtrainer van Vrouwen 2. Ik had er zin in en het was ook echt een topjaar. We hadden een gezellige staf en de spelersgroep was van een hoog niveau. In het begin ging het wat moeizaam met de Beloftes, maar eenmaal op dreef stegen we flink in het klassement. We wonnen een periode en stonden uiteindelijk derde in de eindranglijst. Zo speelden we nog nacompetitie voor promotie, maar hadden we deze helaas aan onze meerdere moeten afstaan. Het is wel iets om heel trots op te zijn, want de doelstelling om in de top drie te eindigen was behaald. Enorm tevreden met wat bereikt was, maar stiekem wil je toch meer!”

Halverwege hetzelfde seizoen werd de trainer nog gevraagd of hij de assistent-trainer wilde worden bij Heren 1 van de club. “Ik had er serieus over nagedacht en met de andere stafleden over gesproken. Aangezien we als staf van de dames nog een seizoen door zouden gaan en dit ook bij de Technische Commissie de wens was, had ik het aanbod bij de Heren afgeslagen. Helaas kreeg de hoofdtrainer van de vrouwen een mooie aanbieding en deelde hij mede te stoppen bij Antibarbari. Er waren direct gesprekken geweest om mij als hoofdtrainer van de damesselectie aan te stellen. Ik zag dat ook zeker zitten en was achter de schermen de voorbereiding al gestart. Uiteindelijk werd er toch voor een andere hoofdtrainer gekozen. Bij mij kwam natuurlijk direct het eerdere aanbod van de herenselectie in gedachte en had hetzelfde moment nog contact gezocht. Gelukkig was de functie assistent-trainer Heren 1 nog niet vergeven, dus deze deal werd snel beklonken. Om dan het verhaal helemaal compleet te maken moet ik er nog aan toevoegen dat ik dit huidige seizoen ook hoofdtrainer van ben de MO17 bij DSVP, waar inmiddels ook alle drie onze dochters met veel plezier voetballen. Daar sta ik op maandag en woensdag op het veld met een zeer talentvolle groep meiden die voetballen in de hoofdklasse en in de eerste fase bovenaan in het klassement! Op zaterdag spelen de meiden hun competitie, dus dit gaat weer mooi samen met de mannen van Antibarbari die dat op zondag doen. Een klein nadeel was er eigenlijk wel. Er zijn nog maar weinig verenigingen in de eerste en tweede klasse die hun wedstrijden op zondag spelen, daardoor werden onze bekerwedstrijden gespeeld op zaterdag. Vier wedstrijden op zaterdag is toch best veel! Nu ga ik mijn tweede seizoen in bij Antibarbari 1.”

Doelen
Het eerste doel van Schapendonk is dat hij kampioen wilt worden met het Vlaggenschip van Antibarbari. “Daarnaast wil ik met de meiden van DSVP hoge ogen gooien in de Landelijke Divisie. Een volgend doel is het behalen van mijn UEFA B diploma om een steeds meer completere voetbaltrainer te worden. Daarna stel ik de doelen wel weer bij. Uiteindelijk zal kampioen worden en promoveren als hoofdtrainer met een senioren team op mijn doelen lijstje blijven staan. Als ik dan nog een droom als doel mag noemen, dan is het een betaalde baan in het voetbalwereldje bemachtigen..”

Hoogtepunt moet nog komen
Erik Schapendonk vind zelf dat zijn hoogtepunt nog moet komen. “Ik ben met een aantal jeugdteams (meiden) ongeslagen geweest in jongenscompetities en met de Beloftes van Antibarbari de nacompetitie gehaald. Dit was wel allemaal mooi, maar mijn hoogtepunt gaat nog komen. Een dieptepunt was denk ik wel de corona periode waardoor steeds alles stil kwam te liggen. Corona bracht wel een voordeeltje met zich mee. Zo waren de kinderen veel meer gefocust op de trainingen doordat er geen ouders langs de lijn stonden waar ze afleiding van hadden. Uiteindelijk ga je die ouders (supporters) ook wel weer missen. Als kind is natuurlijk ook niets leuker dat je grootste fan langs de lijn staat.” 

Huidig seizoen
Schapendonk gaat zijn tweede seizoen in met Antibarbari en zijn eerste met de hoofdmacht. “De jongens van Vlag (zoals het vlaggenschip van Antibarbari genoemd wordt) zijn een zeer hechte groep samen, met als je het mij vraagt een erg hoog niveau. Samen met mijn collega en hoofdtrainer Patrick Kok heb ik deze ploeg onder mijn hoede. We hebben nu wel een lastige start van de competitie, terwijl we een erg goede voorbereiding hadden waarin we eersteklassers overklaste. We begonnen met vijf punten uit drie wedstrijden wat simpelweg te weinig is. Een inhaalslag is dus van toepassing. Ik ben er wel van overtuigd dat dat met deze groep gaat lukken. Als we naar de trainingen kijken ligt de intensiteit en het niveau zo hoog. Als de jongens dit gaan meenemen naar de wedstrijden op zondag dan moet iedereen voor ons op zijn hoede zijn!”

Naast Antibarbari 1 heeft de trainer DSVP MO17 ook onder zijn hoede. “Voor de meiden van DSVP MO17 is de eerste fase in de jeugdcompetitie net voorbij. We zijn als eerste geëindigd in de Hoofdklasse van deze oriëntatiefase. Dat is alvast een mooie prestatie en smaakt naar meer. De volgende fase (tot de winterstop) zullen we weer in de Hoofdklasse spelen. Ook daar willen we bovenaan eindigen om na de winterstop Divisie 1 te kunnen gaan spelen.”

‘Gewoon’ kunnen voetballen
De trainer hoopt van harte dat er dit seizoen gewoon gevoetbald kan worden. “Ik hoop dat we geen onderbrekingen krijgen door corona en ‘gewoon’ kunnen voetballen’. Met Vlag gaan we voor het kampioenschap en willen we promoveren naar de eerste klasse. Vorig jaar hadden we net naast promotie gegrepen door in de nacompetitie in de verlenging van HVV te verliezen. Ik denk dat we nu sterker zijn en het klusje gaan klaren!”

“Met de MO17 van DSVP heb ik een talentvolle groep waar nog erg veel in zit. Ik ben er dan ook van overtuigd dat dit team de komende tijd nog gaat groeien en we mooie prestaties met elkaar gaan neerzetten!” 

Wij wensen Erik Schapendonk veel succes dit seizoen!

Klik op Antibarbari voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Antibarbari voor meer informatie over de club.
Klik op DSVP voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DSVP voor meer informatie over de club.