Stoppen of nog één keer zijn laatste kunstje uithalen? Het werd dat laatste. Want nadat Dirk van Akkeren benaderd werd door Achtmaal of hij trainer wilde worden van de dames, besloot hij na een aantal goede gesprekken toch met de club in zee te gaan. “We hebben twee uur lang met elkaar zitten praten en er was meteen een klik.”
Toch moet Van Akkeren (48) na periodes bij onder meer FC Bergen, BSC en als materiaalman en vertrouwenspersoon bij de FC Twente Vrouwen, wel even wennen, geeft hij eerlijk toe. “Het bevalt goed, maar het is een andere slag dan ik gewend was. Ze willen hier meer plezier hebben dan écht het serieuze.” Zijn speelsters trapten dan ook al snel op de rem, vertelt de inwoner van Bergen op Zoom. “Je merkt dat we tegen bepaalde dingen aanlopen. Te weinig meiden, of net genoeg. Dan moet je de jeugd de kans geven of dames vragen van de 30+.”
Niet te vergelijken
Al maakt Van Akkeren zich voorlopig, ook na 34 seizoenen als trainer, nog niet al te veel zorgen. “Uiteindelijk komt het goed! Die meiden willen hartstikke graag, dus het is ook een beetje van beide kanten aanpassen. Na al die jaren, leer ik zelf ook nog steeds.” Na zeventien jaar als trainer van verschillende damesteams, weet de oefenmeester, in het bezit van zijn VC2, dan ook wel waar hij over praat. “Een vereniging als Achtmaal, is natuurlijk niet te vergelijken met een BSC of FC Twente.” En ook niet met SC Gastel, zijn vorige club waar hij onderdeel was van de staf. “Daar zijn we uiteindelijk naar de eerste klasse gegaan.” Heel even, dacht Van Akkeren er dan ook over na om te stoppen op zijn hoogtepunt. “Of er moest iets leuks op mijn pad komen. Toen belde Achtmaal.” Een aantal goede gesprekken later, besloot hij in te stappen bij de derdeklasser. “Ook het gesprek met de dames zelf, was heel erg leuk. Dat duurde twee uur en je merkte meteen dat we een klik hadden.” Tijd dus, om zijn naar eigen zeggen laatste kunstje uit te halen. “Ik ben begonnen als trainer toen ik vijftien was. Dan is het ook een keer mooi geweest en moet je gaan genieten van andere dingen dan op het veld staan.” Al zegt zijn trainershart wat anders, lacht Van Akkeren. “Die blijft maar doorgaan!” Ook de mensen in zijn omgeving, moedigden hem aan. “Pak die kans! En je moet doorgaan, anders word je chagrijnig. Zeggen ze dan.” Spijt om naar die goedbedoelde adviezen te luisteren, heeft hij vooralsnog niet. “De groep is heel gezellig, ook na de wedstrijd. Daarnaast zijn er voetbaltechnisch ook genoeg mogelijkheden.”
Andere aanpak
Mogelijkheden die Van Akkeren zelf als voetballer, helaas nooit helemaal heeft kunnen benutten. “Ik ben keeper geweest, bij FC Bergen en Borgvliet, tot ik geblesseerd raakte aan mijn knie.” Een scheur van een centimeter, noopte hem om op zijn 21ste te stoppen met voetballen. “Op die manier ben ik er ingerold als trainer, bij een D-team.” Dat beviel Van Akkeren zo goed, dat hij besloot om zijn trainerspapieren te gaan halen. “En sindsdien, is die passie alleen maar groter geworden.” Hoe dat komt? “Omgaan met jeugd en volwassen, blijft mooi om te mogen doen. Je bent ook een soort psycholoog én opvoeder. Alles om een speler op te laten bloeien.” Al vraagt het trainen van een vrouwenteam, een andere aanpak dan bij de mannen. “Bij mannen kun je hard zijn, ‘to the point’. Bij vrouwen moet je het voorzichtig brengen. Er is nog een behoorlijke inhaalslag te maken. Eigenlijk staat het vrouwenvoetbal nog altijd op een laag pitje.” En dat is jammer, vindt Van Akkeren. “Veel trainers willen geen vrouwenelftal trainen, terwijl er nog heel veel te bereiken is.” Hoe probeert hij dat zelf voor elkaar te krijgen? “Ik kan wel streng zijn, op het moment dat het moet. Anders probeer ik de teugels zo veel mogelijk te laten vieren.” Om dit seizoen uiteindelijk, minimaal in de middenmoot te eindigen. “Vorig jaar zijn ze laatste geworden, dus dat is een mooie doelstelling. In de derde klasse, valt voor ons nog genoeg te leren.” Zeker met het oog op de toekomst. “We moeten de jeugdige dames zoveel mogelijk proberen te ontwikkelen, zodat we daar later profijt van hebben.” Bij echt zijn laatste club. Toch? “Of er moet echt nog een héél mooie uitdaging komen.” Voorlopig, denkt Van Akkeren daar echter nog niet aan. “Ik wil zo lang mogelijk bij Achtmaal blijven. Het liefste een paar jaar.” Ook al is dat een klein stukje rijden, vanuit Bergen op Zoom. “Als het goed zit, maakt dat niks uit!”
Klik op VV Achtmaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Achtmaal voor meer informatie over de club.