STAVENISSE – Een geintje in de kroeg, zo ontstond bij Corné Moerland zijn rol als vrijwilliger bij zijn club SC Stavenisse. Op zijn achtentwintigste noopte een voetblessure hem om te stoppen met voetballen, maar verloren voor de vierdeklasser ging hij dus allerminst. Op dit moment is Moerland alweer méér dan tien jaar de elftalleider bij het eerste elftal.

“Een vriend van me die riep in de kroeg een keertje dat hij elftalleider ging worden bij het eerste team. Ik zei toen ‘dan word ik wel vlagger!’. En dat heb ik vervolgens drie seizoenen gedaan. Toen die vriend van me vertrok heb ik zijn rol overgenomen en dat doe ik dus nu nog altijd. Het is ook gewoon gaaf om te doen en op die manier bij de groep betrokken te blijven en een rol als vrijwilliger te vervullen. Bij elke vereniging zijn alle handjes welkom en zéker bij kleine clubs zoals wij er ook eentje zijn. Daarom vind ik het ook leuk om mij bijdrage te kunnen leveren aan een stukje leefbaarheid.”

Hoewel Moerland als elftalleider dichtbij de groep staat en dus ook een soort vertrouwenspersoon is voor zowel spelers als technische staf, daar zal hij zich nimmer met het technische stuk bemoeien. “Daar blijf ik vanaf, dat is aan de trainer. Natuurlijk heb ik een mening over voetbal en als men er naar vraagt dat zal ik die ook geven, maar ik ga met niet met opstellingen bemoeien, dat is totaal niet mijn taak over verantwoordelijkheid.”

Nu Stavenisse onderaan staat in de vierde klasse van het zaterdagvoetbal is er wel teleurstelling over het sportieve, maar volgens Moerland nog zeker geen paniek. “Het is jammer dat het nog niet is gelukt om wedstrijden te winnen, maar we wisten dat het moeilijk zou worden. Enkele ervaren jongens zijn vertrokken, zoal Rudy Ridderhof bijvoorbeeld naar Wolfaartsdijk, en dat wreekt zich bij ons wel. De selectie was al niet breed en als er dan ook nog weggaan wordt de spoeling alleen maar dunner, zowel in aantal als in ervaring en kwaliteit. Dat zie je dan ook terug tijdens wedstrijden.”

Toch hoopt de clubman, hij loopt er immers al rond sinds zijn zesde, dat de komende jaren Stavenisse fier overeind blijft. “We hebben een vrij jonge groep, dus kunnen in principe nog wel jaren vooruit, alleen qua jeugd zie je het minder worden en moet je hopen het zo lang mogelijk als zelfstandige club uit te zingen. En dat er wellicht jongens terugkeren op het oude nest zoals Perry Potappel. Voor ons erg waardevol en hopelijk gaan andere oud-Stavenissenaren zijn voorbeeld volgen in de nabije toekomst.”

Klik hier voor meer informatie over Stavenisse.
Klik hier voor meer artikelen over Stavenisse.