Bas Nossent is sinds 2020 hoofd jeugdopleiding bij de Zwijndrechtse voetbalclub Pelikaan. Hij is hier zo’n twintig jaar geleden terecht gekomen via zijn zonen Timo en Jeffrey. Zij spelen samen met hun neef Jesper – zoon van Ronald Nossent – in het eerste elftal.
ZWIJNDRECHT – ,,Ik heb inmiddels alle lichtingen getraind bij deze club, van de kabouters tot aan het tweede elftal en ben ook nog even assistent-trainer geweest bij het eerste. Dat is zeker leuk en leerzaam, in iedere leeftijdscategorie loop je weer tegen andere dingen aan en vraagt de ontwikkeling van spelers om een andere benadering en aanpak”, zegt Nossent.
In de zomer van 2020 begon Nossent als hoofd jeugd opleiding bij Pelikaan, nadat zijn neef Rowdy (voormalig selectiespeler, nu trainer van FC Volendam onder 18, red.) een rapport en plan had geschreven dat als leidraad moe(s)t dienen voor het selectievoetbal binnen de hele club. De rol van Bas Nossent is daarbij het coachen, begeleiden en adviseren van de trainers vanaf de JO15.
,,Het trainen van de trainers is wel een begrip dat de laatste jaren steeds normaler wordt. Ik heb heel lang mijn eigen teams gehad, ook bij mijn andere voetballiefde LMO in Rotterdam waar ik eerst jarenlang selectiespeler ben geweest en daarna het tweede en eerste elftal (van 2010 tot 2014, red.) heb getraind. Maar ook deze rol is erg leuk, omdat je alles in kaart wil hebben en de ontwikkeling op de lange termijn moet bewaken. We hebben nu bij Pelikaan negen eigen jeugdspelers en bij Pelikaan 2 elf eigen jeugdspelers. Dat is iets om trots op te zijn.’’
Levensader
Hij vervolgt: ,,De jeugd is de levensader van Pelikaan en dat willen we altijd zo houden, maar dat vraagt wel om hard werken en goede communicatie. Pelikaan staat daar in de regio ook wel bekend om en de cijfers tonen inderdaad aan dat we op dat vlak echt goed bezig zijn, maar dat gaat zeker niet allemaal vanzelf. Eigen jeugdspelers in je selectie willen hebben is een mooi streven, maar het belangrijkste is en blijft presteren. We mikken op een rol in de top van de tweede klasse en hopen op een terugkeer naar de eerste klasse”, zegt Nossent.
,,Er is altijd aanwas vanuit de eigen jeugd, maar de stap vanuit het jeugdvoetbal naar de selectie maken is altijd het lastigste. Het ene talent is daar op zijn achttiende al klaar voor, maar er zijn ook spelers die op hun 21ste pas zijn uitgeleerd. Het is belangrijk om die potentie te herkennen bij spelers en daar een goed plan bij te bedenken, want ook via het derde en tweede elftal kun je uiteindelijk nog het eerste elftal bereiken. Daar hebben we genoeg voorbeelden van gezien, maar dat vraagt wel om geduld bij jonge spelers.’’
Dat geduld koesteren is wel iets dat steeds lastiger is voor veel jongens. ,,In een eerste elftal spelen geeft toch meer status. Alle jeugdspelers binnen de selectie denken Pelikaan 1 wel even te halen, maar zie het maar eens te doen om je daar tussen te knokken en je als jonge speler staande te houden tussen spelers die veel sterker en tien jaar ouder zijn. Het grote voordeel binnen Pelikaan is dat we drie selectieteams hebben die we evenveel aandacht geven en waarin de samenwerking en communicatie erg goed is. Pelikaan 2 is wel een begrip, met de laatste jaren flink wat kampioenschappen in de reserve hoofdklasse. Dat is gewoon erg knap als je ziet tegen welke clubs wij het in die competitie opnemen, al neemt het niveau de laatste jaren helaas wat af door de nieuwe Onder 23-competitie waar clubs als ASWH en Kozakken Boys nu meer naar kijken.”
Kernwaarden
Ronald Nossent, de broer van Bas, richt zich als technisch coördinator op de selectie bij de senioren. ,,Ik heb mijn ogen gericht op de JO15, JO17 en JO19, dus ik kan bij Ronald altijd aangeven welke talenten eraan zitten te komen en waar zij al klaar voor kunnen zijn. We laten regelmatig jonge spelers al meetrainen om ze aan het seniorenvoetbal te laten wennen. Wat voor mij het belangrijkste is, is dat we het samen doen binnen de hele club. Onlangs werd een talent vroegtijdig vanuit de JO17 naar de JO19 doorgeschoven, omdat hij daar meer weerstand krijgt en dat beter is voor zijn ontwikkeling. Dat is iets wat de trainers zelf al hadden gezien, dat vond ik goed om te zien.”
“In het plan dat Rowdy heeft geschreven zijn duidelijke kernwaarden beschreven, zoals plezier maken op het veld en aanvallend voetbal willen spelen. Daar stond ook het 4-3-3 bij, maar dat is echt niet in beton gegoten. Het voetbal is altijd in ontwikkeling en bijna alle spelers en trainers weten inmiddels wel dat een systeem niet meer zoveel zegt, het gaat vooral om de intentie en intensiteit waarmee je spelers. Zelfs Louis van Gaal, ooit de grootste pleitbezorger van het 4-3-3, ziet in dat er meerdere manieren zijn om goed en aanvallend voetbal te spelen.”
“Plezier staat altijd voorop, dat is de beste manier om je te ontwikkelen. En met aanvallend voetbal heb je vaak het meeste plezier. We hebben met Björn Vlasblom en Angelo Geerlings twee jonge trainers bij het eerste en tweede. Vorig jaar bij Pelikaan kwamen zij zonder duidelijk beeld van de selectie omdat er door corona negen maanden geen wedstrijden waren geweest. In het begin hebben we ze daarom op weg kunnen helpen, maar het enthousiasme en de energie die zij erin stoppen is mooi om te zien.”
Klik op Pelikaan voor het laatste artikel over de club.
