Ruim negen jaar geleden kreeg Emiel Almekinders (28) te maken met een kruisbandblessure. Nadat die helemaal was hersteld ging het een flink aantal seizoenen goed, tót vorig jaar. Tijdens een wedstrijd zakte hij er opnieuw doorheen, waarbij hij de vrees had op een nieuwe zware knieblessure. Dat klopte ook, waarbij het advies was: stoppen is het beste. Toch speelt Almekinders nu nog steeds, al is dat wel in het tweede elftal van HKW’21.
“De orthopeed vond het verstandiger voor mij, gezien mijn blessuregeschiedenis, om het voetbal helemaal gedag te zeggen en ermee te stoppen. Hardlopen of mountainbiken, desnoods wielrennen ofzo. Maar voetbal was qua kansberekening het slechtste in verband met blessures. Toch heb ik besloten om dat voorlopig nog niet te doen. Ik weet dat ik daarmee een risico neem, maar ik ben nog maar achtentwintig. Dus ik ben er nog niet klaar voor om mijn meest geliefde sport abrupt op te geven.”
Toch heeft Almekinders wel al een bewuste stap terug gezet, want hij voetbalt niet langer in het eerste elftal van de club die in 2021 fuseerde tot HKW’21. “Nee, ik heb besloten om te gaan trainen bij het tweede elftal. Maar door personele problemen heb ik daar inmiddels al enkele wedstrijden meegespeeld. Dat is toch wel anders dan bij het eerste elftal, want als ik nu het duel wil ontlopen, dan laat ik de bal gaan of ga ik niet vol het duel in. Dat kan bij een eerste natuurlijk niet, maar ze weten nu bij het tweede dat dit wel eens kan gebeuren.”
”Mijn kruisband was dit keer niet volledig afgescheurd, maar zat nog met was vezels vast. Ik ben ook niet geopereerd, maar heb het met krachtoefeningen en fysio opgetraind. Daardoor heb ik wel behoorlijk wat vertrouwen in het gewricht. Maar heb wel de afspraak, dat ik bij een moment van pijn of wanneer het gewricht op training niet lekker aanvoelt, gewoon stop en dan de volgende training weer opnieuw probeer. Want ik heb met die blessure de Kustmarathon gelopen, ik kan mountainbiken en fietsen, gewoon hardlopen. Dat is geen enkel probleem, maar het is simpelweg geen voetbal.”
Thuis heeft hij het er met zijn vriendin ook over gehad en daarop besloten dat hij zijn voetbalschoenen nog gewoon wekelijks aantrekt. “Ze voetbalt zelf ook, dus ze begrijpt me daarin wel gelukkig. Er moet af en toe nog wel een knop om, want ik was natuurlijk een eerst elftal gewend en dan is een lager team wel wennen. Maar ik ben blij dat ik hier nog van waarde kan zijn en dat ik nog voetbal. Ik speelde vanaf mijn vijftiende wekelijks in het eerste, dan is het even hard. Maar stoppen kan ik altijd nog. Voor nu is het goed zo en probeer ik het zo lang mogelijk vol te houden.”
Klik op HKW’21 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op HKW’21 voor meer informatie over de club.