DEVO Bosschenhoofd– Het zijn roerige tijden voor voetbalclubs. Voetballiefhebbers kunnen niet meer genieten van het spelletje en clubs zien de inkomsten dalen tot het nulpunt. Terwijl de kosten vaak gewoon doorlopen. Rien Konings is penningmeester bij DEVO, hij heeft het een stuk rustiger dan normaal, maar houdt zijn hart vast voor de komende maanden.

Als penningmeester is hij normaal gesproken verantwoordelijk voor de ledenadministratie, het innen van de contributie, het beheren van de kantinevoorraad en het ‘tellen’ van de inkomsten. Dat is nu natuurlijk wel even anders. “De kantine is dicht, dus we hebben geen voorraad, daardoor zijn die inkomsten ook nul.” Daar is aan de andere kant dan weer een nieuwe taak bijgekomen. “Je bent altijd al wel bezig met subsidies aanvragen, maar nu vraag je die ook aan om de vaste lasten te kunnen betalen. Een soort coronasubsidie.”

Vriendenclub

Dat alles valt in een jaar dat voor Konings eigenlijk in het teken had moeten staan van zijn 50-jarig jubileum bij de club. “Ik werd in 1971 lid bij DEVO, toen ik zestien jaar oud was. Daarvoor zat ik bij Rood-Wit. Twintig jaar lang ben ik hier actief geweest als speler.” Inmiddels woont de 66-jarige penningmeester alweer 45 jaar in Bosschenhoofd, in 1991 trad hij toe tot het bestuur. “Begonnen als secretaris, vijftien jaar. Vervolgens werd ik voorzitter.” Die functie mocht hij vijf jaar lang vervullen, de makkelijkste van de drie als je het hem vraagt. “Dan kan je alles delegeren, haha.” Inmiddels is hij alweer tien jaar lang penningmeester voor de vereniging die hij maar wat graag helpt. “Het is zo gelopen. Ze konden niemand anders vinden, toen ben ik het gaan doen. Heb ik weer wat te doen en de vergaderingen zijn hartstikke gezellig.” Al is die gezelligheid door de huidige situatie natuurlijk even ver te zoeken. “Je groeit uit elkaar als vereniging, je ziet elkaar nog amper. Alles moet via de app, die saamhorigheid voel je een stuk minder. Het is ook minder druk, weinig activiteiten.” Terwijl dat toch juist de kracht is van DEVO, vertelt hij. “Het is een vereniging met 225 leden, een echte vriendenclub. Veel jonge spelers en ons kent ons.”

Reservepotje

Hij vindt het lastig onder woorden te brengen wat de vierdeklasser voor hem betekent. “Hoe moet ik dat uitleggen? Ik zou echt niet zonder kunnen, dat stroomt door je bloed. Het sociale contact, dat mis je nu enorm.” Maar dat is, behalve het gemis van wedstrijden, natuurlijk niet het enige. Als penningmeester houdt hij vooral op financieel vlak een oogje in het zeil. “Je leest er nu nog maar weinig over, maar dat gaat nog wel komen. Als straks de boekhouding wordt opgemaakt en de financiën van dit jaar komen naar boven. Dan krijgen veel clubs het echt zwaar.” Bij DEVO hadden ze volgens hem gelukkig een reservepotje liggen. “De vaste lasten, zoals verzekeringen en huur, lopen gewoon door. Het geld van die aanvragen hebben we echt nodig.” Gelukkig komt de gemeente ze tegemoet. “Die hebben de subsidie vooruitbetaald, dus daar kunnen we nog wel wat mee doen. De velden moeten we ook gewoon blijven onderhouden, dat kunnen we niet overslaan.” En dus is het op de centen letten, al zorgen de trouwe leden voor een beetje extra ademruimte. “Op dit moment hebben we nog geen opzeggingen, hopelijk blijft dat zo.” Toch houdt hij de moed erin. “Als we komend seizoen weer aan de gang kunnen, gaan we zeker overleven. We moeten positief zijn, er is al negatief nieuws genoeg.”

Klik hier voor meer informatie over DEVO

Klik hier voor meer artikelen over DEVO