Weten waar je goed in bent is in sommige gevallen een grote kwaliteit. Voor Anton de Waal was dat niet zo lastig, want na een aantal maanden als voetballer, wist de clubman van NOAD’32 als geen ander waar zijn kracht lag. “In het veld kreeg ik maar weinig ballen.”
Maar daarbuiten is De Waal (70) al tientallen jaren altijd aanspeelbaar. “Als leider, secretaris en voorzitter. Op die manier was ik toch nog van waarde!” Maar stiekem had hij al die functies zelf ook niet helemaal verwacht. “Eigenlijk was er niemand anders. De toenmalige voorzitter bleef maar ‘aan mijn kop zeuren’. Ga nou een keer mee naar de vergadering, zei hij dan.” En dát heeft De Waal geweten. “Werd ik meteen voorgesteld als de nieuwe secretaris, toen kwam ik er niet meer onderuit.”
Waardering
Na negentien jaar als voorzitter en vijf als secretaris, kijkt het bestuurslid terug op een mooie periode. “Ik heb het altijd met veel passie proberen te doen en volgens mij werd dat wel gewaardeerd. Die waardering heb ik altijd wel gevoeld.” Maar helemaal afscheid nemen, kan De Waal natuurlijk niet. “Als vertegenwoordiger ga ik nog altijd mee met het eerste en doordeweeks maak ik schoon. De kleedkamers, het ballenhok, zo blijf je toch dagelijks betrokken.” En dat is niet voor niks, vertelt De Waal. “Uit liefde voor de club en je komt onder de mensen. Anders zit je ook maar achter de geraniums, nu kun je lekker bezig blijven.” Een leven zonder NOAD’32, ziet hij dan ook niet zitten. “Je bent er helemaal in verweven. De kleinschaligheid, het ons-kent-ons, dat is toch een groot goed. Je hoort echt bij een vereniging.” En de waardering waar de oud-voorzitter eerder over sprak, heeft hij zeker gekregen. “Sinds 2013 ben ik erelid, dat is toch wel heel mooi en bijzonder. Het laat zien dat je toch wel wat voor de club hebt mogen betekenen.” Die oorkonde hangt netjes naast zijn lintje en de Gouden Speld van de KNVB, maar één ding blijft voor hem altijd hetzelfde. “Nooit naast je schoenen gaan lopen.”
In het hart
Al is dat tijdens het 90-jarig jubileum van ‘zijn clubje’ toch net iets lastiger. “Dat is iets om trots op te zijn. We hebben het toch maar mooi zolang met elkaar vol mogen houden.” Maar zoiets gaat natuurlijk niet vanzelf, weet De Waal als geen ander. “Alles is inmiddels veel beter geregeld. Ook als je kijkt naar het bestuur. Vroeger moest je het allemaal zelf doen, nu heb je overal commissies voor.” Is dat de belangrijkste reden voor het behalen van die mijlpaal? “Je moet gewoon door blijven gaan, ook in mindere tijden. De naam zegt het eigenlijk al: ‘Nooit Ophouden Altijd Doorzetten’. Het komt altijd weer goed.” Zelfs als het eerste dan een keertje verliest, lacht hij. “Ik mis eigenlijk geen wedstrijd en ben stiekem toch enorm betrokken. Als ze verliezen, ben ik echt chagrijnig. Het doet gewoon wat met je.” Al plaatst De Waal dat ook alweer snel in perspectief. “De impact als jonge mensen binnen de club overlijden is enorm. Als voorzitter hield je dan een toespraak, dat zijn de mindere dingen.” NOAD’32 zit dan ook in zijn hart. “Mijn vader was betrokken bij de oprichting en met mijn broer ging ik altijd mee naar de voetbal. Daar groei je in mee.” Ook in de toekomst. “Dat is altijd lastig om te zeggen, maar ik zie voldoende perspectief. Er zit weer mooie jeugd aan te komen, dus de komende jaren gaan we vol vertrouwen tegemoet!”
Klik op NOAD’32 voor meer informatie over de club.
Klik op NOAD’32 voor meer artikelen over de club.