Na twee wedstrijden greep trainer Rogier Veenstra van ASWH dit seizoen in. Hij haalde Jay Brand van de bank en posteerde hem als rechtsback. De 23-jarige Dordtenaar schond het vertrouwen niet en is met zijn offensieve kwaliteiten nu een onbetwiste basiskracht. “De stap van de Eerste Klasse naar de Tweede Divisie leek me groot, maar ik heb me gemakkelijk en snel aangepast.”

HENDRIK-IDO-AMBACHT – De verkoop van cadeaukaarten aan bedrijven. Zo luidt de opdracht van zijn afstudeerstage bij Primera. Op het hoofdkantoor van het winkelketen in onder meer tabaks- en kantoorartikelen, tijdschriften en dagbladen en wenskaarten in Waardenburg onderzoekt Jay Brand sinds 7 februari hoe het bedrijf nog meer voordeel uit de business-to-businessmarkt kan halen. “Eind juni moet ik mijn eindscriptie verdedigen en dan hoop ik klaar te zijn.”

Brand is dan geslaagd voor de hbo-opleiding Commerciële Economie, die hij aan de Hogeschool van Rotterdam volgt. “Ik ambieer geen universitaire studie en ga straks op zoek naar een baan. Wat? Dat weet ik nog niet. Ik help nu elke zondag mee in het Vrije Tijds Centrum, het bedrijf van mijn ouders dat dames- en herenmode worden verkoopt. Daarin ligt niet mijn toekomst zolang ik voetbal.” Nu ondervindt hij reeds het maatschappelijke leven van nabij. “Om vijf uur ben ik klaar. Dan moet ik hopen dat er geen files staan. Is het thuis snel eten en naar het sportpark voor de training.”

Basisplaats
Sinds begin september reist Brand met opgeheven hoofd naar Schildman, het complex van ASWH waar hij sinds de derde speeldag bij het beginsignaal als rechtsachter op het veld is te zien. “Nadat we de eerste twee wedstrijden verloren, haalde de trainer (Rogier Veenstra, red.) Clarence Bijl van rechts- naar linksachter. Die positie was niet optimaal bezet. Ik kwam erin als rechtsback. Dat ging direct goed. De prestaties moeten beter en tot de laatste speeldag bleven we keihard knokken om erin te blijven, maar met mijn eigen spel was ik diktevreden. Ik kan gemakkelijk mee.”

In de winterstop verlengde de Dordtenaar zijn contract reeds met een jaar. “Deze competitie is superleuk. De competitie waarin ik graag wil spelen. Helaas hebben wij het niet kunnen redden. Na de thuisnederlaag tegen De Treffers (0-5 op 9 april, red.) zijn we met zijn allen bij elkaar gaan zitten en konden we onze mening geven hoe het beter moest. Iedereen stond toen weer op scherp.”

In de zomer van 2020 maakte Brand de stap van RVVH, de ambitieuze club uit de Eerste Klasse, naar ASWH. Na een ultrakort coronaseizoen bekleedt hij nu een basisplaats. “De aanpassing was minder zwaar dan ik had verwacht. In mijn zomervakantie heb ik veel extra getraind. Veel gelopen, extra krachttraining verricht in sportschool Fit For Free naast het politiebureau in Dubbeldam. Ik wilde goed voor de dag komen. Dat voorgaande seizoen kwam ASWH twee keer kijken. Toen waren ze al overtuigd. RVVH wil naar de Hoofdklasse. Ik kon verlengen, maar mijn keuze was snel gemaakt omdat ik wil zo hoog mogelijk spelen. Ik kende niemand binnen de selectie van ASWH, maar werd automatisch in de groep opgenomen. We kennen dezelfde type jongens in de selectie en dat klikt onderling uitstekend.”

Bij RVVH was Brand een jaar actief. Zijn jeugdopleiding en debuut in het seniorenvoetbal maakte hij bij het Dordtse Oranje Wit. “In de jeugd speelden we Tweede Divisie. Kwamen we clubs als Willem II, NAC Breda, PSV, Roda JC en Sparta tegen. Veel lange afstanden, gelukkig regelde de club altijd een bus voor ons. Bij PSV deed Cody Gakpo bijvoorbeeld mee. Met hem speelde ik ook samen in het districtsteam van de KNVB, Zuid I. Of hij toen al zo goed was? Ik kan zeggen dat je beter mét dan tegen hem kunt spelen, haha. Of hij me kent? Waarschijnlijk niet.”

Positiewissel
Brand debuteerde op zijn achttiende in het eerste elftal van de Eerste Klasser. “Als rechtsbuiten, die positie bekleedde ik toen vast. De trainer (Pippy Pruymboom, red.) koos daarna voor een 5-3-2 systeem, maar kende een probleem op de rechtsbackpositie. Hij turnde me om. Door mijn achtergrond ben ik als back aanvallend ingesteld. Gelukkig mocht ik die rol offensief invullen bij Oranje Wit. En ook nu bij ASWH. Moe ben ik na afloop van een wedstrijd zelden. Hoe het komt dat ik kan blijven gaan? Mijn basisconditie is in orde. Altijd geweest en ik zit in mijn vakanties niet stil. Ik ben ook zelden geblesseerd. Dit seizoen miste ik in het voorjaar vijf wedstrijden door een hamstringblessure, maar dat gebeurt me zelden.”

Als het mogelijk is, probeert hij de thuiswedstrijden van Oranje Wit te bezoeken. “Al is dat lastig door ons eigen programma. Veel vrienden van me spelen nu in de selectie. Ik vertrok drie jaar geleden, omdat ik merkte dat het eerste elftal uit elkaar ging vallen. Min of meer noodgedwongen besloot het bestuur voor de jeugd te gaan. Ik vond me persoonlijk nog te jong om de kar te gaan trekken. Ik wilde me juist ontwikkelen en beter worden met oudere jongens om me heen. Leren tijdens trainingen en wedstrijden. Daardoor zou de stap vooruit in de toekomst gemakkelijker worden. Ik wilde graag hogerop.”

Dat pakte uitstekend uit voor Brand, wiens vijf jaar oudere broer Davy meervoudig Europees kampioen kyokushin karate is. Opgepikt door ASWH, zich ontwikkeld tot basiskracht en tegen Koninklijke HFC schoot hij zich op 12 maart voor het eerst op het scorebord in de Tweede Divisie. “Ik voel me hier prettig. Bij de club, in de competitie, binnen de selectie. Als we ons zouden handhaven, zou dat mijn goede gevoel helemaal afmaken.”

Bron; Tweede Divisie krant

Klik op ASWH voor het laatste artikel over de club.