De 22-jarige scheidsrechter Daan Dietvors begon vijf jaar geleden als scheidsrechter bij de KNVB, daarvoor floot hij bij zijn club: V.V. Virtus. “De voormalig jeugdvoorzitter Arno van Hal spoorde mij aan om wedstrijden van de jeugd te gaan fluiten, want ik ging stoppen met voetbal. Toch kreeg ik geen genoeg van het spelletje, waardoor ik op zijn voorstel ben ingegaan. Na een tijd bij de club gefloten te hebben, begon het na eigen zeggen te kriebelen om hogerop te fluiten.”

Naast zijn bezigheden als scheidsrechter heeft hij ook nog zijn taken bij de plek waar het allemaal begon. “Samen met iemand anders zijn we coördinatoren van de scheidsrechters bij Virtus. We kijken dan wie welke wedstrijd fluit op de zaterdagen en zondagen. Daarnaast ben ik ook leider van het eerste elftal bij Virtus en ik train de JO13-3.

Hij fluit voornamelijk de jeugd van profclubs. “Vaak is het bij deze clubs: beter voetbal en veel minder geouwehoer. Dat is echt wel tof, want de bal gaat zo snel. Ik ben dit seizoen al bij Sparta, FC Dordrecht en FC Den Bosch geweest. Zulke ploegen kom je nou tegen, dat is uiteraard heel gaaf.”

Vaak staan er regelmatig bekende mensen en oud-profvoetballers te kijken naar de toekomst. “Ik vind het dan leuk om later te zeggen als hij dan op tv komt, van die heb ik vroeger gefloten. Het ontvangst bij de grotere of profclubs is ook altijd zo strak en perfect geregeld.” De jonge scheidsrechter fluit alleen jeugd. “Bij de senioren haal ik er niet genoeg voldoening uit. Ik vind het leuker om zulke jeugdwedstrijden met profclubs te fluiten dan van een senioren elftal bij een amateurvereniging.” Daan is zeer tevreden op het niveau wat hij fluit. “Ik weet niet waar het schip strand, maar ik fluit nu al echt op een leuk niveau en al wat erbij komt kijken is alleen maar mooi meegenomen.” Hij fluit momenteel in de B-groep, maar hoopt binnen drie jaar in de A-groep te mogen fluiten. “Als ik dat niveau haal, fluit ik landelijke jeugd. Dat is voornamelijk mijn eerste doel, als dat haalbaar is met behulp van de KNVB.”

“Als ik na de wedstrijd tweeëntwintig handjes krijg, de staf van de clubs schudt mij de hand, dan ben ik tevreden en weet ik dat ik goed heb gefloten. Dat geeft mij oprecht een goed gevoel, ook al krijg ik ze niet altijd. Een scheidsrechter maakt fouten, maar een speler net zo goed ook.”

Iedere voetballer heeft wel een voorbeeld, waar hij of zij tegen op kijkt. Daan heeft niet per se een voorbeeld, maar respecteert wel iemand zijn manier van fluiten. “Danny Makkelie zijn manier van fluiten, dat vind ik wel iets hebben. Makkelie is ook iemand waar ik vaak naar kijk. Ik vind dat wel een van de beste scheidsrechters. Ik heb uiteraard ook respect voor dat alle scheidsrechters die dat niveau gehaald hebben.”

Als scheidsrechter heb je vaak te maken met kritiek. Daan heeft daar zelf al mee leren omgaan. “Ik let daar niet eens op. Tuurlijk zal er het een en ander worden gezegd, maar dat gaat me ene oor in en me andere oor uit. Achteraf kan ik er alleen maar om lachen, wat ze roepen. In het veld vind ik wel dat we met respect elkaar moeten behandelen. Ik kondig het bij aanvang van de wedstrijd al aan, als dat niet gebeurd ze binnen een minuut onder de douche staan.”

De mooiste wedstrijd die hij heeft mogen fluiten was in 2016, tijdens een oefenduel in de voorbereiding van PSV tegen V.V. Dongen. “Ik werd meegevraagd door Jack van Hulten om te komen fluiten in Dongen. Tijdens dat duel was ik eerste assistent. Die wedstrijd was een van mijn leukste ervaringen als scheidsrechter tot nu toe. Het was een trots gevoel dat je van zo’n niveau en wedstrijd hebt mogen proeven.” Dit duel eindigde in 1-3 voor de ploeg uit Eindhoven.