Op woensdagavond is het wekelijks een drukke en gezellige boel op Sportpark Elzenhage in Waspik, waar bij de plaatselijke voetbalvereniging veel kinderen hun eerste voetbalstappen zetten.
Toen het zoontje van Hidde Berendse op voetbal ging, werd aan de voormalig speler van het eerste elftal van Waspik gevraagd of hij training wilde geven. Vol enthousiasme begon hij, net als zijn broer Jens. “Het waren niet superveel kinderen, maar iedere keer kwamen er wat nieuwe bij. Vorig jaar zijn we geëindigd met dertig, nu zijn het er al veertig. Een heel gemengd groepje, dat heel veel plezier heeft. Dat is leuk om te zien.”
Berendse is één van de kartrekkers bij de jongste jeugd van Waspik. “Maar we zijn met een flink aantal trainers. En iedereen heeft dezelfde doelstelling, gezelligheid staat voor. De kinderen moeten het leuk hebben en er plezier in hebben”, zegt hij, om daar meteen aan toe te voegen dat het natuurlijk ook om voetbal gaat. “Alle trainers hebben een voetbalachtergrond, we proberen er het beste uit te halen.”
Ontwikkeling
Samen met de andere jeugdtrainers geniet Berendse als hij op het veld staat met alle jonge voetballertjes. “Het is leuk om te zien dat zo’n groepje echt stappen maakt. Ze hangen aan je lippen om iets te leren. Als we voor een oefening een schaar moeten doen, doen ze op mijn teken allemaal een schaar. De bal stil leggen onder de linkervoet, rechtervoet. Ze luisteren echt. Dat is een verschil met een jaar geleden, toen ze binnen kwamen waren het eigenlijk loslopende kids die alle kanten op wilden. Op dat moment volgden ze nog niet echt de regels, je ziet dat ze daar echt stappen in maken.”
“Stapsgewijs beginnen ze voetbal echt leuk te vinden, maar leren ze bijvoorbeeld ook dat je moet luisteren. We zijn niet streng, maar werken wel duidelijk en volgens de regels. Je mag plezier hebben, maar op z’n tijd moet je ook luisteren. Bij welk team je ook zit, dat krijgen ze nu al wel mee.”
Verschillen
De jonge voetballers trainen in groepjes en krijgen bij verschillende trainers meerdere spelvormen, van schieten en dribbelen tot een wedstrijdvorm. “Alles tien minuten tot een kwartier en dan draaien ze door. Soms gaat het echt om plezier maken, door een tikvormpje te kiezen of een spelvorm met een verhaal. En soms heb je een heel fanatiek groepje, waarbij het soms zonde is dat je ze door moet sturen. We hebben daar wel onze draai in gevonden.”
Berendse, die dus begon omdat zoontje Toby op voetbal ging, ziet verschillen in fanatisme. Een deel komt al echt om te voetballen, een ander deel om plezier te hebben of met vriendjes te spelen. Verschil is er ook op het gebied van voetbaltalent en in fysiek opzicht. “Pas was er een kindje van drie, maar dat is wel heel jong. Vier is eigenlijk de leeftijd die je moet hebben om mee te kunnen doen en om echt iets te leren. Het verschil in niveau tussen een kind van vier of een kind van zes is redelijk groot, maar daar houden we rekening mee bij het indelen van de groepjes. Maar je ziet ze allemaal ontwikkelen, dat is leuk om mee te maken. En spelers hoeven niet perse supergetalenteerd te zijn, het is al heerlijk om te zien dat ze hun best doen.”
Voor meer informatie over Waspik, klik hier.
Meer artikelen lezen over Waspik, klik hier.