WESTKAPELLE – Waarschijnlijk is Lennard Kerkhove een van de, zo niet dé langstzittende trainer binnen het Zeeuwse voetbal dit moment. Bij v.v. De Noormannen begint hij aan zijn zesde seizoen als eindverantwoordelijke. Daarvoor was hij ook al trainer bij de jeugd én de reserves van de zaterdagderdeklasser. En naar eigen zeggen is de rek qua samenwerking er nog altijd niet uit.
“Als ik het gevoel heb dat dat eraan zit te komen, dan zal ik de eerste zijn die aangeeft om ermee te stoppen en afscheid te nemen. Maar ik heb het gevoel dat de samenwerking met de groep nog altijd prima verloopt dus zijn we weer vol energie én positiviteit begonnen aan de voorbereiding nadat de corona zorgde voor een onbedoeld lange periode zonder voetbal. En dan zie je toch dat het meer is dan alleen maar een ‘spelletje’, want iedereen is gretig en is vooral blij dat we weer kunnen trainen en wedstrijden kunnen spelen. En ik ook als trainer om weer op een gerichte manier met mijn hobby bezig te kunnen zijn.”
Maar wat maakt de combinatie Kerkhove en De Noormannen nou tot een goed huwelijk? “Ik denk dat ik heel erg duidelijk ben in wat ik wil en hoe ik dat wil. Als je daarin sterk en goed communiceert dan kom je een heel eind. We maken samen de afspraken en die leg ik niet op, want dat werkt averechts. Nu is altijd een gezamenlijk iets en dat werkt hier goed. Daarnaast probeer ik altijd weer te verrassen qua oefenstof. Na zes jaar weten de spelers nog altijd niet wat er gaat komen. Die variatie en die uitdaging die prikkelt spelers en houdt ook mezelf scherp. Ik wil mee daarin ook steeds blijven ontwikkelen als trainer en volg zoveel ik kan de bijscholingen. Dat inspireert me en dat probeer ik dan toepasbaar te maken voor mijn groep door in te spelen op wat er mis gaat op het veld. Trainer zijn is een ervaringsvak en ook daarin ben je in mijn ogen dan ook nooit uitgeleerd.”
Kerkhove was als speler actief voor Zeelandia-Middelburg, was er jeugdtrainer en woonde en werkte tien jaar lang in Azië. Toen hij later een relatie kreeg met iemand uit Westkapelle duurde het niet lang of de Kerkhove werd geïntroduceerd bij de roodhemden. Van het een kwam het ander en voor hij het wist stond hij er als trainer langs de lijn. En dat doet hij tot de dag van vandaag dus nog steeds. “En daar geniet ik intens van. Het is echt mijn uitlaatklep. Dat merkte ik pas toen door de corona als stil kwam te liggen. Ik run twee grote bedrijven en heb het daardoor erg druk. Toen het voetbal wegviel ging ik alle tijd in mijn werk stoppen en dat was fout. Ik miste duidelijk mijn hobby, dus ben blij dat de balans nu weer terug is.”
En v.v. De Noormannen is, misschien wel dankzij de corona, ook dit seizoen actief als derdeklasser en zag het abrupt het dreigende degradatiespook verdwijnen. “Ik denk ook dat we gezien onze groep thuishoren op dit niveau. De Noormannen moet nastreven om een stabiele derdeklasser te zijn en blijven. Jammer genoeg is er van onderaf te weinig aanwas, dus is het te hopen dat onze selectie zo lang mogelijk vrij blijft van blessures en dergelijke. Als we de boel fit kunnen houden, dan denk ik zeker dat we in de middenmoot moeten kunnen meedraaien en ons sneller in het seizoen al in veilige haven moeten kunnen spelen. Dat is in elk geval zeker onze doelstelling die we hebben gesteld.”