Joppe van Harskamp heeft dit seizoen al een paar keer het net weten te vinden voor Irene ’58. De negentienjarige aanvaller, bezig aan zijn tweede seizoen bij de club uit Den Hout, hoopt er in de laatste maanden van dit kalenderjaar nog een paar te maken en zijn club zo te helpen naar een plek in de middenmoot. Dan kan hij met een gerust hart zijn voetbalschoenen aan de spreekwoordelijke wilgen hangen. De gedreven tiener stopt in de winterstop met voetballen om te beginnen aan een nieuw hoofdstuk in zijn leven en te starten met de opleiding Korps Mariniers.
DEN HOUT – Het gesprek is al even onderweg als het onderwerp ‘de toekomst’ aan bod komt. Of Van Harskamp ambities en dromen heeft als voetballer. Ambities en dromen zijn er zeker, maar een toekomst als voetballer is er niet meer. Dat geeft de voorhoedespeler aan. Het is zelfs zo dat hij halverwege dit seizoen stopt. “Ik begin aan opleiding die ik niet kan combineren. In december start ik bij het Korps Mariniers. Voor keuringen of belangrijke testen kan ik het me niet permitteren dat ik op zondag een schop krijg en daardoor iets niet kan doen. Ik heb passie voor die opleiding, helaas kan ik het voetballen er niet naast doen.”
Een moeilijke keuze was het niet, omdat het voor zijn eigen toekomst – nu en later – van belang is om niet langer een plaag te zijn voor verdedigers. “Maar ik ga het zeker missen. Ik ben in de A-jeugd al eens eventjes gestopt geweest, omdat ik toen mijn diploma moest halen. Maar toen miste ik het teamgevoel zo erg, de passie en het wedstrijdgevoel.” Dat zal nu niet anders zijn, misschien zelfs meer. De voormalig jeugdspeler van TSC merkt namelijk een verschil tussen spelen bij de Oosterhoutse club en Irene ’58. “Bij TSC is de kwaliteit hoger, maar bij Irene de passie.”
Ondanks dat Van Harskamp nog geen enorm lange periode actief is bij Irene ’58, heeft hij wel een aardige band opgebouwd met de club. Hij koos een paar jaar geleden ook niet zomaar voor die club. “Ik ben best een nonchalante voetballer, arrogant ook”, zegt Van Harskamp met een lach. “Bij TSC kon niet iedereen dat goed hebben. Ik haalde het plezier eruit voor hun, zij voor mij. Ik ging toen meer aan de toekomst buiten het voetbal om denken. Toen heb ik ervoor gekozen mijn vrienden buiten het voetbal op te zoeken, zo kwam ik bij Irene ’58 uit.”
Hij doet er nu alles aan om in de laatste weken van zijn tijd als actieve voetballer van waarde te zijn in het oranje. “Mijn doel is topscorer worden, dat hoop ik te zijn als ik stop. Maar ik wil vooral aan het team denken. We presteren in het begin van de competitie niet zo goed, de resultaten zijn niet heel erg goed. Ik wil met het team omhoog kunnen schuiven. Dat het team na de winterstop met vertrouwen op het veld staat. Dat zou ik echt heel erg fijn vinden.”
Klik hier voor meer artikelen over Irene’58.
Meer weten over Irene’58? Klik hier.