Walter Vermeer, clubscheidsrechter van Drechtstreek, is niet alleen arbiter. Hij neemt meerdere taken op zich. Met de fluit in de hand probeert hij wedstrijden te leiden vanuit zijn eigen visie. Daarbij staat respect vooral hoog in het vaandel.
In het dagelijks leven is hij werkzaam bij FrieslandCampina als hoofd van het inkoopteam voor logistieke diensten, maar in het weekend is hij scheidsrechter. De 45-jarige Walter Vermeer is sinds dat zijn zoontje Luc is gaan voetballen betrokken geraakt bij Drechtstreek. Hier vervult hij niet alleen de functie van scheidsrechter, maar hij doet nog veel meer: lijncoördinator van de JO13, wedstrijdsecretaris van de jeugd, materiaalman en maker van de trainingsschema’s zitten in zijn takenpakket.
Begin van de carrière
Als 15-jarige is Walter begonnen met fluiten bij de kleinste jeugd. In zijn studietijd en toen hij net vader was geworden heeft hij het fluiten op een lager pitje gezet. Toen zijn zoontje begon met voetballen is Vermeer het fluiten weer gaan oppakken: ‘’Ik liep toch al vaak de hele zaterdag rond op Sportpark Oostpolder. Dan kon ik net zo goed wat nuttigs doen, vond ik. Bovendien bleek er zeker behoefte aan meer scheidsrechters, dus ik kon snel beginnen.’’ Daarnaast kon hij vanuit de club ook zijn KNVB-diploma behalen. ‘’Ik heb twee jaar terug ook vanuit de club de mogelijkheid gekregen om de cursus verenigingsscheidsrechter bij de KNVB te volgen. Dat vond ik erg leerzaam en leuk om te doen. Vooral het doornemen van complexere spelsituaties en het begrip van de kern van spelregels is hierdoor echt toegenomen. Ook was de docent door zijn heldere maar ook grappige uitleg echt héél boeiend, dat maakte het leuk om erheen te gaan. Als afsluiting moest je ook delen van een wedstrijd leiden. Hoe je het handigst loopt, waar je staat om jezelf te helpen, allemaal heel nuttig om van ervaren mensen te leren.’’ Een gebrek aan scheidsrechters/vrijwilligers is nog steeds een actueel probleem, maar de club doet er alles aan om dat te verhelpen zegt Walter. ‘’Vanuit de club worden er nieuwe scheidsrechters begeleid. Ook hebben we een verplichting voor onze JO19 om minstens één keer per seizoen een wedstrijd te fluiten. Een goed initiatief, want naast dat we zo meer scheidsrechters hebben, helpt dit ook om meer respect te krijgen voor scheidsrechters’’, aldus Vermeer
Allround arbiter
Zelf fluit Vermeer alle lichtingen: ‘’Ik fluit vooral de B-categorie. Vaak ook wel meer dan één wedstrijd per zaterdag, net wat er nodig is. Ik fluit dus soms seniorenteams of de dames, soms de JO19, waar ze met twee keer schieten het hele veld over zijn, maar ook JO11 of -12 op een half veld, en alles ertussenin.’’ Echter word de arbiter ook wel eens opgeroepen voor een wedstrijd op hoger niveau. ‘’Af en toe mag ik ook een A-categorie wedstrijd fluiten van bijvoorbeeld ons derde elftal, als er geen scheidrechter is vanuit de KNVB of een oefenwedstrijd van onze A-selectie of jeugd A-categorie team. Toch net even anders om de wissels bij te houden en kaarten anders vast te leggen. Ook zijn de overtredingen dan net wat geniepiger, maar zijn er ook minder overtredingen door ‘onkunde’’, aldus Walter. ‘’Het voordeel van veel verschillende teams fluiten, is dat je de spelers en trainers van de meeste teams wel kent. Dat is soms wel handig als er iets is vanuit de andere rollen die ik heb. Als lijn coördinator vind ik het ook leuk en nuttig om de ‘eigen lichting’ te zien voetballen. Ik heb wel één uitzondering: het elftal van mijn zoon fluit ik niet. Ik wil liever kijken en natuurlijk ook voorkomen dat ik te betrokken raak bij de uitslag van de wedstrijd!’’
Door blijven gaan
Ondanks de coronastop heeft de referee wel gewoon door gefloten: ‘’Dit seizoen zijn we eigenlijk pas net weer echt begonnen. Toen we alleen onderlinge wedstrijden mochten spelen, heb ik ook vrijwel elke week gefloten, want niet iedereen vindt onderlinge potjes interessant. Maar ook nu is een tekort aan scheidsrechters vaak de wekelijkse realiteit. Daardoor zie je dat een aantal scheidsrechters meerdere wedstrijden moet fluiten. Ik ben er daar zelf één van. Vind ik zelf niet erg, het is ook goed voor mij, maar het zou natuurlijk beter zijn om er nog een paar collega’s bij te krijgen! Gelukkig lukt het tot nu toe nog vrijwel altijd om een scheidsrechter te vinden voor onze thuiswedstrijden.’’ Daarnaast heeft hij nog ambities. ‘’Ik hoop vooral nog heel lang gezond te blijven zodat ik lekker kan blijven fluiten. Misschien ooit de stap naar KNVB, maar voorlopig is op de club net zo gemakkelijk en ook voldoende uitdagend.’’
Moeilijke situaties
Als scheidsrechter wordt Walter ook op de proef gesteld: ‘’Natuurlijk gebeurt er altijd wel eens iets, waarbij vooral de ‘verbale begeleiding’ van spelers en teamleiding of supporters nog wel eens te ver gaat. Aan de ene kant moet je je daar een beetje voor afsluiten, aan de andere kant heeft het wel een grens. Ik heb laatst een assistent-grensrechter tegen herhaaldelijke belediging door supporters van de tegenpartij moeten beschermen. Dat is wel erg jammer, want die man staat er toch maar wel op zijn vrije zaterdag’’, vertelt Vermeer. Waar dingen gebeuren die een grens hebben, zijn er ook mooie momenten. Zo vult hij aan: ‘’Eigenlijk zijn wedstrijden waar beide partijen achteraf tevreden zijn over je leiding het leukst. Vooral als je zo min mogelijk zichtbaar bent, alleen als het moet. Natuurlijk moet je soms ingrijpen, maar het is ook belangrijk om het spel gewoon het spel te laten en niet onnodig te vertragen of de wedstrijd veel stil te leggen. Het is wel altijd fijn, ook al was er tussentijds vast commentaar, om gewoon netjes bedankt te worden aan het eind door spelers en begeleiding. Die doet het voor zijn plezier, maakt fouten net als jij als speler, maar zonder scheids kun je niet spelen, hé!’’
Klik voor meer artikelen over VV Drechtstreek.
Klik voor meer informatie over VV Drechtstreek.