Nadat ze vorig jaar halverwege het seizoen zonder trainer kwamen te zitten en daardoor doordeweeks zelf voor de trainingen moesten zorgen, werd het voor vijfdeklasser Advendo steeds lastiger om te presteren. Maar met een nieuwe hoofdtrainer, is de club uit Breda nu klaar om de torenhoge ambities waar te maken, vertelt Hassan el Farissi. “Onze doelstelling is kampioen worden.”
En dus wordt er keihard getraind, onder leiding van Sebastio Muaxambi. Sinds dit seizoen de trainer van Advendo. “Hij pakt ons allemaal hard aan, dus we moeten ons bewijzen. Maar dat is ook wel nodig.” Zeker na afgelopen jaar, memoreert El Farissi (25). “Halverwege het seizoen hadden we geen trainer meer en het was moeilijk om iemand te vinden.” Sprake van structuur of balans, was er dan ook niet. “Doordeweeks moesten we zelf de training regelen. Alleen op zaterdag, hadden we met Jeroen Ras een interim-trainer. Die kende ik nog van The Gunners.” Verder dan een één na laatste plaats, kwam de vijfdeklasser mede daardoor niet. “Je mist discipline, traint minder hard en krijgt last van blessures.”
Wereld van verschil
Al lag dat niet aan de instelling, vertelt El Farissi. “We pakten het goed op, waren gemotiveerd om te voetballen en ook de opkomst op trainingen was in principe goed. Toch mis je de druk én prikkel van een trainer. Dat merk je aan de intensiteit.” Maar niet aan het spelplezier, lacht de inwoner van Breda. “Voetbal is voor veel jongens bij ons een uitlaatklep. Door dingen die spelen op het werk of thuis, wil je gewoon lekker voetballen en bezig zijn.” Aan de kwaliteit binnen de selectie van Advendo, ligt het in ieder geval niet. “Ik heb zelf in het verleden onder meer tweede klasse gespeeld, en eigenlijk merkte ik geen verschil. Tegenstanders vragen ook vaak: Wat doen jullie zo laag?” En om die vraag dit seizoen te voorkomen, ging El Farissi samen met aanvoerder Rivelino Resort vroegtijdig op zoek naar een nieuwe trainer. “In mei hebben we verschillende gesprekken gevoerd. Het moest iemand zijn met kennis én mentaliteit.”
De keuze viel uiteindelijk dus op Sebastio Muaxambi. Roepnaam Didi. “We hebben bewust gekozen voor een onbekende trainer, maar wel één die de ambitie had om naar de senioren te gaan.” Want met ervaring bij de jeugd, weet Muaxambi volgens El Farissi precies hoe hij met de selectie van Advendo om moet gaan. “Hij neemt geen blad voor de mond en straalt autoriteit uit. Er is weer structuur, intensiteit en je moet op tijd komen.” Een wereld van verschil, merkt de middenvelder. “Het is nu weer hard werken, omschakelen en vechten voor de bal. Dat misten we afgelopen seizoen.”
Familie
En dat is nodig ook, want de doelstelling is duidelijk. “We willen kampioen worden.” Aan vertrouwen, bij El Farissi dus geen gebrek. “Kwaliteit hadden we al, nu hebben we er ook een stukje mentaliteit bijgekregen. Dat heeft ons het juiste duwtje in de rug gegeven. We willen nog steeds allemaal Advendo hogerop helpen.” Al komt dat niet vanzelf, weet ook de voormalig speler van onder meer The Gunners, VVR en JEKA. “Je wint wedstrijden door als beste te verdedigen. Wij verloren wedstrijden door niet hard te werken en alleen maar te willen aanvallen.” Met een aantal ‘harde werkers’ in het elftal erbij, moet dat probleem zijn opgelost, denkt El Farissi. “Daardoor is er nu nog meer een concurrentiestrijd en zijn de trainingen intensiever. Iedereen moet het laten zien.” Ook El Farissi zelf.
Al heeft hij daar over het algemeen weinig moeite mee. “Ik probeer altijd voldoening uit een wedstrijd te halen, door heel veel vieze meters te maken. Om het team te helpen en zodat anderen hun kwaliteit kunnen laten zien.” En als El Farissi zegt veel vieze meters, bedoelt hij ook echt veel vieze meters. “Laatst speelde ik met zo’n tracker, toen had ik veertien kilometer gelopen.” De box-to-box middenvelder zit tijdens zijn tweede seizoen bij de club, dan ook helemaal op zijn plek. “Vorig jaar zijn we met een hele groep, dankzij Rivelino, allemaal naar Advendo gekomen. Ik zocht hiervoor altijd de prikkel om hoger te gaan voetballen, maar daar had ik op een gegeven moment minder plezier in. Daarom wilde ik dat hier graag terugvinden, met jongens die ik ken.” En dat is gelukt. “Het is een stukje betrokkenheid van iedereen. Het zijn gasten waar je samen mee naar school bent geweest, bevriend mee bent, of mee bent opgegroeid. Dat voelt gewoon als familie van elkaar.” Aan een vertrek, dacht El Farissi ondanks de tegenvallende resultaten dan ook niet. “Ik zag de potentie en zie nu het verschil in de trainingen.” Kortom. “Ik zou teleurgesteld zijn als we niet naar die vierde klasse gaan!”