RAAMSDONKSVEER – Arthur is benieuwd hoe het straks zal zijn, als hij werkt in de nieuwe kantine. Dertien jaar geleden begon hij, als oud-speler en -leider van Veerse Boys, in de kantine van Good Luck. “Elf jaar geleden ben ik naar Tilburg verhuisd, maar ik ben vrijwilliger gebleven. Ik vind het te leuk om te doen. Voor mij is het echt een uitje, mijn tweede familie zeg maar. Het afgelopen jaar ben ik bijna niet in Raamsdonksveer geweest. Ik mis het dan echt. Het is even je gedachten kunnen verzetten. Ik kijk er echt naar uit om weer aan de slag te kunnen, om de mensen weer te zien.”
Cynthia begon in 2005 aan wat de laatste jaren bekend stond als ‘west’, de kantine van Veerse Boys. “Een vriendin werkte daar toen. Die ging op een gegeven moment weg, maar in die tijd moest je zelf weer voor nieuw personeel zorgen. Zij dacht gelukkig aan mij. Ik weet dat mijn moeder het er niet helemaal mee eens was. Een jong meisje van vijftien, tussen al die dronken mannen. Ik heb het toch gedaan. En ik zie mezelf niet heel snel meer weg gaan.”
Herinneringen
Het laatste jaar in de oude kantines was eigenlijk een laatste paar weken, want door corona ging er al snel een streep door alle activiteiten en gingen de kantines dicht. Dus starten ze straks zonder echte afsluiting in een compleet nieuwe kantine. “De herinneringen aan oude tijden blijven, die zijn mooi. Maar ik liep ook tegen de beperkingen aan. De nieuwe keuken is toch allemaal ruimer opgezet, daar kun je gewoon met tweeën of misschien met z’n drieën aan de slag”, geeft Arthur aan. Hij is vooral benieuwd naar de sfeer die er straks heerst. “Een kantine moet uitstraling hebben. Het moet niet iets zijn wat net zo goed een ziekenhuis of kantorencomplex had kunnen zijn. Met de hele glazen wand heb je duidelijk uitzicht over de velden. Hopelijk haalt dat de sfeer van buiten naar binnen.”
“De vertrouwde kantine stamde uit het jaar nul, ik kijk uit naar de nieuwe kantine”, zegt Cynthia lachend. “Naar het werken met de nieuwe apparatuur. En als de kassa nieuw is, dan gok ik dat ik dat binnen een dag ook onder de knie heb. De herinneringen blijven. Het verleden lag bij Veerse Boys, het nieuwe heden is bij RFC. Het is nu een soort nieuwe start.”
Sociale gedeelte
Het wachten is nu alleen nog op een volle kantine, waar van jong tot oud iedereen weer bij elkaar kan komen om te praten over voetbal, een drankje te doen, wat te eten en het vooral gezellig te hebben. “Dat sociale gedeelte is belangrijk, ik denk dat ik dat ook het allerleukste aan het werk vind”, geeft Cynthia aan. “Het past bij mij. Het klinkt misschien overdreven, maar ik mis het nu gewoon. Als je iets vijftien jaar doet en dan ineens bijna een jaar niet, snak je er gewoon naar om er weer te mogen staan, de jongens te zien en een muziekje te draaien.”
Arthur begon ooit omdat hij het erg vond als de keuken dicht zou zijn voor de jeugd. “Maar het is vooral ook het contact, een grapje maken, dat maakt het mooi. Faciliteit bieden aan spelers, dat ze voor of na de wedstrijd iets kunnen nuttigen. Dat men niet alleen een wedstrijd speelt en weer weg gaat. De kantine is een toegevoegde waarde voor een vereniging, dat iedereen een kop koffie en een pilsje kan pakken. Hopelijk kan dat snel weer, in de nieuwe kantine.”