Hij overwoog om definitief te stoppen met betaald voetbal. Zelfs om helemaal te stoppen. Het plezier was Dwayne Green helemaal verloren. Bij Spakenburg heeft de 26-jarige verdedigende middenvelder dit seizoen het juiste gevoel teruggevonden. De Blauwen beschikken met de linkspoot over een international. “Als de nationale ploeg van Barbados weer belangrijke wedstrijden gaat spelen, mogen ze me altijd bellen.”
Vanaf een blauw businessclubstoeltje op de hoofdtribune van Sportpark De Westmaat kijkt hij uit op het hoofdveld. Een jeugdteam traint. “Dat zou me ook leuk lijken. Zo’n jeugdteam begeleiden. Die jongens zijn nog helemaal onbevangen, puur en vrij. Ze stralen plezier uit. Heerlijk. Dat gevoel maakte ik als kind ook mee, maar dat raakte ik de laatste jaren steeds meer kwijt.”
Het gevoel werd in de zomer van 2021 versterkt toen zijn aflopende contract met FC Den Bosch niet werd verlengd. “Ook tot mijn eigen verrassing. De clubleiding besloot om alle aflopende contracten op te zeggen. De club zat in de afrondende fase van haar rechtszaak met Kakhi Jordania en kende veel onduidelijkheid over haar financiële toekomst. Ik belandde plotseling in een onzekere situatie. Vanaf mijn dertiende liep ik in het profvoetbal rond, ik heb daar ontzettend veel voor gelaten en gedaan en nu zat ik zonder club.”
Zijn zaakwaarnemer bood stages aan. “Voornamelijk in het buitenland. Maar mijn vriendin, inmiddels vrouw, was in verwachting van onze tweede dochter. Ik wilde in Nederland blijven. Die aanbiedingen waren financieel ook niet interessant genoeg. De twijfel groeide steeds meer. Betaald voetbal lijkt voor de buitenwereld mooier dan het in werkelijkheid is. Achter de schermen gebeurt veel waar fans en media geen weet van hebben. Voor die andere kant van het vak heb je een dikke huid nodig. Ik ken genoeg jongens die veel kwaliteiten hadden en inmiddels zijn gestopt. Mentaal moet je sterk in je schoenen staan. Ik kan niet tegen onrecht, kan dat niet accepteren. Het bezorgde mij moeilijke periodes.”
Hij geeft een voorbeeld. “In 2017 speelden we met RKC Waalwijk in de voorbereiding tegen PSV om de Mandemakers Cup. Ik speelde voor mijn gevoel echt goed en dacht een basisplaats te hebben afgedwongen, maar het hele seizoen bracht ik op de reservebank door. Het principe dat de beste spelers spelen, gaat in het betaald voetbal niet op.”
Hij trainde vorig seizoen eerst voor zichzelf. “Ik belde mijn oom. Hij is een fanatiek bokser, was nog Zuid-Hollands kampioen. Ging ik met hem trainen. Fysiek ben ik daardoor zeker sterker geworden. Ik trainde ook even mee bij GJS in Gorinchem, waar ik als kleine jongen ben begonnen. In Henrico Drost nam ik een nieuwe zaakwaarnemer in de hand en via hem kon ik in de winterstop naar Spakenburg. Een mooie oplossing. Drie kwartier rijden en een poging om mijn plezier terug te vinden. De KNVB dwarsboomde de overstap, omdat die te laat zou zijn ingediend. Ik begrijp het nog steeds niet. De interesse bleef en in de slotfase van het seizoen tekende ik voor deze jaargang. Ik moest laten zien dat ik fit was en trainde twee weken mee. Na één training wisten ze al voldoende.”
Bij Spakenburg loopt er daardoor een international rond. In september 2021 debuteerde Green voor de nationale ploeg van Barbados. Het geboorteland van zijn vader. “Bij FC Den Bosch speelde ik het seizoen daarvoor samen met Ryan Trotman. Ook zijn vader komt van Barbados. De nationale bond had hem benaderd om voor het nationale team uit te komen. Hij vroeg of hij mijn naam mocht doorgeven. De bond benaderde me, maar ik had geen paspoort. Dat was best snel geregeld. Ik moest online een aantal documenten invullen.”
Via Londen vlogen Trotman en Green naar Barbados. “Door de strenge coronaregels moesten we eerst vijf dagen in quarantaine in een hotel. Daarna verbleven we maar vijf dagen op het eiland, want de kwalificatieduels voor de Gold Cup vonden in Miami, Verenigde Staten plaats. Ik ging voor de eerste keer op bezoek bij mijn oma. Ik was nooit eerder afgereisd. Mijn ouders zijn al vroeg gescheiden en de band met mijn vader was niet zo goed. We trainden op kunstgras. Het complex van de nationale bond bestaat uit één veld met een kleine tribune. De omstandigheden waren pittig. Het was niet eens zo warm, maar tijdens een training leek het net alsof ik in een zwembad was gesprongen. Zo zweette ik.”
Communiceren gebeurt in het Engels. “Ze spreken het daar met een flink dialect. Je moet goed je best doen om het te verstaan.” Tegen Bermuda maakte Green zijn officiële debuut. “Het stadion in Miami was geweldig, er zaten best veel mensen. Het kwam niet verkeerd uit dat we niet doorgingen naar de volgende ronde, omdat mijn vriendin op springen stond.” Zijn debuutshirt met rugnummer 15 en achternaam gaf hij aan zijn vader. “Voor hem heeft dit een speciale waarde. Onze relatie is gelukkig iets beter. Omdat ik nu vader ben, vind ik het belangrijk dat mijn dochters ook een band met hem hebben. Hij komt elke wedstrijd kijken.”
Green woonde als kind bij zijn moeder, geboren in Griekenland en op haar achtste naar Nederland toegekomen. “Ik spreek daardoor vloeiend Grieks en als kind gingen we elk jaar op vakantie naar Chalkidiki, drie kwartier van Thessaloniki. Ik heb veel respect voor mijn moeder. Ze werkte enorm veel om mijn zusje en mij te kunnen opvoeden. We verbleven daardoor vaak bij mijn opa en oma, omdat mijn moeder moest werken. Elke woensdagmiddag moest ik naar de Griekse school in Gorinchem. Ik zei keurig dat ik ging, maar stiekem ging ik voetballen op een veldje verderop. Toen ik met een kapotte broek vol grasvlekken thuiskwam, moest ik het toch bekennen. Mijn opa had het echter allang door. Treurig dat hij net niet meer meemaakte dat ik bij een betaald voetbalclub speelde. Toen ik als dertienjarige naar FC Den Bosch mocht, zou mijn opa me elke dag wegbrengen. Hij overleed net voordat mijn eerste training op het programma stond. Mijn moeder bracht me toen bijna dagelijks.”
Nu ligt zijn sportieve blik op Spakenburg. “Het voetbal in de Tweede Divisie is met name op tactisch gebied anders dan het betaald voetbal. Ik moest even mijn weg vinden. We hebben een kwalitatief goede groep, maar de prestaties verlopen nog teveel met pieken en dalen. Als we de derby twee keer winnen en we draaien een zorgeloos seizoen, ben ik tevreden.” En die terugkeer in het betaald voetbal? “Op dit moment zit ik hier prima. Morgen zie ik wel.” (SB)
Bron: Tweede Divisie Krant
Klik op SV Spakenburg voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Spakenburg voor meer informatie over de club.