Opgegroeid bij Groen Wit en via SAB terechtgekomen bij TVC Breda. Dat is in een notendop de carrière van TC-lid Kevin Faas. Want na meer dan twintig jaar bij de club waar hij ongeveer naast werd geboren, vond hij hier zijn nieuwe liefde. Inmiddels zijn we meer dan tien seizoenen verder en kan hij eigenlijk niet meer zonder. “Uiteindelijk is het echt mijn clubje geworden.”
Dat had de nu 39-jarige Faas als klein jochie waarschijnlijk ook niet verwacht. “Ik woonde naast Groen Wit, ben daar opgegroeid en heb er 22 jaar gespeeld. Tot ik wat dichter bij TVC kwam wonen en vrienden hier ook gingen voetballen.” Die klik was er eigenlijk meteen, vertelt hij. “Het is een echte volksclub, er gebeurt altijd wel wat. Zowel positief als negatief. Hier komen mensen met temparement, maar het is wel een warme plek. Het voelt als thuiskomen.”
Binding
Faas ziet dat de club vooral in de laatste vier jaar de stijgende lijn te pakken heeft. “We hoeven echt niet allemaal lieverdjes te zijn, daarom is TVC ook wel een aantal keer negatief in het nieuws geweest. Maar de laatste tijd zitten we in de lift. Een nieuwe weg ingeslagen, veel aanmeldingen en de mensen komen weer graag naar het sportpark.” Daar heeft de oud-speler wel een verklaring voor. “Er is structuur en duidelijkheid. Maar belangrijker nog, er begint weer een binding te ontstaan tussen de jeugd en de senioren. Jonge gasten moeten graag bij het eerste willen spelen, dat is een tijdje weggeweest, maar lijkt weer terug te komen.” Dat ziet hij als assistent-trainer van het vlaggenschip natuurlijk graag. “Jeugdleden komen op zondag weer kijken en trainen mee, ze willen er echt weer bij horen.” Ook als lid van de technische commissie doet het hem zichtbaar goed. “Dat doe ik nu een jaartje of zes, zeven. Eerst deed ik alleen de bovenbouw en was ik jeugdtrainer, maar je wilt toch graag betrokken zijn. Het is je clubje.” En dus pakte Faas er een aantal seizoenen geleden ook de functie van hoofd technische commissie bij. “Eigenlijk ben ik een soort klankbord voor de coördinatoren. Dus dingen die spelen, leggen ze bij mij neer. Dan nemen we samen met het bestuur een beslissing. Het is vooral overkoepelend. Voor problemen of indelingen komen ze bij mij.” Allemaal met maar één doel: “De mensen moeten een warm gevoel krijgen bij onze club, daar gaat het om.”
Hoge ogen
Ook bij het eerste elftal gaat het om maar één ding. “Promoveren! Als je eenmaal in die vijfde klasse zit, is het heel lastig om eruit te komen. Maar we moeten gewoon naar die vierde klasse. Als ik zie wat we hebben lopen en wat eraan zit te komen, zijn we dat verplicht.” Daarvoor moeten niet alleen op het veld, maar ook de dingen buiten het veld goed geregeld zijn. De zogeheten randzaken. “De communicatie. Van het bestuur naar de coördinatoren en de trainers van het eerste. Dat liet altijd te wensen over, maar gaat nu al stukken beter. Vroeger had echt iedereen alleen zijn eigen taakje.” Zijn liefde voor de club en het spelletje spat er in ieder geval vanaf. “Ik vind het gewoon heel leuk om mijn ‘drive’ over voetbal over te brengen. Vanaf dat ze vijf of zes zijn, ben ik met de JO17 meegegroeid, dat vind ik prachtig. Twee jongens daarvan lopen al bij het eerste.” Zijn positieve gevoel steekt Faas dan ook niet onder stoelen of banken. “Over vijf jaar denk ik gewoon dat we een derdeklasser zijn. Er zit zoveel moois aan te komen. In deze competitie wordt er meer gevraagd dan leuk voetballen, als we promoveren, gaan we echt hoge ogen gooien!”
Klik op TVC voor het laatste artikel van de club