Vader en dochter hebben veel gemeen, naast dat ze beide houden van een potje voetballen zijn ze ook nog eens ontzettend fanatiek. Steven en Iri zette zich samen in voor de verenging Beek Vooruit.

We beginnen met het introduceren van de 57-jarige Steven Verstraeten. De Bredanaar is begonnen met voetballen bij TVC, maar maakte al snel een transfer naar NAC Breda, waar Verstraeten wegens een blessure van de vaste keeper voor het eerst onder de lat heeft gestaan. “Na vijf seizoenen moest ik toch weer gaan voetballen, omdat ze een echte linkspoot nodig hadden. Tja, na zo veel jaar in het doel te hebben gestaan, niet de meest handige keuze, dus was het hoog tijd voor een ander cluppie”, vertelt Steven. Dat werd de vereniging Groen-Wit. “Hier speelde al een paar vrienden en dit was voor mij als voetballer de leukste tijd”, vertelt de Bredase speler. Helaas door een zware blessure heeft Verstraeten zijn voetbalcarrière vroeg stop moeten zetten.

Voetbal zal altijd zijn leven blijven, want al meer dan twintig jaar is Steven betrokken met de verenging Beek Vooruit. Ik heb drie kinderen, twee zonen en een dochter die allemaal voetballen bij dit mooie clubje”, vertelt hij. Door zijn oudste zoon is hij in de club gerold. Sindsdien traint hij jeugdteams tot aan selectie elftallen. Momenteel geeft de ex-NAC voetballer nog keeperstraining, Bootcamp training, is hij leider van het elftal van zijn zoon en zit hij in de Technische Commissie van Beek Vooruit, waar hij medeverantwoordelijk is voor het meisjes/dames voetbal en de keepers.

Ook Iri Verstraeten, de dochter van Steven, stelt zichzelf voor. Iri voetbalt als sinds de E’tjes met veel plezier bij Beek Vooruit. “Ik ben begonnen bij de jongens en ik kan wel stellen dat dit de beste voetbaljaren waren. We werden regelmatig kampioen en het team werd hechter en hechter. Dat ik een meisje was tussen al die “gasten” werd een gewoonte. Veel tegenstanders die zeiden; pff ik heb een meisje als direct tegenstander of ooh het is “maar” een meisje. Dergelijke reacties motiveerde mij juist om extra gas te geven en fel het duel aan te gaan”, aldus de Bredase Iri.

De 22-jarige dochter heeft tot haar vijftiende in het jongensteam gespeeld wat ze nog steeds ziet als háár team. De nieuwe Technisch Coördinator voor de meisjes bracht haar het nieuws dat ze vanaf het nieuwe seizoen in een meisjes team zou spelen. Hierover was ze furieus en heeft het privéleven van deze Technisch Coördinator een paar maanden erg zuur gemaakt …. die nieuwe Technisch Coördinator was haar vader, Steven Verstraeten.

Iri bespreekt haar vaders slechte en goede eigenschappen. “De beste kwaliteit van mijn vader is zijn positiviteit en zijn doorzettingsvermogen. Een mindere eigenschap vind ik zijn felheid, een beetje minder mag best, al moet ik zeggen dat ik dat ook wel erg grappig vind en het goedbedoeld is.” Steven zet daartegenover dat hij enorm kan genieten van iri’s drive en haar fanatisme. “Ze is als laatste vrouw een zekerheid voor haar team. In het veld kan ze een pitbull zijn, geeft ze alles en gaat voor niemand opzij. Buiten het veld kan ze zeer sociaal zijn en is het een echte teamplayer”, vertelt de 57-jarige linksvoor. Steven vindt dat Iri haar mindere eigenschap is dat ze in haar fanatisme af en toe té fel kan reageren. “Een herkenbare eigenschap die ze niet van haar moeder heeft geërfd zal ik maar zeggen…”, aldus Steven.

Vader en dochter hebben in hun carrières al veel overwinningen en tegenslagen meegemaakt. Het dieptepunt van Steven was natuurlijk het moeten stoppen met voetballen als gevolg van een blessure. Ook Iri heeft een langdurige blessure gehad, waardoor ze jammer genoeg van de jongens ingedeeld werd naar de meiden.
Gelukkig hebben de familieleden ook vele overwinningen ervaren. “Mijn hoogtepunt is gescout te zijn voor de KNVB, waar ik met plezier verschillende trainingen gevolgd heb”, vertelt ze. Steven Verstraeten heeft ook een mooi overwinningen of zijn naam staan, maar één hele mooie als ouder: “Als vader was een hoogtepunt dat zowel Iri als mijn oudste zoon Yff uitgeroepen werden als beste speelster en speler van het seizoen. Dan ben je best wel ’n tikkie trots”, aldus Verstraeten.

Steven en Iri hebben beiden een hart voor Beek Vooruit. “Ik ga vrijwel iedere wedstrijd van haar mee als supporter. Ik geniet van haar inzet en fanatisme en herken mezelf daarin. Ook de manier waarop ze haar team aanspoort. Eigenlijk geniet ik van het hele VR1 team, want het is een geweldige groep meiden bij elkaar en ik ben blij dat Iri daar deel van uit maakt. Tot slot vind ik het heel fijn dat we samen onze hobby kunnen combineren binnen de club, dit brengt ons dan ook weer dichterbij elkaar”, sluit Steven Verstraeten af.

Iri vindt het heel fijn dat haar vader zo betrokken is met de voetbal en de vereniging. “Bij raadt vraag ik altijd mijn vader. Een team coachen/leiden neemt soms lastige beslissingen met zich mee en hierover kunnen we altijd goed sparren. Als ik zelf aan het spelen ben heb ik vaak aan één blik al genoeg, wanneer er een tandje bij moet of meer met je verstand gevoetbald moet worden”, sluit de 22-jarige Iri af.

Klik op Beek Vooruit voor een recent artikel van de club.