Toen Arthur Paping aantrad als penningmeester trof hij een club aan waarmee het in financieel opzicht niet best was gesteld. MVV’27 had te maken met onder meer trage inning van contributies, te hoge inkoopkosten en een administratieve organisatie die allesbehalve vlekkeloos liep. “Als registeraccountant schrok ik echt een beetje toen ik zag wat er allemaal mis was”, zo begint Paping, in het dagelijks leven financieel interim manager, zijn verhaal. “Het werd me snel duidelijk dat er veel werk aan de winkel was, maar ik deed het graag voor de club.”
Papings vriend Ruud van Walsum had hem enthousiast gemaakt om een grondige financiële inhaalslag te maken. Paping, die zelf ooit voor Excelsior Maassluis uitkwam en wiens zonen nu nog voor MVV’27 spelen, kon de lokroep van Van Walsum niet weerstaan.
“De club stond in brand, ik vond echt dat ik op het verzoek moest ingaan”, vervolgt de vijftiger. “Ik was eerder al eens benaderd, maar nu vroeg een goede vriend mij om hulp. Als je een beetje een sociaalmaatschappelijk hart hebt – en dat heb ik – dan zeg je geen ‘nee’ tegen zo’n vraag. Ik had de tijd om het te doen en voelde erg met de club mee op dat moment. Zoals gezegd, MVV’27 stond er financieel slecht voor toen ik aantrad als penningmeester. Daarnaast was de staat van de accommodatie ook niet al te best, we hadden een relatief verouderd complex.”
Door diverse financiële verbeteringen door te voeren, kwam de vereniging weer in rustiger vaarwater terecht. De club kreeg hierdoor weer ruimte om te ademen en kon na een aantal jaar zelfs weer voorzichtig gaan kijken naar investeringen in de accommodatie.
“Contributies maken natuurlijk een belangrijk deel uit van de inkomsten”, weet Paping. “Daarnaast zijn we andere inkoopvoorwaarden gaan bedingen voor consumpties die in de kantine werden verkocht. Ook dat heeft positieve financiële gevolgen gehad. We hebben met een heel team van vrijwilligers en sponsoren de schouders eronder gezet en dat heeft zijn vruchten afgeworpen.
Na een tijd lukte het om een soepel draaiend systeem te krijgen, waarbij er onder de streep weer ruime zwarte exploitatieresultaten konden worden geschreven.”
Paping benadrukt dat hij zijn inhaalslag niet had kunnen maken zonder de hulp van andere vrijwilligers. Zelfs met hun assistentie was hij nog een flink aantal uur kwijt in de week aan de financiële renovatie. “Er gaat ongemerkt best veel tijd in zitten”, vertelt de penningmeester die in oktober het bestuur gaat verlaten. “Vooral in het begin sta je voor je gevoel oog in oog met een berg puin die lastig te ruimen is.
Maar het geeft heel veel voldoening als je ziet dat het geld binnenkomt en dat de club weer kleur op de wangen krijgt. Nu zijn we zelfs zo ver dat we aan een flinke opknapbeurt van de kleedkamers kunnen gaan denken. Dat moet de komende zomer de kroon op mijn werk worden.”
MVV’27 kan zich weer met trots presenteren, besluit Paping. Hij kan zijn taken met een gerust hart overdragen. “Het heeft echt heel veel moeite gekost. Maar ons harde werken is beloond.”