Ingrid van Loon is al van kinds af aan betrokken bij voetbalclub GSBW en speelde vroeger bij de dames. Toch is ze altijd betrokken gebleven bij de club, ondanks dat ze moest stoppen met voetballen vanwege haar werk. Nu doet ze samen met haar gezin veel voor de club waar haar liefde voor voetbal is begonnen.
GSBW speelt binnen het gezin een grote rol. Allemaal zijn ze betrokken bij de club, zo ook de twee kinderen van Ingrid. Haar man heeft altijd voor de club uit Goirle gevoetbald, maar moest helaas vanwege teveel blessures stoppen met voetballen. Haar twee jongens voetballen ook allebei voor de club. “Onze oudste voetbalt in het 1e, en de jongste speelt in het 2e. Ze zijn van kleins af aan begonnen bij de club.”
De kabouters
Nog voordat Ingrid haar oudste zoon 4 was, is de ‘kabouter afdeling’ opgestart. Dit is bedoeld voor kinderen van 4 tot 6 jaar om de eerste beginselen van het voetbal aan te leren. “Een kennis van mij, Ad Kuypers, is hiermee begonnen en heeft toen aan mij gevraagd of ik het leuk vond om hieraan mee te helpen. Hij is na een tijdje gestopt en ik ben dat voort gaan zetten, dit doe ik nu ongeveer 18 jaar. Het loopt allemaal heel goed en het is nog altijd leuk om te doen.” Met de kabouter afdeling proberen zij kinderen bij de club te betrekken om eerst het voetballen aan te leren, in de hoop dat je daar ook wat extra leden uit kan halen die kunnen doorstromen naar een hoger team.
Bij de kabouters betalen ze nog geen contributie, wat betekent dat ze eigenlijk nog vrijblijvend lid zijn. “Dit is meer zodat zowel de ouders als de kinderen kunnen kijken of voetbal wel echt leuk voor ze is. Kinderen vinden de ene keer dit leuk, en de andere dag vinden ze weer iets anders leuk”, laat Ingrid weten. Voor de kabouters houden ze een aparte ledenlijst bij. “Als de kinderen 6 jaar worden en ze vinden het voetballen nog steeds heel erg leuk, dan maken we ze echt lid van de KNVB en gaan ze ook echt competitievoetbal spelen.”
Trainingen
Sinds een tijdje trainen de kabouters niet elke twee weken, maar elke zaterdag. Volgens Ingrid bevalt dit hen heel erg. “De kinderen zijn heel enthousiast en impulsief, de ene keer staan ze echt fanatiek mee te doen en de andere keer lopen ze een beetje weg. Je krijgt echt een band met de kinderen en ze gaan je echt herkennen wat het geven van de trainingen nog leuker maakt.”
Vorig jaar zijn ze gestart met de ‘Champions League’. We hebben een sponsor gevonden, MAS Schilderwerken, die ze shirtjes geeft van bijvoorbeeld Bayern München of AC Milan, wat het spel voor de kinderen iets levendiger maakt. “We verdelen de kinderen in een vast team en proberen die teams dan een aantal weken aan te houden. Aan het einde van de trainingen houden we wedstrijden waarbij we de score van de teams bijhouden. Dan heb je een beetje een idee hoe ze spelen. Na die 3/4 weken verdelen we de kinderen weer over andere teams zodat ze steeds een andere groep hebben waar ze mee spelen. Dit leeft enorm bij de kinderen. Ze vinden het fantastisch want ze herkennen de shirts van de televisie, en dan zijn ze heel blij want de ene keer horen ze bij AC Milan en de volgende keer bij bijvoorbeeld Juventus.
Kleine club
Op de vraag wat GSBW nou zo mooi maakt weet Ingrid meteen antwoord te geven. “Het is een kleine club dus het is fijn dat iedereen elkaar persoonlijk kent. De sfeer en de gezelligheid laten het echt voelen alsof iedereen familie is.” Naast het voetbal doen ze ook allemaal andere activiteiten waar je meer teamspirit van krijgt. Dit maakt de teamuitjes en de trainingen nog leuker. “Als ik zo terug mag horen bij de andere voetbalverenigingen in de buurt, waarvan wij een van de kleinste zijn, staan wij wel echt meer voor de gezelligheid en samenhorigheid, wat we er heel graag in willen houden”, vertelt Ingrid. Het enige probleem is dat het steeds moeilijker is om vrijwilligers te hebben en te behouden, wat op iedere club wel een steeds groter probleem wordt.
