Het feit dat zijn team bij SC Stavenisse ophield te bestaan omdat er op het dorp niet voldoende spelers waren in zijn leeftijdscategorie, dat was voor Daan de Jonge (18) de reden om even de voetbalschoenen op te bergen. Inmiddels is hij senior en sinds vorig seizoen meestal basisspeler bij de zaterdag vierdeklasser.
“Destijds viel ons elftal uit elkaar en ik was nog maar vijftien. De enige mogelijkheid om op het dorp te blijven voetballen dat was een overstap naar de senioren. Maar daarvoor vond ik mezelf nog veel te jong. Ik heb even overwogen om over te stappen naar WHS, maar dat bleek te lastig met vervoer. Ik besloot toen om even te stoppen met voetbal, wat wel lastig was omdat ik al sinds mijn vijfde speelde bij de club. Meer dan een jaar later ben ik weer terug begonnen, want ik miste het wel en ben toen begonnen met trainen bij het tweede elftal. Het is gewoon wel lekker om op je eigen dorp te kunnen voetballen.”
Daarna ging De Jonge, eerstejaars Hbo-student Integrale Veiligheidskunde in Breda, weer wedstrijden wat spelen en werd hij al snel toegevoegd aan de eerste selectie. Daar is de linksbenige middenvelder inmiddels meestal basisspeler in een groep die al een flink aantal seizoenen met elkaar samenspeelt en veel ervaren jongens herbergt. “Dat klopt helemaal. Je merkt dat het team al flink wat jaren samenspeelt en er dus ook we een aantal dertigers in het team hebben. Zij weten wat het is om in de senioren te spelen en wat ervan wordt gevraagd. Dat is voor mij heel erg leerzaam natuurlijk, want ook op trainingen kan het er net als in de wedstrijden op ons niveau soms stevig aan toegaan.”
Maar op het moment dat De Jonge zich basisspeler mocht noemen, gooide corona roet in het eten van zijn voetbalontwikkeling. Dit seizoen was het, na een voor zijn ploeg overigens beroerde competitiestart, als snel gedaan met wedstrijden spelen en zorgden de maatregelen ervoor dat ook trainen een lastige horde bleek bij de Thoolse vierdeklasser. “Trainen op anderhalve meter, maar ook in twee- en viertallen hebben we mondjesmaat of helemaal niet gedaan. Wel heb ik nog even met de JO17 van Smerdiek/Stavenisse meegetraind om toch bezig te zijn. Daarin spelen enkele van mijn vrienden dus dat was wel fijn dat dat door de samenwerking die ze bij de jeugd hebben ook kon. Maar ik ben niet iemand die een paar keer per week de hardloopschoenen aantrekt en er op uit trekt. Wel met vrienden op een trapveldje, maar dat was het wel.”
Wat De Jonge vooral mist zijn de wedstrijden. “Het spelen om de punten, het teamgevoel en jezelf meten met andere teams. Dit jaar was enorm zwaar door de komst van enkele nieuwe ploegen. We hadden niet de start die we wilden en dan zit je snel weer in de rechterrij van de ranglijst helaas. Hopelijk dat we in het nieuwe seizoen weer een volledige competitie kunnen afwerken, want weer eens een wedstrijd spelen om het ‘echie’ dat zou we geweldig zijn en kijk ik ook enorm naar uit.”
Klik hier voor meer informatie over Stavenisse.
Klik hier voor meer artikelen over Stavenisse.