Als een hoeder waakt hij over zijn schaapjes. Elftalleider Jan Moerman beschouwt de spelers van Spirit als ‘zijn kinderen’. “Ik zie ze drie keer in de week, dat is bijna meer dan mijn eigen kinderen”, zegt de gepensioneerde docent (63).
Op deze zaterdag staat er voor de kanaries een bijzondere wedstrijd op het programma. Buur DCV komt in Ouderkerk op bezoek. “Iedereen was nét wat zenuwachtiger dan bij een andere wedstrijd. Voor veel spelers is DCV-thuis de wedstrijd van het jaar.”
Moerman, die al elf jaar elftalleider is, is echter niet uit het evenwicht te brengen. “Ik heb gisteren gewoon mijn boodschapjes gedaan, bij de Lidl in Bergambacht.” Vrijdag is de vaste ‘inkoopdag’ van Moerman. “Ik haal broodjes, beleg en fruit. Het is de lunch voor die jongens voor de wedstrijd.”
“Zo’n heel jaar met die jongens meebeleven, het houdt je jong”, zegt Moerman, die zelf geen groot voetbalverleden heeft. “Ik ben pas op mijn 42ste begonnen bij Perkouw. Dat heb ik tot mijn 55ste gedaan.” Via zijn zoon kwam hij bij Spirit terecht. “Iemand zei: ‘hij kan wel aardig voetballen. Joh, ga naar Spirit’. Dat hebben we maar gedaan. Ik ben altijd leider geweest van zijn team en groeide eigenlijk mee.”
“Op een gegeven moment zochten ze bij Spirit een leider. Dat moest ik maar worden, zeiden ze. In het eerste jaar heb ik ook staan vlaggen. In mijn eerste wedstrijd haalde ik het einde niet. We speelden tegen Schelluinen. Ik kreeg rood omdat ik blijkbaar te veel met mijn vlag had gezwaaid, geen idee. Arie Lingen heeft dat na een jaar van mij overgenomen. Dat is de eerlijkste grensrechter die ik ken.”
Eigenlijk is Moerman veel meer dan elftalleider. “De kleding doe ik ook, er zijn clubs die een aparte materiaalman hebben. Ik zit tijdens de wedstrijd altijd in de dug-out. Tien minuten voor rust ga ik voor de thee zorgen. En voor de limonade, want er zijn ook spelers die dat liever willen.”
Tijdens de wedstrijd probeert hij altijd de rust zelve te zijn. “Ik vind het zo’n onzin als mensen gaan schreeuwen naar de scheidsrechter. Ik ben daar niet zo van. Ik maak voor de wedstrijd altijd een praatje met die man. Dan kan ik meteen uitvinden wat voor type het is. Uiteraard brief ik dat door aan de trainer. Als je er voordeel uit kunt halen moet je dat zeker niet laten.”
Hij komt soms voor verrassingen te staan. “Toen ik me ging voorstellen aan de scheidsrechter van de dag zat daar ineens een student aan wie ik les gaf. Een beetje zenuwachtig was ie wel, maar we konden er allebei wel hard om lachen.”
Hij kan zich één keer herinneren dat hij zijn emoties liet gaan. “We speelden bij VVOR en bij een 1-0 stand in ons voordeel kregen we een strafschop. Die werd gemist en VVOR maakte gelijk. Daardoor degradeerden we. Ik was écht woest. Nu nog, als ik weer aan terugdenk.”
Hij stopte vier seizoenen geleden. “Mijn vrouw dreigde een opleiding te gaan volgen. We werkten allebei nog en met het voetbal erbij kon het zo maar gebeuren dat we elkaar bijna niet zagen. Op zaterdag heeft ze weinig aan mij. Ik ben bijna de hele dag op de voetbal. Om zeven uur ’s avonds stap ik onze boerderij pas weer binnen, om half negen lig ik te slapen op de bank.”
Toch keerde Moerman snel weer terug. “De vader van Erik Janssen, die deze zomer naar Capelle is gegaan, was mij opgevolgd. Trainer Warry van Wattum wilde geen elftalleider waarvan de zoon ook in de selectie speelde. Toen ben ik het weer gaan doen.”
Hij hoeft zelden een troostende schouder te bieden aan een speler die wil ‘uithuilen’. “Het is Spirit, hé. Onze trainer Richard van Cappellen loopt ook al jaren mee. Hij gaat vaak voordat hij de opstelling bekend maakt al praten met de jongens van wie hij verwacht dat ze zijn teleurgesteld.”
“Ik heb één keer meegemaakt dat een trainer verbaal tegen een speler tekeer ging in de kleedkamer. Echt tekeer, bedoel ik dan. Toen ben ik wel naar die trainer gelopen en gezegd dat hij zijn excuses moest aanbieden. Voor de rest bemoei ik me nooit met voetbal inhoudelijke zaken.”
Moerman is waarschijnlijk de enige elftalleider bij wie ooit een trainingskamp in de achtertuin werd gehouden. “Dat is best een mooi verhaal. Een paar jaar geleden heb ik al die gasten uitgenodigd. We hebben spelletjes gedaan en ’s avonds lekker gegeten. En daarna slapen in tentjes.”
Wil je meer informatie over de club Spirit? Klik hier.
Lees hier ook ‘Charlois en Spirit komen in vermakelijke wedstrijd niet tot scoren.’