De nog maar 28-jarige Anthony Orprecio, die op dit moment de studie Pedagogiek aan het afronden is, is al heel lang actief voor SV Walcheren. Eerst als speler vanaf de F1 tot en met het eerste elftal, en daarna als trainer. In oktober werd hij – na het vertrek van John Bentschap Knook – voor twee seizoenen aangesteld als trainer van het eerste elftal.

In zijn jeugdjaren speelde hij zelf heel graag het spelletje, maar al snel had hij door dat het trainersvak hem meer in de vingers zat. Orprecio is op dit moment al zes jaar trainer bij de club uit Walcheren.

,,Ik heb me eerst rustig kunnen ontwikkelen bij JO191. Daarnaast heb ik met Erwin Franse stage gelopen bij JVOZ, dit was om mijn UEFA-B te behalen. Hierna heb ik het tweede elftal van Walcheren mogen trainen en ben nu erg blij en trots dat ik de kans krijg om het eerste elftal te mogen trainen.”

Als trainer is hij nu echt meer op zijn plek. ,,Als speler ben ik op een gegeven moment het plezier in het spelletje verloren. Ik ging gefrustreerd naar trainingen toe en was vaak geblesseerd. Dit heeft me er zeker toe geholpen om het trainersvak in te stappen.”

Zelf heeft Orprecio al veel mooie momenten beleefd als trainer en heeft hij geen moment spijt er van dat hij zelf gestopt is met voetballen. ,,Het derde seizoen als trainer van JO19-1 was echt iets om nooit te vergeten. De groep die wij op dat moment hadden was echt prachtig. Ze gingen echt voor elkaar door het vuur, dat vind ik schitterend. Jammer dat we dan net om promotie af te dwingen verloren.” Als nog jonge trainer valt er nog veel te verbeteren, maar ook veel te leren. ,,Alle facetten van het trainerschap kan ik nog ontwikkelen. Ik denk dat je als trainer voortdurend aan het leren en verbeteren bent. Ik reflecteer niet alleen de wedstrijden, maar ook mijzelf. Dat werkt voor mij het beste om uiteindelijk een goede trainer en persoon te zijn.”

Als trainer heb je altijd doelen, niet alleen persoonlijk, maar ook voor het team dat je traint. ,,De grootste doelstelling van mij is om dit jaar vooral plezier te hebben. Uiteindelijk wil ik na mijn studie nog UEFA-A gaan halen en dan zien we wel waar het schip strandt.

”Het lijkt me ooit ook nog wel eens leuk om ergens een JO9-1 te trainen. Die kinderen zijn zich van geen kwaad bewust en hebben zoveel plezier als ze achter die bal aan hobbelen. Dat is pas echt genieten!”

Wil je meer informatie over de club SV Walcheren? Klik hier.
Lees hier ook ‘Jay Cosijn voelt zich prettig bij Walcheren’