Elgar Mudde sluit dit seizoen zijn voetbalcarrière af bij F.C. Perkouw. Met een carrière van heen en weer verhuizen binnen twee clubs komt het nu ten einden waar het allemaal begon. Hij vertelt ons over de loop van zijn carrière, de opname van nieuwe spelers in een club en het huidige seizoen.
Elgar Mudde begon op zijn vijfde, ondanks dat je officieel vanaf je zesde pas mocht spelen, bij de F’jes van F.C. Perkouw. Hier heeft hij in de jeugd gespeelt tot hij naar de C-elftallen over zou gaan. Vervolgens maakte hij de overstap naar V.V. Spirit en kwam in een eerste jaar C-elftal terecht en hier heeft hij alle eerste elftallen van de jeugd doorlopen tot de A1. ‘’Daarna heb ik een tijdje gehad dat ik met een heleboel dingen bezig was buiten het voetbal, waardoor ik op dat moment over ben gehaald om terug te komen naar Perkouw.’’ Eenmaal terug bij Perkouw is hij op zijn 17e al in het seniorenteam terecht gekomen.
Bij de senioren van Perkouw heeft hij zeven tot acht jaar gespeeld. ‘’Ik vond het voetballen daar altijd leuk. De mensen, de sfeer, alles. In die tijd werd ik redelijk vaak gevraagd om bij clubs te komen voetballen, niet overdreven hoog niveau maar wel een klasse hoger. Maar daar ben ik nooit op in gegaan.’’ Voor Mudde was het altijd vrij simpel, waar hij vandaan kwam had je eigenlijk maar twee keuzes aan clubs. F.C. Perkouw, een hele kleine maar hechte club en een grote versie daarvan namelijk V.V. Spirit. ‘’Ik had toen zoiets van: Ik ga het daar nog wel eens proberen. Uiteindelijk hebben de mensen van Perkouw mij overgehaald om toch nog een keer te gaan. Zij vonden dat ik makkelijk nog hoger kon spelen, dus ben ik nog een paar seizoenen naar Spirit gegaan.’’
In deze tijd bij Spirit waren er toen de tijd te weinig verdedigers en te veel aanvallers, waardoor er spelers niet altijd op hun vaste plek mochten spelen. ‘’Ik ben een aanvaller, maar als ik iets anders moet doen zal ik me best doen. Uiteindelijk kwam ik op posities te spelen die mij niet zo lagen. Daar heb ik iets te lang mee geworsteld, waardoor ik toen besloot toch terug te keren naar F.C. Perkouw.’’
De opname van nieuwe spelers gaat, volgens Mudde, wel snel gaan in een elftal, maar gaat binnen bij de meeste clubs wat trager. Behalve bij Perkouw, daar wordt iedereen snel opgenomen binnen de club en er daadwerkelijk een onderdeel van. ‘Perkouw is altijd een club geweest waarvan de helft of meer uit andere plaatsen kwamen om bij ons te voetballen. Als iemand gewoon een geschikte kerel is, er zit een leuke kop op en hij doet een beetje mee bij de club, dan wordt hij ook gewoon gezien als een van de Perkouwenaren en krijg je snel respect van mensen langs de lijn.’’
In het huidige, en laatste, seizoen voor Mudde is F.C. Perkouw een stabiele 3e klasseer geworden. Waar Perkouw vroeger bekend stond om hun lange ballen, heeft de ploeg de afgelopen jaren meer toegewerkt naar een echt voetbalspel.
Na een seizoen met tegenslagen en vooruitgang heeft Mudde ondertussen al zijn laatste wedstrijd gespeeld op 26 mei 2018. ‘’Dan is het opeens echt je laatste wedstrijd, nou dat is wel even een schakeling die je moet maken in je hoofd. Al jaren ga je altijd op dinsdag en donderdag of vroeger op maandag en woensdag voetballen. Het maakt niet uit of iemand een verjaardag viert, je gaat gewoon altijd trainen. Ik heb nog nooit een bedrijfsuitje meegemaakt, omdat ik altijd gewoon ging voetballen. Zo zit dat vanaf jonge jaren in je hoofd.’’
Helemaal stoppen met voetbal wilt hij niet. Af en toe een balletje trappen of achter de schermen werken ziet Mudde namelijk wel zitten. Maar spelen niet meer, dat kostte te veel tijd. ‘’Ik hou van het voetballen en alles daaromheen, maar tijd voor andere hobby’s heb je naast je werk, gezin en voetbal gewoon niet zoveel.’’
