Al een kwart eeuw loopt Dig Besuijen (30) rond op het sportpark van VCK uit Koudekerke. Op zijn zeventiende debuteerde hij er in de hoofdmacht, maar deze zomer deed hij weloverwogen een stap terug naar het tweede elftal. ‘Het is na veertien seizoenen welletjes geweest en tijd voor de jonge garde om het stokje over te nemen.’
Toch heeft de verdediger de beslissingen niet lichtzinnig genomen, maar er goed en bewust over nagedacht. In de voorbereiding deed hij nog mee bij het team dat onder de nieuwe trainer Kees Westerweele uitkomt in de derde klasse, nadat het uit de tweede klasse degradeerde. Besuijen besloot voor aanvang van de competitie zijn beslissing kenbaar te maken. “Dat had te maken met een aantal verschillende factoren. De belangrijkste was wel mijn werk als hovenier. Ik heb een eigen bedrijf en dat is flink fysiek aanpoten. Dat combineren met het voetballen in een eerste elftal was pittig. Dat heb ik een aantal jaren gedaan, ook toen ik een paar flinke blessures had opgelopen. Dat wilde ik niet langer en was een voorname reden om het voetballen op een lager pitje te zetten. Het zijn mijn klanten die mijn boterhammen betalen en natuurlijk niet VCK.”
Een andere reden was ook, dat de ervaren kracht het plezier op de zaterdag steeds een beetje meer begon te verliezen. “Ik heb altijd vooral genoten van het groepsgebeuren en alle zaken er omheen. Niet zozeer het spelen van de wedstrijden. Waar andere juist daarvoor het voetbal zo leuk vinden, daar haalde ik mijn voldoening en plezier uit andere aspecten. Het groepsgebeuren vind ik een heel mooi proces en zorgt bij mij voor de broodnodige ontspanning. Maar dat aspect kan ik ook vinden op een lager niveau bij het tweede elftal in mijn ogen. Bovendien hebben ze bij het eerste een heel mooie, jonge én gretige spelersgroep nu, dus is het aan hem om het nu over te pakken op het veld.”
Als voetballer had Besuijen overigens wel bepaalde doelstellingen die hij heel graag wilde behalen bij VCK. Het aanvoerderschap, promoveren en kampioen worden stonden op zijn ‘voetbalbucketlist’. “En die drie zaken heb ik allemaal weten te realiseren. Van mijn twintigste tot mijn vijfentwintigste was ik aanvoerder bij het eerste elftal, dus daar kon al vrij vroeg een vinkje achter. Promotie maakte ik als eens mee bij het eerste en in 2022 werden we dus kampioen. De tweede klasse een keer als speler meemaken was mooi. Alleen een degradatie had ik nog niet meegemaakt, al is dat nou niet direct een prestatie om op je bucketlist te zetten haha… Jammer dat die uiteindelijk ook in de rugzak vol voetbalervaringen erbij is gekomen.”
Dat hij in de voorbereiding nog meedeed bij het eerste elftal had voor Besuijen overigens ook een duidelijke reden. “Bij het tweede was toen nog geen trainer en ik wilde ook niet van fanatiek twee keer trainen bij het eerste na veertien jaar ineens terugvallen naar een team wat met een klein groepje zonder trainer wat zou aanklooien. Een paar jongens hebben dat stukje opgepakt en de zaken zijn nu ook bij het tweede goed geregeld. Dus toen dat bekend werd heb ik direct gezegd een stap terug te doen. Een aantal jongens waarmee ik altijd in de jeugd en in het eerste heb gespeeld, die voetballen nu ook in het tweede. Dus daar haal ik dan ook weer plezier en voldoening uit. Bovendien komen er vanuit de JO19 wat jonge gasten ook bij het tweede door. Het is de bedoeling om daar met onze ervaring een bijdrage aan te leveren en hen op termijn klaar te stomen voor de stap naar het eerste elftal. Om dan op die manier daar mijn bijdrage aan te kunnen leveren, dat is wel een mooie nieuwe voetbaldoelstelling.”
Klik op VCK Koudekerke voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VCK Koudekerke voor meer informatie over de club.