Met een kampioenschap in zijn eerste seizoen, kon het avontuur van Jovanni van Nijnatten bij Victoria’03 eigenlijk niet beter beginnen. En ook tijdens zijn tweede jaar, op een niveau hoger, valt het allesbehalve tegen. “We staan nu op een positie waar we willen eindigen!”
Dat klinkt met een plek in de middenmoot van de tweede klasse, behoorlijk ambitieus, maar met de versterkte degradatieregeling, valt dat eigenlijk best wel mee. “Plek zeven of acht, is directe handhaving, daar mikken we natuurlijk op. Die ‘druk’ geeft wel iets extra’s.” In zijn tweede seizoen, bij Victoria’03 dus, voor de inwoner van Etten-Leur. “Hiervoor speelde ik bij Sprundel, via de trainer (Danny Mathijssen) kwam ik hier terecht.” Zijn overstap bevalt de 25-jarige Van Nijnatten meer dan prima. “Het is een leuk team, een gezellige vereniging en een goede staf. Net als de mensen die hier rondlopen!”
Collectief
Geen seconde spijt dus, al is dat na een kampioenschap in de derde klasse natuurlijk wel logisch. “Dat kwam voor iedereen als een verrassing. Ook voor ons. Na de winterstop wonnen we ineens zeven keer op rij.” Vanaf toen, begon het geloof te komen. Dat het daadwerkelijk kon. “De omslag kwam uit bij Philippine. We stonden tot vijf minuten voor tijd 1-0 achter, maar wonnen met 1-2. Negentig minuten lang, bleven we doorgaan.” De wil om écht voor die titel te gaan, was groot, vertelt Van Nijnatten. “Als team wilden we voor elkaar door het vuur gaan, wat dat betreft was het echt een collectieve prestatie. We kennen onze taken en weten wat we van elkaar kunnen verwachten.” Jongens van de club, vuile meters opknappen en altijd door blijven gaan. Ingrediënten voor een kampioenschap. Want makkelijk, was het beslist niet. “Je moest iedere keer weer het spel maken, op misschien twee tegenstanders na. De rest zakte in.” Hoe anders is dat nu. “In deze klasse is het eerder andersom. Tegen bepaalde teams loop je bijna alleen maar achter de bal aan, dan speel je een stuk behoudender.” Toch hebben ze de succesformule bij Victoria’03 ook weer niet helemaal overboord gegooid, vindt Van Nijnatten. “Over het algemeen proberen we ons eigen spel te spelen, dus drukzetten hoog op het veld. Maar als dat niet lukt, kunnen we ook als team goed schakelen.”
Vol aan de bak
Met het vertrouwen, zit het bij de middenvelder dan ook wel goed. “We zijn zeker goed genoeg, aan het einde van de rit staan we nog steeds op deze plek. Volgend seizoen spelen we weer tweede klasse!” En dat terwijl het verschil met vorig jaar groot is. “Je moet nu echt iedere kans benutten en heel de wedstrijd scherp zijn. Zowel verdedigend als aanvallend. Elke week kun je vol aan de bak.” Tegenwoordig doet hij dat zelf op het middenveld, vroeger vaak als spits of rechtsbuiten. “Ik kan op veel posities spelen, dat is voor de trainer denk ik wel fijn. Een echte teamspeler, die veel loopt voor een ander en tactisch sterk is.” Een rol waar Van Nijnatten in het begin wel even aan moest wennen. “Voorin kun je gerust een keer de bal verliezen, op het middenveld is dat natuurlijk veel gevaarlijker.” Weten ze inmiddels ook bij de JO15 van de club. “Daar ben ik sinds dit seizoen trainer. Dat heb ik eerder al gedaan bij RBC en Sprundel, nu dus ook hier.” Een voordeel als nieuweling, zo denkt hij. “Je ontmoet mensen en ze herkennen je natuurlijk van de selectie. Op die manier ben je verbonden en meer dan alleen speler van het eerste.” Vol passie en fanatisme. “Ik probeer de dingen die ik zelf heb geleerd, over te brengen. Als je de groei en het plezier ziet als ze scoren of winnen, dat is voor mij het mooiste.” En dus heeft Van Nijnatten op zondag voorlopig een vast groepje supporters langs de lijn staan. “Ze komen vaak kijken, dat vind ik mooi. Ik zit hier goed op mijn plek en wil zo hoog mogelijk spelen, het liefste met deze ploeg!
Klik op Victoria’03 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Victoria’03 voor meer informatie over de club.