Jong geleerd, is oud gedaan. Dat spreekwoord nemen ze bij Sparta’30 graag maar al te letterlijk. Want wie de kaboutertjes van de club uit Andel iedere zaterdagmorgen zo bezig ziet, kan niet anders dan stiekem mee genieten. “De spanningsboog is niet zo groot, dan moet je een beetje geduld hebben.”
Geduld is met de fanatieke voetballertjes van 3,5 tot 5 jaar, misschien wel het allerbelangrijkste. Arwin Verhoeven, trainer van de kabouters, weet er inmiddels alles van. “Ze zijn natuurlijk super snel afgeleid, helemaal zoals nu met Sinterklaas. Of iemand moet plassen, staat ‘ie opeens in de bosjes…” Toch is het voor hem, en zijn drie collega-trainers (Bertil van Bergeijk, Arie Bouman en Frank Jiskoot), misschien wel het hoogtepunt van de week. “Het is zo mooi om ze bezig te zien, wat ze dan allemaal doen. Dat is puur plezier.”
Enthousiasme
Verhoeven (41), zelf al lid bij Sparta’30 sinds zijn zevende, raakte vorig seizoen betrokken bij de jongste leeftijdscategorie. “Mijn dochtertje wilde op voetbal, op die manier kwam ik erbij. Het is leuk om die kleintjes te helpen.” En dat was best hard nodig, vertelt hij. “Op papier hebben we er nu zeventien, gemiddeld zijn er zo’n dertien jongens en meisjes per training.” Wat ze vooral doen? “Dribbelen en spelletjes als slingertikkertje of ‘Schipper mag ik overvaren’. Allemaal dingen met bal. Aan het einde sluiten we altijd af met een partij.” Al komt daar nog best wat bij kijken, weet Verhoeven. “De verschillen in leeftijd zijn soms best groot, dat merk je in de duels. Dan splitsen we ze op.” Hoe anders was dat in zijn eigen tijd. “Toen ging je pas op voetbal als je zeven was, nu beginnen ze veel eerder.” En dus is de ene training, absoluut niet de andere. “Dan is het een stukje lastiger om de aandacht vast te houden.” Maar één ding, blijft altijd hetzelfde: “Hun enthousiasme! Ze hebben er iedere keer weer zoveel zin in.”
Handen vol
En dat merk je aan de opkomst. “Wat voor weer het ook is, ze zijn er bijna allemaal. Dat vind ik wel heel bijzonder. Van de zeventien, zijn er een stuk of twaalf zeker al meer dan tien keer geweest. Het is echt een vaste groep kinderen.” Een groep, nu nog bestaande uit veertien jongens en drie meisjes, die steeds groter wordt. “In de kleuterklas gaat dat natuurlijk snel rond. Dan komen ze een keertje kijken en er is altijd wel iemand die ze kennen van school. We hopen dat er nog een paar meer bij komen.” Al is twintig wel ‘de max’, voegt Verhoeven snel toe. “Zeker voor hier in het dorp, maar ook voor ons als trainers om alles in de gaten te kunnen houden. We zijn per training met zijn tweeën, dan heb je echt je handen vol hoor.” Ook thuis. “Haha! Het is heel bijzonder en leuk om je eigen dochtertje te trainen. We hebben het niet te veel over voetbal, af en toe schieten we nog een balletje. Zaterdag is ook voor haar toch wel het hoogtepunt van de week.” Net als voor de rest van het team. “We krijgen alleen maar enthousiaste reacties. Na de training komen die kids ons bedanken en krijgen ze een stukje fruit. Dan hebben we weer lekker getraind!”
Klik op Sparta’30 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Sparta’30 voor meer informatie over de club.
