Zijn naam bij de eerste elf zien staan, dat was voor Bram van Eijk de afgelopen seizoenen geen vanzelfsprekendheid. Vandaar dat de 21-jarige Schiedammer iedere minuut speeltijd die hij bij Capelle krijgt koestert. “Hier heb ik mijn plezier teruggevonden.”
Op de eerste twee wedstrijden na, toen hij door een enkelblessure geveld was, speelde Van Eijk alles als linksback voor Capelle. “Een verademing”, geeft hij zelf ook toe.
“Achteraf gezien heb ik de juiste keuze gemaakt om voor Capelle te kiezen. Ik heb ook gesproken met Excelsior Maassluis, maar daar had ik het gevoel dat ik meer voor de breedte gehaald zou worden. Het is natuurlijk een stapje hoger, tweede divisie. Bij Capelle voelde het meteen goed aan. Ik wilde niet weer het risico lopen om weinig speelminuten te maken.”
Bij Capelle combineert hij het voetballen met een studie. “Dat heeft bij mij altijd op het tweede plan gestaan. Ik wilde profvoetballer worden.”
Hij doorliep dezelfde weg als zijn leeftijdsgenoten Bart Nieuwkoop, Rick Karsdorp en FC Groningen-spits Osama El Idrissi in de Feyenoord-jeugd, maar op zijn achttiende besloot hij Feyenoord in te ruilen voor FC Utrecht. “Ik kon wel bij Feyenoord blijven maar uit het contract dat mij werd aangeboden bleken twijfels. Ik zou wedstrijden bij Jong Feyenoord gaan spelen en als een soort derdejaars A meetrainen met de onder negentien jaar. FC Utrecht spiegelde me een veel beter plaatje voor. Ik zou in Jong Utrecht komen en een kans in de selectie.”
Van Eijk had echter pech dat hij een week na binnenkomst in Utrecht geblesseerd raakte aan zijn enkel. “Ik was er langere tijd uit en toen ik weer fit was zei de trainer dat hij me niet nodig had en voor andere jongens zou kiezen.”
Toch besloot Van Eijk zijn twee jaar durende contract uit te dienen. “Ik wilde mezelf bewijzen. Uiteindelijk heb ik vorig jaar toch nog achttien wedstrijden gespeeld met Jong Utrecht in de Jupiler League, waarvan acht wedstrijden in de basis. Ik heb meegespeeld bij Cambuur-uit en De Graafschap-uit, dat was een mooie ambiance.”
“Dat mijn contract niet werd verlengd door FC Utrecht, zag ik natuurlijk aankomen. De club nam sowieso afscheid van heel veel jongens. Er is wel geïnformeerd bij mijn zaakwaarnemer door clubs uit het rechterrijtje van de Jupiler League. Ik kon stage lopen bij FC Oss en ben zelf nog op stage geweest bij de Spaanse tweededivisionist Lugo. Dat was drie keer bagger. De accommodatie was niks en in het stadje waren alleen maar oude mensen. Daar zag ik mezelf niet voetballen.”
Zijn dienstverband bij Capelle geeft hem de mogelijkheid ook aan zijn maatschappelijke carrière te denken. “Dat is ideaal. Spelen op een leuk niveau en een studie doen. Ik heb alleen een Mavo-diploma en volg nu in Rotterdam de opleiding voor juridisch administratief medewerker. Dat is mbo4-niveau. Dat gaat me best makkelijk af en daarom wil ik de 21 jaar-toets proberen te doen. Als ik dat haal kan ik naar het hbo.”
Hij weet dat Capelle een moeizaam vorig seizoen achter de rug heeft. “Maar dit is een heel ander elftal met veel nieuwe spelers. Top7 zou voor dit seizoen heel mooi zijn.”
