Wie Beek Vooruit zegt, heeft het al snel over de tweeling Schalk. In de schaduw van die twee 25-jarige aanvallers staat echter nog een tweeling die onderdeel uitmaakt van de selectie. Joep en Teun Bulkmans staan niet zo vaak op de voorpagina, maar kunnen ook een aardig balletje trappen.
De naam Schalk rolt al snel over de tong van menig West-Brabander die weleens een voetbalpotje bezoekt en over Beek Vooruit praat. De broers Joost en Loek zijn dé publiekstrekkers in Prinsenbeek, het spitsenduo is van grote waarde voor de tweedeklasser. In diezelfde selectie zit nog een tweeling die wat minder bekend is: Joep en Teun Bulkmans.
BOTSINGEN
De Bulkmansen zijn een twee-eiige tweeling en dus wat beter uit elkaar te houden dan Joost en Loek. Hun posities verschillen ook: Teun staat achterin, Joep is een aanvaller. Verder lijken ze in heel veel op elkaar. Ze hadden lange tijd hetzelfde bijbaantje, volgden samen de studie Sport en Beweging en hadden dezelfde vrienden. Dat is sinds vorig jaar veranderd. Teun is door gaan studeren op het hbo, Joep is gaan werken. “Je merkt dat we minder botsen met elkaar, nu we wat meer dingen gescheiden doen.”
De twee hebben van jongs af aan samen gevoetbald, vanaf hun vijfde tot nu toe in de selectie. Ze kennen elkaars speelstijlen dus door en door. “Maar wij hebben niet zo’n connectie als Joost en Loek, die voelen elkaar echt blindelings aan. Ik weet wel wat ik van hem kan verwachten, zie wat hij gaat doen als hij aan een actie begint”, aldus Teun. “Maar dat leidt juist ook weleens tot verbale botsingen in het veld. Ik zie soms gewoon dat Joep veel beter kan dan wat hij laat zien en dat laat ik ook wel horen. Dan gaat het er weleens hard aan toe, op het veld kunnen we niet veel van elkaar hebben. Maar na de wedstrijd is dat direct weer voorbij.”
Tijdens trainingspartijtjes komen de twee elkaar ook nogal eens tegen, als aanvaller en verdediger. Joep: “Ik kan van Teun minder hebben dan van andere tegenstanders.
Als die mij per ongeluk een beuk verkopen waarna ik de bal kwijtraak, laat ik dat gaan. Dan geef ik mezelf de schuld. Maar als Teun me diezelfde beuk geeft, scheld ik hem uit.” Teun, lachend: “Je wilt toch koste wat het kost van elkaar winnen.” Maar als een tegenstander tijdens een wedstrijd een tik uitdeelt aan een van de broers, heeft-ie wel een probleem met de ander. “Dat voel je toch sterker dan bij een andere ploeggenoot. Dan heb je zoiets van: doe normaal gast, blijf van hem af. Ik kan dan echt vol woede op die tegenstander af lopen, Teun is wat rustiger.” Voor hun ouders is het wel makkelijk dat ze altijd in hetzelfde team hebben gespeeld, zo geven Joep en Teun aan. “Dan hoeven ze maar één wedstrijd te komen kijken in het weekend.”
BIERTJE
Beide mannen spelen dus al van kleins af aan in het oranje van Beek Vooruit. Dit is inmiddels hun derde seizoen in de selectie, ze maakten hun debuut twee jaar terug in dezelfde wedstrijd. “Teun een paar minuten eerder dan ik”, lacht Joep. Teun geeft zijn broertje wel vaker het goede voorbeeld: hij stapte ook als eerste op de wereld. De heren geven echter aan niet zo veel waarde te hechten aan hun debuut. Voetballen is leuk, maar spelen in het eerste niet alles. “We willen altijd winnen, maar zetten niet alles opzij voor het voetbal. We gaan zaterdagavond gewoon de stad in, zorgen er wel voor dat we niet helemaal naar de gallemiezen gaan, maar blijven ook zeker niet thuis”, aldus Teun.
Ze pendelen tussen het tweede en eerste elftal. “Maar we zien het meer als één selectie”, aldus Teun. “Het tweede is ook een ontzettend leuk team dat goed kan voetballen, we staan daarmee bovenin de eerste klasse. De selectie is één grote vriendengroep, de sfeer is heel leuk. De combinatie tussen gezelligheid en prestatiedrang past heel goed bij ons.” Teun speelt over het algemeen gezien wat meer in het eerste dan Joep, die dan ook wel erg pittige concurrentie heeft. “Ik leer vooral heel veel van Joost en Loek.” Ze vinden het geen probleem om in een ander team te spelen. “Het is eigenlijk ook wel leuk, ik kan dan gewoon eens kijken hoe Joep het doet. Als je samen op het veld staat, ben je toch vooral met je eigen spel bezig.”
De sfeer bij Beek Vooruit zorgt ervoor dat de Bulkmansen zichzelf nooit voor een andere club zien spelen, ook al zouden ze geen basisplek in het eerste veroveren. “Absoluut niet. Het is hier gewoon heel gezellig. In de selectie zit best een groot leeftijdsverschil, maar we zijn allemaal vrienden geworden. De derde helft is ook altijd erg leuk, niemand gaat gelijk naar huis. Dat is het dorpse gevoel, iedereen binnen onze club kent elkaar.”
TWEEDE VOL TALENT
Het tweede team zit vol talenten die pas net bij de senioren voetballen, waar Beek Vooruit in de toekomst nog veel plezier aan kan beleven volgens de 21-jarige broertjes. Ze strijden niet voor niets nu al om de bovenste plaatsen in de eerste klasse. En het eerste draait voor het tweede seizoen op rij aardig mee in de tweede klasse. “Vorig jaar was geweldig, het tweede seizoen is toch altijd wat lastiger. Je merkt dat tegenstanders je inmiddels goed kennen. Wij zijn er wel van overtuigd dat onze selectie goed genoeg is om in de tweede klasse te blijven.”
Ze spreken ook lovende woorden over hun trainer, Arno Gabriëls. “Ik vraag me af of Beek Vooruit ooit nog zo’n trainer krijgt. Hij ligt zó goed in de groep. Als je geen speeltijd hebt gehad, komt hij na de wedstrijd speciaal naar je toe met een uitleg daarvoor. Ik vind hem echt een hele fi jne man in de omgang en je merkt daarnaast aan alles dat hij veel voetbalverstand heeft. Beek Vooruit is niet per se een makkelijke ploeg, je moet goed in de groep liggen en het gaat ook om de gezelligheid. Dat heeft Arno goed begrepen. Als wij oudere teamgenoten weleens horen, dan is dat lang niet bij alle trainers zo.”
Beide heren zouden het seizoen tevreden afsluiten als 1 in de middenmoot van de tweede klasse eindigt en 2 een plekje in de top vijf van de eerste klasse bereikt. Persoonlijk hopen ze op de lange termijn een basisplaats te veroveren in het eerste. “Tenminste, daar ga je voor”, vertelt Joep.
“Ik heb daar wel vertrouwen in, je moet sowieso vertrouwen hebben in jezelf.” Teun lijkt wat meer te twijfelen. “Maar je moet hoe dan ook voor het hoogst haalbare gaan en als dat het tweede is, vind ik dat ook prima. Als ik maar lekker kan voetballen, in een gezellig team en op een aardig niveau bij Beek Vooruit.