Na wat onenigheid bij Cluzona en een verhuizing naar Amsterdam, besloot Aaron Dekkers dit seizoen de overstap te maken naar vierdeklasser Alliance. Even wennen aan het niveauverschil, maar inmiddels voelt de middenvelder zich helemaal thuis, al is er nog één klein probleem. “Pas vanaf 12 oktober ben ik speelgerechtigd.”
Dat laatste behoeft de nodige uitleg en die geeft de 21-jarige speler dan ook graag. “Pas na de deadline voor het overschrijven bij de KNVB, ging ik naar Alliance. Dan mag je pas gaan spelen als je een jaar geen officiële wedstrijd hebt gespeeld. Dat duurt nog even.” En die tijd gaat langzamer, dan hij aanvankelijk had verwacht. “Dat gaat zo voorbij, dacht ik eerst. Maar als je dan nu die jongens ziet spelen en je mag zelf alleen maar trainen, valt dat toch tegen. Dan wil je ook eindelijk weer een echte wedstrijd spelen.” Voor de afronding van zijn studie Sportkunde trok Dekkers de afgelopen maand definitief naar onze hoofdstad, toch is dat niet de belangrijkste reden voor zijn overstap naar de Roosendaalse formatie. “Bij Cluzona had ik het ook goed naar mijn zin, maar ging ik uiteindelijk niet helemaal lekker met de trainer. Daarom kwam mijn vertrek ook pas zo laat.”
Geen spijt
Vooral Bob Rijpert, zijn zwager en speler van Alliance, trok hem over de streep. “Die roept het al jaren. Bij Sinterklaas heb ik eens een Alliance-shirtje van hem gekregen, dus heel onverwachts kwam het niet.” Toch moest de jongeling er nog even goed over nadenken. “Ik wist eerst niet zo goed wat ik wilde gaan doen, kon ook in Amsterdam gaan voetballen. Vorig jaar hadden ze mij ook al gevraagd en vlak voordat ik wat mot kreeg bij ‘Clu’ ook, toen had ik nog ‘nee’ gezegd.” Uiteindelijk besloot hij dus toch om op gesprek te gaan. “Ik ben Bobs woorden eigenlijk achternagegaan. Die zei altijd dat het hier heel gezellig was, hij heeft niet gelogen.” Spijt heeft hij dan ook zeker niet. “Het is echt een leuke groep, we gaan goed met elkaar om en het is de reistijd meer dan waard. Anders zou ik het nooit volhouden.” Hij probeert er zo vaak mogelijk te zijn. “We trainen op maandag en woensdag, soms blijf ik na het weekend nog hier voordat ik weer naar Amsterdam moet. Als ik tijd heb, train ik gewoon twee keer.” Behalve de sfeer, valt ook het niveau en de spelopvatting hem allesbehalve tegen. “Ik ben aangenaam verrast. Het is serieuzer dan ik had gedacht, iedereen wil er wel echt voor gaan. Daar ben ik blij mee.” Al had hij er zichzelf vooraf al op ingesteld. “Je weet waar je aan begint. Het niveau ligt wat lager, vooral voetballend.”
Niet zonder
En dus wordt er ook meer van hem verwacht, tegelijkertijd verwacht hij ook meer van zichzelf. “Af en toe ga je dingen zelf proberen, terwijl eerst de spelers om je heen dat deden. Dan is het soms best confronterend als het niet lukt.” Ook Dekkers heeft inmiddels gezien dat Alliance de stijgende lijn te pakken heeft. “Ze zijn groeiende. Het is gezellig, iedereen blijft hangen na de wedstrijd en tegelijkertijd zijn ze serieus met voetbal bezig.” Qua gezelligheid lijkt de club wel een beetje op zijn vorige, de eerste week was best even wennen, vertelt hij. “Je kent veel spelers alleen van zien of horen, dan is het altijd even lastig. Inmiddels gaat dat heel goed.” En voor de mensen die hem nog niet zo goed kennen, geeft hij een introductie. “Ik ben een speler met veel ‘drive’, wil graag zoveel mogelijk doen in het veld. Aanvallend ingesteld, altijd willen winnen.” Na twee seizoenen Cluzona, speelt hij nu dus in het rood met zwart. En zijn verwachtingen zijn hoog. “Misschien mag ik dat niet uitspreken, maar ik vind dat we mee moeten doen voor de bovenste vijf plekken. We hebben gewoon een goed team.” Wie weet zit er in de toekomst dan weer een stapje omhoog in voor de voetbalgekke Dekkers. “Ik zou echt niet zonder kunnen, dat heb ik tijdens de coronaperiode wel gemerkt!”
Klik hier voor meer informatie over Alliance
Klik hier voor meer artikelen over Alliance