Bij Unitas ’30 draagt Joris van den Broek zijn steentje bij als coördinator

0
111

Een verleden bij de club en een voetballende zoon en dochter. Kortom, dat Joris van den Broek als hoofd coördinator meisjes- en damesvoetbal bij Unitas’30 zijn steentje bij zou dragen, lag min of meer voor de hand. En de populariteit is groeiende, ook regionaal. “Speelsters komen zelfs van buiten Etten-Leur.”

Van den Broek, inmiddels bezig aan zijn derde seizoen als coördinator, weet wel waardoor dat komt. “De reden is eigenlijk heel simpel: ze kunnen hier met andere meiden spelen.” En dat die mogelijkheid er is, heeft voor een groot gedeelte te maken met het werk van zijn voorgangers, maar ook zeker met het zogeheten ‘meidenbeleid’. Dat twee jaar geleden in het leven werd geroepen. “Daarin staan de doelstellingen voor een periode van vijf jaar. Waar willen we naartoe? Zo zijn we bezig met gerichte selectieteams, zodat iedereen op zijn eigen niveau kan spelen. Maar hebben we ook een prestatief damesteam opgestart, daar willen we de jeugd naartoe opleiden. Daarnaast willen we ook de recreatieve speelsters een mooi vooruitzicht kunnen bieden binnen onze damesafdeling. ”

Vriendinnen
Als inwoner van Etten-Leur, met een verleden en heden bij de club, was het dus niet zo verwonderlijk dat Unitas een aantal jaar geleden bij Van den Broek uitkwam. Dat zag de 41-jarige oud-speler zelf ook wel zitten, vertelt hij. “Ik had het gevoel dat ik ze kon helpen om verder te komen, dan wil je dat natuurlijk graag doen.” Daardoor is hij nu verantwoordelijk voor het samenstellen van selecties, het aanstellen van trainers en het bieden van een luisterend oor. “Gesprekken met ouders en trainers, ondersteunen waar mogelijk. Alles om de teams te laten draaien.” Qua ledenaantallen hebben ze niks te klagen. Integendeel. “Komend seizoen hebben we tien jeugdteams, van de MO11 tot de MO19. Daaronder is het nog gemengd. We hebben eerder te veel, dan te weinig meiden. Soms moeten we iemand teleurstellen, simpelweg omdat er geen ruimte meer is.” Ook bij de dames is de rek er nog lang niet uit. “Dames 1 en 2 spelen prestatief, het derde is recreatief. Vanaf komend seizoen hebben we op vrijdagavond ook nog 30+, zeven tegen zeven.” Het maken van onderscheid tussen prestatief en recreatief is een ambitie voor de komende jaren. “Je zou willen dat je per leeftijd twee verschillende teams hebt. Zodat je kan selecteren op basis van kwaliteit of ambitie.” Daarbij moeten ze rekening houden met een aantal factoren. “Speelsters mogen zelf hun wensen aangeven. Bijvoorbeeld dat ze hoger willen spelen of juist bij vriendinnen willen blijven. Onze recreatieve teams zijn minimaal net zo belangrijk, qua aandacht en faciliteiten willen we iedereen hetzelfde positieve gevoel kunnen geven.” Dat is wat hem betreft de verklaring voor de opmars van het vrouwenvoetbal. “Ze nemen elkaar mee, voetballen met vriendinnen blijft het leukste dat er is.”

Opleiden
Sinds het nieuwe beleid, merkt hij dat ze nog meer ‘hun plekje’ binnen de vereniging hebben verworven. “Eerst vielen we onder ‘jongens recreatief’, nu zijn we een aparte pijler binnen Unitas. Dat wil zeggen, eigen coördinatoren en echt voor vol worden aangezien. Dat is een goede ontwikkeling.” De prestaties onderstrepen dat. “Veel teams doen mee aan landelijke kampioenschappen, terwijl de eerste teams bijna allemaal op het hoogste niveau spelen.” Het beste voor de meiden, daar draait het allemaal om. “We laten talentvolle speelsters meedoen bij de jongens, om de weerstand te verhogen. Sommige meiden mogen meetrainen bij de KNVB of op stage bij Feyenoord, dat laat wel zien dat we steeds zichtbaarder worden als club.” Maar snel tevreden is Van den Broek niet, dus kan het altijd beter. “We willen de positie van het damesvoetbal nog steviger wegzetten. De meeste aandacht gaat nu nog naar de jongens, dat moet meer evenredig worden.” Op die manier hoopt hij in de toekomst met Unitas op regionaal gebied een opleidingsfunctie te vervullen. “Natuurlijk voor ons eigen eerste team, maar ook om talenten te helpen zo hoog mogelijk te komen in de voetbalwereld. Daar een bijdrage aan leveren, dat je ze ziet lopen bij profclubs en denkt: kijk, dat hebben we toch mooi gedaan!”

Bloedfanatiek
Aan het fanatisme van de meiden zal het in ieder geval niet liggen. “Ze zijn bloedfanatiek. Stellen zich ook niet aan na een overtreding, het is opstaan en weer door.” Voor nu is hij druk bezig met de teams voor komend seizoen, dat doen ze op basis van interne scouting. “We kijken de wedstrijden en leggen dat, samen met de wensen en mogelijkheden, naast elkaar.” Voor de nieuwe tak van 30+ werd het werk al voor hem gedaan, maar daar is hij niet minder blij mee. “We werden zelf benaderd door een groep dames, die hadden alles al geregeld. Dat was alleen nog een formaliteit, ook dat is weer een mooie uitbreiding voor onze vereniging!”

Klik hier voor meer informatie over Unitas ’30
Lees hier meer artikelen over Unitas ’30