Hij is pas 20 jaar, maar nu al verknocht aan het trainersvak. Dadier Casal zorgt ervoor dat de jeugd van GVV naar een hoger niveau wordt getild. De junioren maken sprongen in hun ontwikkeling onder zijn bevlogen leiding.

Enigszins verlegen zit Dadier Casal aan de tafel in de bestuurskamer van GVV. Rino Lafranceschina, hét gezicht van de club, heeft Casal op deze zaterdagochtend plots tegenover een journalist gezet. De bevlogen vrijwilliger vond dat zijn 20-jarige clubgenoot het verdiende om een podium te krijgen waarop hij zich kon voorstellen aan het grotere publiek. Want Casal heeft in korte tijd voor een aardige ontwikkeling gezorgd binnen de jeugd van GVV.

NEC
Zelf voetbalt Casal ook nog. De 20-jarige begon zijn carrière op zijn vierde al bij GVV, maar verkaste acht jaar later naar Theole om op hoger niveau te spelen. Daar verscheen hij op
de radar van NEC, dat hem één seizoen liet ruiken aan topvoetbal in de A-jeugd. “Maar ik kwam niet echt uit de verf”, en dus verdween Casal na één jaar richting Achilles’29 in Groesbeek. Precies in de periode van het faillissement, waarin het een chaos was bij de club. Via een kennis kwam Casal uiteindelijk bij DIO’30 in Druten terecht, de derde klasse. Daar voetbalt hij nu. “Ik wil nog steeds heel graag een hoog niveau halen.”

Via Lafranceschina kwam hij weer terug bij GVV. Casal is een voetbaldier en wilde ook graag verder als trainer, maar had geen papieren. In Geldermalsen kreeg hij de aanbieding om techniektraining voor de jeugd te verzorgen, dat was ongeveer een jaar geleden. “Dat ging goed en was leuk, ik wilde de jeugd wat bijleren en dat kon op deze manier. Maar ik verlangde ook naar het leiden van een eigen team.” Hij kreeg de JO17-1 onder handen en heeft daar al flinke stappen mee gezet. “Ik wil ze leren voetballen, dat het meer is dan zomaar tegen een bal trappen. Op dat gebied viel hier nog best wat te winnen.”

SPRONGEN
Hij geniet enorm van zijn taak. “Je ziet jongens al heel snel grote stappen zetten. Het belangrijkste is dat ik geduldig ben. Ik kan best streng zijn en soms zijn mijn trainingen echt zwaar, maar uiteindelijk zien die jongens wel dat ze er profijt van hebben.” Sinds een paar maanden heeft hij ook de JO13-1 onder zijn hoede en ook dat team gaat met sprongen vooruit. “In korte tijd zijn ze een stuk beter geworden”, ziet ook Lafranceschina.

Het doel is van elke generatie jeugdspelers er drie tot vijf uiteindelijk door te laten stromen naar het eerste elftal, het vlaggenschip moet profiteren van deze ontwikkelingen. “Want GVV kan een middenmoter worden in de derde klasse, daar ben ik van overtuigd.”