Als je NOAD ’32 zegt, dan zeg je eigenlijk ook John van Bergeijk. De voormalig spits maakte indruk op het veld, maar is ook buiten de lijnen al heel lang van grote waarde voor de club uit Wijk en Aalburg. Nu is hij onder meer assistent-trainer bij het eerste, lid van de technische commissie en sponsorcommissie en verantwoordelijk voor het kantinebeheer. Daarnaast runt hij met zijn oom Theo van Bergeijk de supportersvereniging, sinds 2000!
WIJK EN AALBURG – De supportersvereniging van NOAD ’32 bestaat al lange tijd. Tot 2000 heette het ‘de club van 100’. In dat jaar namen Theo en John van Bergeijk het over. “Wij hebben er een supportersclub van gemaakt. Op dit moment hebben we tachtig leden op de lijst staan”, vertelt John. Die leden betalen contributie en daar wordt het nodige van gedaan. Van feestjes tot het aankleden van jeugdleiders met coachjassen en trainingspakken.
In al die jaren heeft het duo Van Bergeijk veel georganiseerd. Maar eerst nog even terug naar de start, in 2000. “Ik voetbalde toen bij NOAD, zat tegen het eerste aan. Of ik weg wilde gaan of zou blijven, ik wist het niet. ‘Zullen we samen de kantine en de supportersclub gaan doen?’ vroeg mijn oom. Ik zei dat het goed was, maar gaf ook aan dat ik niet wist of ik zou blijven. Toen zei Theo: ik ga achter de bar, dan blijf jij voetballen. En zo is het gegaan. Zo hebben we een beetje geholpen bij de wederopbouw van NOAD. In die waren er misschien twintig tot dertig mensen in de kantine, nu zijn het er soms honderd. De kantine loopt best aardig. Er is altijd flink wat volk dat even komt kijken, dat is gezellig.”
Gezellig waren ook alle georganiseerde evenementen. “Een mooi jeugdtoernooi. DJ’s laten komen, zangers laten komen. Een soort bingoavond georganiseerd, foute avonden. Eigenlijk een beetje van alles wat. Wat de leden vragen, proberen wij te bewerkstelligen.”
Na 22 jaar doen Theo en John het nog altijd samen. Tijd voor iemand anders? “Ik vind het altijd leuk om iets op te zetten. Mooi om iets nieuws op te zetten en het dan af te geven. Maar meestal blijf ik er nog even bij”, zegt hij met een lach. “Ik ben assistent bij het eerste, zit in de technische commissie, in de sponsorcommissie, doe het kantinebeheer. En als er een keer een trainer uitvalt op donderdag bijvoorbeeld, dan val ik in bij de jeugd. Maar ik vind dat leuk ook. Zo leer je weer wat nieuwe jongens kennen. Als je alle uren bij elkaar optelt, zijn het er heel veel.”
Dat tellen doet Van Bergeijk maar niet. Want naast dat het hem veel tijd kost, levert het hem tegelijkertijd ook iets op. NOAD ’32 is een belangrijk onderdeel van zijn leven. “Voor mij is NOAD wel een beetje mijn thuis. Ik kom er graag, het is een warm bad. Het is ook leuk hoe mensen meegaan, de jeugd die bijvoorbeeld ook dingen gaat doen. Dat is gewoon leuk. En het is mooi dat je niet alleen staat. Op zaterdagmorgen hebben we bijvoorbeeld een werkploegje. Met een man of zes klussen we dan, met een bakkie koffie en een beetje ouwehoeren. En zo komt het sportcomplex er ook mooi uit te zien. Dat is alleen maar leuk.””
Klik hier voor meer informatie over NOAD’32
Klik hier voor meer artikelen over NOAD’32