Ze spelen allebei pas voor het tweede seizoen bij Vlotbrug, maar voelen zich inmiddels al helemaal thuis. Zelfs zo erg, dat Ryan de Zeeuw en Lester den Broeder niet alleen deel uitmaken van de eerste selectie, maar ook training geven aan de JO15 van de club. En dat enthousiasme spat ervan af.
Na een ‘heel leven’ bij Hellevoetsluis, besloot de negentienjarige Den Broeder om toch maar eens ergens anders te gaan kijken. Het werd Vlotbrug en met succes. “De onderlinge sfeer is echt goed, ik heb het heel erg naar mijn zin.” De oudste van de twee, De Zeeuw is 21, had wat meer omzwervingen nodig. “Begonnen bij Nieuwenhoorn, een jaar of vijf bij ‘Hellevoet’, terug naar Nieuwenhoorn en uiteindelijk naar hier.” Pas bij Vlotbrug speelden ze samen, vertelt Den Broeder. “Ik heb wel een keertje meegetraind bij het eerste, maar normaal zat ik altijd een team lager.”
Beste vrienden
Voor De Zeeuw was zijn nieuwe club eigenlijk al bekend terrein. “Mijn broer speelde er al een tijdje, dus ik ging vaak kijken. Eigenlijk wilde ik er zelf altijd al gaan voetballen.” Toen ook zijn beste vriend ging, was hij om. “Het is één grote familie, na twee trainingen voelde ik mij hier helemaal thuis.” Ook het niveau van de trainingen bevalt ze prima. “Je hebt elke week het gevoel dat je beter wordt.” Behalve op het veld, weten ze elkaar ook daarbuiten prima te vinden. De twee beste vrienden omschrijven elkaar dan ook zonder moeite. “Ryan is een echte verdediger, daar kan ik nog wel wat van leren.” En dat terwijl Den Broeder aan de andere kant op linksback staat. “Lester was vroeger linksbuiten, dus is aanvallend een stuk sterker dan ik. Dat zou ik graag een beetje van hem willen hebben.” Maar zijn kompaan, van zichzelf heel rustig, is andersom weer jaloers op de kwaliteiten van zijn ‘collega-back’. “Hij heeft echt een goede pass en is in de kopduels sterk. Ik zou wel net zo goed willen kunnen koppen.” Toch vallen de resultaten van de derdeklasser nog een beetje tegen, maar daar heeft De Zeeuw wel een verklaring voor. “We hebben een lastig programma gehad en zitten gewoon in een zware competitie. Blessures helpen ook niet mee, maar ik heb er vertrouwen in dat we ons gaan handhaven.”
Enthousiasme
Genoeg over hun prestaties op het veld, tijd voor die daar net buiten. Want nadat ze vorig jaar meeliepen bij de JO13, zijn ze nu verantwoordelijk voor de JO15. De Zeeuw wist dan ook meteen met wie hij dat graag zou willen doen. “Ik wilde het alleen doen met mijn ‘maatje’. Dat was duidelijk.” Gelukkig voor hem stond ook Den Broeder te springen. “Vroeger heb ik mijn neefjes getraind, dus ik vond het altijd al leuk om te doen. Het is mooi om de dingen die je zelf hebt meegemaakt, over te brengen op die gasten.” Ze vullen elkaar perfect aan. “We zijn gelijk, maar ik praat iets meer. Ook op het veld, haha. Lester is de hersenen, ik ben de mond.” Ondanks hun jonge leeftijd, zijn ze toch behoorlijk ‘streng’. “Geen enkele bal mag fout. Conditioneel trainen we best wel zwaar en de nadruk ligt op de basistechniek. Alleen dan kun je het spel versnellen.” Alleen op maandag en woensdag zien ze elkaar niet, maar dan spreken ze elkaar natuurlijk alsnog. “Of over ons eigen team, of over die gasten. Wat kan er beter en wat moet er nog geregeld worden? Lekker ouwehoeren.” Doordat ze zelf nu zo fanatiek bezig zijn met het trainersvak, begrijpen ze ook hun eigen trainer nog een stukje beter. “Je merkt nu hoe vervelend het is als spelers geen inzet tonen of makkelijk afzeggen. Je moet er gewoon elke training zijn en keihard je best doen.” Aan het enthousiasme is duidelijk te merken dat dit niet hun laatste klus zal zijn. “Mijn ambitie is wel om door te groeien en misschien zelfs mijn papieren te halen. Ik haal er zoveel plezier en voldoening uit”, zegt De Zeeuw. Ook Den Broeder ziet het helemaal voor zich. “Meegroeien met het team, dat lijkt mij wel wat!”
Klik voor meer artikelen over VV Vlotbrug.
Klik voor meer informatie over VV Vlotbrug.
