Zeven competitieduels zonder blessure speelde Ian Roks bij zijn club SV Duiveland. Toen sloeg het blessuremonster bij de middenvelder opnieuw toe. Dit keer zorgen de lies en heup voor fysieke ongemakken en moet Roks noodgedwongen weer even pas op de plaats maken.
“Het is best balen, want ik was net eigenlijk terug van een vorig blessure aan mijn enkelbanden. Ik voelde me fit, maakte minuten en dat ging niet onaardig. Tot een paar weken geleden ik ineens weer last kreeg van de lies. Wat het exact is dat weet ik nog niet, maar rondom het heupgewricht zit het vast en dat zorgt voor irritatie ook aan de lies.”
Blessures vormen bij Roks een beetje een rode draad in zijn historie als voetballer. Sinds de jeugd speelt hij als in het geelzwart van SV Duiveland, waar hij op zijn zeventiende bij het eerste elftal debuteerde. “Toen ik net gedebuteerd was kregen we die coronaperiode en kon er niet worden gevoetbald. Daarna sloeg het noodlot toe tijdens de training. Ik kreeg een schouderduw en ging door mijn knie. Ik bleek toen een kruisband afgescheurd te hebben. Daarvan heb ik anderhalf jaar gerevalideerd. Uiteindelijk speelde ik vorig seizoenen een flinke periode weer, tot ik het einde van het seizoen langs achter een tackle kreeg op mijn kuitbeen en enkel. Ik voelde direct dat het foute boel was. Door al die blessures en covid was ik ineens drie jaar verder en dat alles heeft wel een flinke rem om mijn ontwikkeling gegooid.”
De nieuwste blessure bezorgt de Oosterlander wel de nodige frustratie. “Ik was eigenlijk nog terugkomend van die enkelklachten en ineens schoot het in mijn lies. ‘Daar gaan we weer!’ schoot direct door mijn hoofd. En het wordt steeds moeilijker om er mee om te gaan, maar ik heb er vertrouwen dat ik snel weer terug op het veld sta. Want ik wil mijn bijdrage blijven leveren om te proberen met Duiveland te strijden voor minstens een periodetitel. Ik denk dat we daar met deze groep voor moeten gaan en als het mogelijk is zelfs voor de titel. We willen heel graag binnen een aantal jaar weer naar derde klasse, maar als het sneller kan…”
Eventuele promotie zal nog een ferme kluif worden voor de Oosterlanders, die twee seizoenen geleden degradeerden naar de vierde klasse. “Het is bizar om te zien hoe dicht alles bij elkaar zit. Als je twee keer wint doe je mee voor de prijzen, verlies je een paar wedstrijden dan sta je zomaar op een degradatieplaats. Het zorgt wel dat iedereen elke week scherp is en resultaat wil boeken. Ik hoop snel weer aan te sluiten want die blessures heb ik wel een beetje gehad.”
Klik op SV Duiveland voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Duiveland voor meer informatie over de club.
