De 23-Jarige Laura Willaert is in augustus 2017 geblesseerd geraakt aan haar kruisband waardoor ze sindsdien niet meer in staat is geweest om te voetballen. Momenteel is ze volop aan het revalideren om volgend seizoen de draad weer op te pakken. Ondanks deze blessure is ze niet weg te slaan uit het voetbal en is nu bestuurslid van DKS’17 om toch betrokken te blijven. Ze vertelt VoetbalJournaal meer over haar blessureleed, voetbal met een glimlach en de toekomst van de vereniging.
Bij VV Steen is Willaert begonnen met voetballen toen ze 14 was. Hiervoor wilde ze al graag beginnen met voetballen maar wegens omstandigheden is dit er nooit op vroege leeftijd van gekomen. Uiteindelijk is VV Steen de samenwerking aangegaan met RKVV Koewacht om elkaar te helpen vanwege de nood aan het aantal speelsters bij beide clubs. Sindsdien zijn beide clubs gevormd tot SVO DKS’17.
Afgelopen jaar was er een enquête over de invulling van DKS’17, hier kon je je inschrijven voor bijvoorbeeld organisator, bestuursfuncties, etc. ‘’In mijn team was ik ook altijd degene die dingen regelde en omdat ik toch op die manier bezig wilde blijven bij de club heb ik mij opgegeven voor een bestuursfunctie.’’ Willaert is nu coördinator van de communicatie binnen de vereniging, dat betekent dat ze o.a. de Facebookpagina en de website beheert. De website is momenteel onder constructie maar hier wil ze zich weer volop mee gaan bezighouden. Verder heeft Willaert nog een commissie onder haar waar ze posters maken en stukjes schrijven zoals de maandelijkse nieuwsbrief.
Aan het einde van afgelopen seizoen zijn er een aantal speelsters bijgekomen van een andere club waardoor DKS’17 de keuze heeft moeten maken om met drie damesteams aan de slag te gaan in plaats van twee. Ze zijn momenteel nog bezig om voor dit team nieuwe sponsors en trainers te vinden. ‘’Het is nu wel lekker rustig op de club vanwege de afsluiting van het seizoen, maar achter de schermen zijn we al wel bezig met de voorbereidingen voor DKS’17.’’
Momenteel is Willaert hard aan het werken om zo snel mogelijk weer te kunnen spelen. ‘’Het is nog niet bekend wanneer ik weer kan spelen, het gaat tot nu erg goed dus daar ben ik erg blij mee. Ik moet het gewoon niet overhaasten, aankomend seizoen een paar keertjes mee trainen en dan langzamerhand opbouwen.’’ Zelf hoopt ze na de winterstop weer een aantal minuten te kunnen meepakken en kijkt hier erg naar uit.
‘’Voetbal is erg belangrijk voor mij, door voetbal heb ik een hele hechte vriendengroep opgebouwd met meiden die ik echt elk weekend zie.’’ Willaert voelt zich erg thuis bij de club. De visie van de vereniging is ‘voetbal met een glimlach’, dit is dan ook iets wat haar erg trekt en wat zij belangrijk vindt. ‘’Binnen deze club accepteert en respecteert iedereen elkaar. Bij de tegenstander kunnen ze tijdens een wedstrijd wel is tegen elkaar zeuren maar bij ons is de sfeer altijd wel erg leuk, gezellig en relaxt.’’
In de toekomst ziet Willaert graag dat DKS’17 ooit de grootste damesvereniging van Zeeland wordt, een SVO die volledig voor en door vrouwen is. Ze zou het mooi vinden als ze bij DKS’17 iets kunnen creëren voor dames die graag prestatiegericht willen voetballen maar ook voor meiden die wat minder goed zijn en recreatief niveau willen spelen zodat het voor iedereen leuk is en blijft.
Willaert ziet het niet zitten om de club in de aankomende jaren al te verlaten en kijkt hiermee uit naar een blauwe toekomst bij DKS’17. ‘’Ik ben zelf niet een van de betere speelsters maar haal erg veel plezier uit het voetballen en geef altijd de volle honderd procent. Ik zie mezelf in de toekomst zeker nog wel bij deze club blijven, ik heb hier veel vriendinnen, dat is voor mij heel belangrijk. Daarmee gein ik soms wel eens mee dat als we 40 zijn dat we nog steeds samen voetballen,’’ vertelde ze lachend.
