Het was voor Alex Jobse en iedereen bij v.v. Serooskerke afgelopen seizoen een bijzondere ervaring. Na de degradatie en turbulente gebeurtenissen in seizoen 2021-2022 kroonden de blauwhemden zich tot kampioen in de 3e Klasse A. Een treetje hoger beleeft de aanvaller vooralsnog een lastige start en bevinden ze zich onderaan de ranglijst.
”We wisten vooraf wel dat het een pittig seizoen zou gaan worden. Er zijn wat jongens afgehaakt, vertrokken of gestopt en we hebben ook weer wat jeugdspelers ingepast. Als je dan van heel roering naar een bijzonder kampioenschap gaat én opnieuw promoveert binnen een jaar, dan was dat op zich al bijzonder te noemen. Dat is namelijk geen vanzelfsprekendheid, zeker niet met een aantal heel sterke ploegen erbij als concurrenten. Toch hebben we het gered en we gaan er alles aan doen om dat nu als tweedeklasser ook te realiseren. Al beseffen we heel goed, dat het een meer dan lastige opgave zal worden.”
Zelf beleefde de aanvaller een heel dubbel seizoen. Waar het de ploeg voor de wind ging, daar kreeg Jobse te maken met fysieke ongemakken. “Na de winter heb ik veel wedstrijden gemist vanwege een blessure. Een MRI-scan laten maken en naar een aantal doktoren geweest. Het leek op een ontsteking in de knie, maar uiteindelijk bleek er de diagnose ‘jicht’ uit te rollen. Net voor het eind en vlak voor het behalen van de titel was ik weer beschikbaar en heb ik toch nog wedstrijden gespeeld. Op die manier heb ik toch nog enigszins een positief gevoel aan het kampioenschap overgehouden en mijn bijdrage met een aantal goals gehad.”
Op dit moment heeft de 32-jarige spits medicatie en daardoor geen hinder meer van de jichtklachten waardoor hij wekelijks nu een niveau hoger aan de bak kan. “Als je een tijdje langs de kant moet toekijken, dan is het gevoel toch anders. Je kan geen inbreng hebben en nu wel. We zullen moeten proberen om elke week het maximale te geven, dat zal ook nodig zijn willen we wegkomen uit de onderste regionen. We hadden een vrij goede voorbereiding en als ik zie hoe de jonge jongens het oppakken dat is ook heel mooi. Aan het eind van diezelfde voorbereiding hadden we ineens wel een paar flinke blessures en dan zie je toch dat je het lastig krijgt. Want hoewel er altijd wel elf spelers aan de aftrap staan is in mijn ogen onze selectie nu nog niet breed genoeg om zo’n gemis van basiskrachten te kunnen opvangen. Zo realistisch moeten we helaas wel zijn.”
Jobse is woonachtig in Vrouwenpolder maar al sinds zijn jongste jeugd speler van de dorpsclub. “Op één jaartje Kloetinge in 2015 na heb ik hier inderdaad altijd gevoetbald. Daar kwam destijds een nieuwe trainer en ik kreeg geen kans meer. Jammer, maar toen was er maar één club waar ik naartoe terug wilde en dat was Serooskerke. Nu ben ik tweeëndertig en hoop ik hier nog een paar seizoenen te kunnen voetballen en een zo hoog mogelijk niveau te halen. En als we de groep zoveel mogelijk fit kunnen houden en het voetbal uit de voorbereiding weer kunnen laten zien, dan vind ik dat we handhaving zeker als realistisch doel moeten stellen. Het liefst rechtstreeks en anders via de nacompetitie.”
Fit blijven is een belangrijk doel voor de veelscorende aanvaller, maar toch heeft hij met potlood nog een ander doel op het wensenlijstje geschreven. “Ik sta op de all-time topscorerslijst hier bij Serooskerke inmiddels op zo’n 130 officiële doelpunten. Frank Allaart heeft er in totaal 150 gemaakt dus daar zit ik aardig bij in de buurt. Wie weet is het me gegeven om dat aantal te evenaren of te verbreken. Als dat ooit mocht lukken dan zou dat mooi zijn. Al vind ik handhaven nu in de tweede klasse toch belangrijker.”
Meer artikelen lezen over VV Serooskerke? Klik hier.
Klik hier voor meer informatie over VV Serooskerke.
