Kind van de club, begonnen op zijn vijfde en na het scheuren van zijn kruisband zich vooral gericht op het jeugdvoetbal. Niels van Osta is bij RKVV Roosendaal een druk en ambitieus man. Want goed, is niet goed genoeg voor de assistent van het eerste. “We hebben afgelopen zomer enorme stappen gezet!”
Het begon voor de goedlachse Van Osta allemaal al op jonge leeftijd. Toen hij dertien was, om precies te zijn. “Als assistent-trainer van mijn oude buurjongen. Passie voor talentontwikkeling zat er van jongs af aan al in.” Een aantal jaar geleden zocht het TC-lid het wat hogerop, bij het tweede elftal van de club. “Ik had als speler altijd wel een duidelijke mening over de inhoud van trainingen of het wedstrijdplan. Wanneer je dan zelf wordt gevraagd, moet je ook de ballen hebben om het te gaan doen.” Zo gezegd, zo gedaan. “Dat ging eigenlijk best wel goed. Ook al moest ik soms mijn beste maten wissel zetten.” Maar behalve dat, leerde Van Osta ook Mark Klippel, hoofdtrainer van het vlaggenschip kennen. “Hij vroeg of ik zijn assistent wilde worden bij het eerste, dat doe ik nu voor het tweede seizoen.”
Faciliteiten
Mede daardoor en zijn drukke werkzaamheden naast de voetbal, besloot de jongeling zijn rol als TC van de onderbouw even te laten voor wat het was. “Dat viel niet meer te combineren. We hebben in die drieënhalf jaar een beleid weggezet, daar kunnen we mee verder.” Want helemaal vertrokken, is de clubman natuurlijk niet. “Ik ben nu meer bezig met de algemene zaken, wat betreft jeugdvoetbal binnen ‘RKVV‘.” Wat houdt dat precies in? “We hebben verschillende ambities, maar dan moet je ook de faciliteiten kunnen bieden. Zo hebben we nu bijvoorbeeld een camerasysteem, om beelden te analyseren.” Leerzaam en confronterend, weet Van Osta.
“Maar daardoor wordt het voor een jeugdspeler wel beeldend. Daar kunnen die gasten ontzettend veel van leren.” Helemaal nu er ook extra ruimtes op het sportpark beschikbaar zijn, om alles te kunnen bespreken. “Voor serieuze gesprekken, hadden we eigenlijk te weinig ‘vergaderruimtes’. Dan zat je maar in de kleedkamer, dat werkt niet.” En dus werd een zogeheten portacabin op speciale wijze ingericht. “We hebben nu meerdere multifunctionele ruimtes, met tactiekborden en noem maar op. Daar kunnen teams analyseren of zelfs de wedstrijdbespreking doen.”
Herkenbare stijl
Toch ziet Van Osta natuurlijk nog genoeg ruimte voor verbetering. “Vooral voetbaltechnisch zijn er nog stappen te maken. Alle teams spelen op divisieniveau, daar zijn we hartstikke tevreden over. Maar de grootste uitdaging? Het zelf opleiden van trainers.” Dat niet alleen. “Hoe ga je samen met je trainers een richting bepalen? Waar staan we voor als Roosendaal? De faciliteiten zijn er. Anders ben je meer aan het organiseren, dan aan het praten over de inhoud. Het gaat vooral om het verbeteren van de speelwijze.” Bijvoorbeeld door bij elkaar te komen als trainers, vertelt Van Osta. “Een herkenbare stijl van voetballen uitdragen, meer lijn. Op die manier kun je samen optimaal ontwikkelen.” Maar hoe ambitieus ook, de assistent-trainer is ook realistisch.
“We zijn een grote vereniging, dan kun je mooie stappen maken, maar we zijn geen BVO. Dat moet je jezelf realiseren.” Al maakt dat voor zijn eigen fanatisme, eigenlijk niks uit. “Ik haal energie uit het ontwikkelen van kinderen, ze ieder jaar weer zien groeien. Laatst maakte een speler van zeventien zijn debuut in het eerste, daar doe je het voor.” Van Osta, dromend van een rol binnen de jeugdopleiding van een profclub, beseft maar al te goed: “Plezier is uiteindelijk het allerbelangrijkste. We moeten een omgeving creëren waar iedereen zich thuis voelt, gebruik kan maken van de faciliteiten en geniet van het spelletje.” Dat laatste doet de Roosendaler als nooit tevoren. “Terug naar hoe het ooit begon, gewoon lekker wedstrijdjes kijken!”
Klik op Rkvv Roosendaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Rkvv Roosendaal voor meer informatie over de club.