Op het hoofdveld van Rijnsburgse Boys loopt een jongen met een scheidsrechters fluitje om zijn nek. Hij heet Niels Brouwer, is twaalf jaar oud en fluit wedstrijden alsof hij het al jaren doet. “Op het veld ben ik gewoon de baas.”
Niels is officieel scheidsrechter sinds dit seizoen. Terwijl andere jongens van zijn leeftijd dromen van doelpunten maken op het WK voetbal, is het Niels die droomt van fluiten op het WK voetbal.
Het idee kwam niet uit het niets. “Mijn opa was scheidsrechter bij SV Hillegom,” vertelt Niels. “Hij vond dat altijd heel leuk. Toen ik dat hoorde, dacht ik: dat lijkt me ook wel wat.” Zijn vader, Dirk Pieter Brouwer, vult aan: “Hij heeft het helemaal zelf gevraagd. Wij hebben hem niet gestuurd of zo. Hij kwam naar ons toe en zei: ik wil scheidsrechter worden. Dat vond ik wel bijzonder.”
Niels fluit wedstrijden van de Onder 13 bij Rijnsburgse Boys. “Meestal ken ik de jongens wel. Dan is het makkelijk. En als ik ze niet ken, dan is het ook niet erg. Ik raak niet boos. Als iemand iets zegt, dan zeg ik gewoon wat terug. Je moet er rustig onder blijven.”
Zijn vader glimlacht. “Wat ik knap vind, is hoe resoluut hij is. Hij weet precies wat hij wil, en hij blijft rustig. Spelers luisteren naar hem. Mensen zijn vaak verbaasd als ze zien hoe zelfverzekerd hij daar staat.”
Scheidsrechter op het buurtveldje
Niels zijn eerste minuten als scheidsrechter leerde hij op het plaatselijke voetbalveldje dicht bij zijn huis. Met wat vrienden ging hij daarheen en in plaats van mee voetballen was Niels scheidsrechter. “Dat heb ik vier jaar gedaan. Daar is het eigenlijk moeilijker om scheidsrechter te zijn omdat jongens toch liever hun eigen plan trekken.”
Toen Rijnsburgse Boys dit jaar een scheidsrechtercursus aanbood, twijfelde Niels geen moment. “Dat waren drie avonden. We kregen uitleg, en daarna mocht ik oefenwedstrijden fluiten. Nu ben ik dit seizoen begonnen met het fluiten van wedstrijden in de Onder 13. Ik hoopte al dat ik de Onder 13 zou mogen fluiten want vanaf die lichting mag je kaarten uitdelen.
Zijn eerste officiële wedstrijd vergeet hij niet snel. “Het was 15-0. De keeper maakte hands bij een terugspeelbal. Toen moest ik even nadenken wat ik moest doen. Gelukkig was er een begeleider (Dick Blom) waar ik even naar toe kon lopen. Hij zei: laat het nu maar even doorgaan, het staat toch al 15-0. Dat is wel fijn, hoor, als je het even niet weet.”
Spannend vindt hij het soms nog wel. “Een keer floten we Rijnsburgse Boys tegen Katwijk. Toen zei een ouder van Rijnsburgse Boys iets tegen een speler. Ik heb het spel stilgelegd en ben naar die ouders gelopen. Dat was wel spannend, maar het moest gebeuren.”
Zijn vader kijkt trots. “Hij stapte gewoon op die ouders af en zei: dat kan niet. Dat is bewonderenswaardig voor iemand van twaalf. Ik zou dat niet durven op die leeftijd.”
Wat Niels het meest aanspreekt aan het scheidsrechter zijn, is de controle. “Het gevoel dat je boven iedereen staat, vind ik wel fijn.”
Ambitie
Niels zit in de eerste klas van de mavo op het KTS in Voorhout, maar weet nu al wat hij later wil. “Scheidsrechter,” zegt hij resoluut. “Wat ik mooi zou vinden is als ik dan werk heb, en dat even tien weken stil kan leggen om het WK te gaan fluiten. Dat lijkt me geweldig.”
Hij krijgt vaak complimenten. “Na een wedstrijd komen mensen naar me toe: ‘Goed gefloten!’ Dat vind ik leuk om te horen. Ik probeer zoveel mogelijk wedstrijden te fluiten dit seizoen. Zelf korfbal ik ook nog op zaterdag, maar als ik een late wedstrijd heb, kan ik daarvoor gewoon nog fluiten.”
Klik op Rijnsburgse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Rijnsburgse Boys voor meer informatie over de club.