Vorig seizoen nam Erik Adam op 34-jarige leeftijd afscheid als speler van Biervliet. Eigenlijk met een degradatie, maar als ‘lucky loser’ bleef de club toch voor de vierde klasse behouden. Zijn verhaal.

,,Als financieel manager ben ik een man van de cijfertjes, ja. Maar hoeveel goals ik in al die jaren gescoord heb? 40? Oh, 48. Wat ik wel zeker weet is dat ze allemaal uit een penalty of vrije trap zijn gescoord. Zeker, bizar. Enkel in een oefenwedstrijd tegen Cadzand heb ik een keer met een afstandsschot gescoord, maar dat telt niet echt mee. Twee seizoenen terug was ik topscorer met 9 goals, vorig seizoen maakte ik er 7. 6 vrije trappen en 1 penalty. Ik oefende er niet specifiek op hoor, want als je ze op dit niveau een beetje in de hoek richtte dan vloog die bal er vaak in. Helaas niet tegen Sluis, nee. In de finale van de nacompetitie schoot ik bij een 3-2 achterstand op de paal. Ik kan me nog goed herinneren dat we een paar jaar terug zelfs speelden voor promotie naar de derde klasse, toen we verloren van Luctor’88.

Eigenlijk was ik al een keer gestopt, drie jaar terug. Er was door blessures een tekort aan spelers, dus keerde ik maar tijdelijk terug. Na een uittocht van spelers besloot ik toen maar om definitief terug te keren. Sinds m’n vijftiende speel ik in het eerste, dan laat je de club ook niet zomaar in de steek. Nu was het wel echt het moment om definitief te stoppen. Hoe je het wendt of keert: er is ook gewoon een generatiekloof. Je praat over hele andere dingen dan je meeste medespelers. Of ik bij het eerste terugkeer in een andere rol? In ieder geval nooit als trainer. Dat schrapen van spelers en blij zijn als er iemand is… Daar ligt m’n ambitie niet.”

Wil je meer informatie over de club Biervliet? Klik hier.