Een jaar of tien geleden, was hij er al eens actief als hoofdtrainer. En kennelijk is hem dat toen zo goed bevallen, dat John van der Toorn graag nog eens bij Vierpolders terugkeerde. Als trainer van het tweede, maar met dezelfde energie. “Ik ben nog net zo fanatiek, dat slaat ook over op die gasten.”
Ondertussen is de 63-jarige Van der Toorn dan ook alweer bezig aan zijn tweede seizoen. “En er komt een derde, ik heb alweer bijgetekend!” Zo simpel kan het dus zijn. “Tien jaar geleden ben ik al eens hoofdtrainer geweest van Vierpolders, dat is goed bevallen. Ook met het kader, kon ik altijd goed door één deur.” Dus toen ze hem vroegen het tweede elftal op te zetten, wist hij het antwoord vrij snel. “Ik speelde met OHVV 2 tegen ze en raakte in gesprek met Nico Heijmans. Vierpolders 2 hing er een beetje bij, dat vond ik jammer en sneu. Dat verdiende de vereniging niet.” Iemand die de boel een beetje kon regelen en boven de groep staat, wel. “En tot op de dag van vandaag, is dat uitstekend bevallen.”
Stinkende best
Heel gek is dat gezien zijn ervaring ook niet. De inwoner van Hellevoetsluis had vanaf zijn 29ste namelijk eerste elftallen van onder meer Piershil, RDM, Vlotbrug, SCO’63, FIOS, Rockanje en Hekelingen onder zijn hoede. “Dat is wel even iets anders”, lacht Van der Toorn. “Jongens gaan wel eens op vakantie. Of je krijgt op vrijdagavond een belletje, dat het eerste spelers nodig heeft. Dan moet je weer aanpassen.” De resultaten, blijven in die reserve derde klasse dan ook nog een beetje uit. “Iedereen doet zijn stinkende best, de inzet is fantastisch. Op trainingen vliegen de stukken ervan af.” Boos worden, kan de ervaren oefenmeester dan ook niet. “Dan mag er ook wel een keer een bal verkeerd gaan.”
Al trainen ze daar natuurlijk genoeg op. “Met een idee erachter. Veel positiespelletjes, afwerken en conditie. Vooral dat laatste, waren ze niet gewend. Dat kon je zien.” Een leermoment voor volgend jaar, want aan de randvoorwaarden ligt het in ieder geval niet. “Alles wordt voor ons geregeld. We hebben een verzorger, hersteltrainer en alle faciliteiten. En op donderdag is er altijd een hapje voor die gasten. Waar maak je dat nou mee? Wat dat betreft zijn we wel een beetje verwend.” Al wist Van der Toorn dat stiekem natuurlijk al. “Ik woon tien minuten bij de club vandaan. Het is hier één grote familie. Voetbal staat op één, maar het sociale gebeuren is ook heel belangrijk.” Precies wat zo goed bij hem past. “Zelf kom ik van Piershil vandaan, ook daar hebben ze sportiviteit hoog in het vaandel staan. Onderling, is het één groot team.”
Juichen
Letterlijk, begint Van der Toorn te lachen. “Als één iemand zich afmeldt, zijn er zes niet. Zitten ze allemaal bij elkaar op verjaardag. Of heel het elftal staat in de kroeg. Dan kan je toch niet kwaad worden?” Behalve dan als ze continu verkeerd ingooien. “Ik heb een wedstrijdje gekeken, toen ik nog geen trainer was, werd er achttien keer verkeerd ingegooid… Daar ga ik dan op oefenen. Dat is misschien kinderachtig, maar hoort gewoon bij het spel.”
Net als het inspelen van de derde man. “Als je dat steeds terug laat komen, zie je daarin ook een bepaalde verbetering op het veld. Die doelstelling, om wat over te brengen, moet je als trainer hebben. Dat is juist leuk.” Want aan zijn eigen fanatisme, ligt het na al die jaren nog steeds niet. “Dat moet je ook hebben, vind ik. Laatst hoorde ik iemand zeggen: ‘Heb je gezien hoe die Van der Toorn stond te juichen?’. Ik ben nog steeds chagrijnig als we verliezen. Misschien wel als enige…” Toch blijft hij het voorlopig nog wel even doen. “Ik vind GTST kijken op tv ‘klote’. Misschien voor een keer, maar niet iedere dinsdag- en donderdagavond. Dan word ik gillend gek. Ben ook nog gezond, dus mijn ambitie is om lekker op het veld te staan. Tijdens zo’n winterstop, mis ik het al.”
Tijd om weer vol aan de bak te gaan. “Die jongens moeten uiteindelijk zelf de wedstrijd kunnen lezen. Dat moet ik niet constant staan te roepen. Vanuit de laatste man, de onderlinge afspraken sterker maken. Ik zie het als team steeds beter functioneren.” Punten kunnen dan ook niet uitblijven. “We spelen in een ideale competitie, onze reiskosten zijn niet hoog en het is leuk voetbal. Nu nog vijfde of zesde worden!”
Klik op VV Vierpolders voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Vierpolders voor meer informatie over de club.