Na een pittige voorbereiding, zijn ze bij JEKA klaar voor een nieuw seizoen in de tweede klasse. Want nadat de ploeg uit Breda afgelopen jaar de nacompetitie voor degradatie ternauwernood wist te ontlopen, moest er een schepje bovenop, vertelt aanvaller Bowen van der Linden. “We hadden op meer gehoopt.”
Maar meer dan een negende plek, en slechts twee punten boven de nacompetitie, werd het uiteindelijk niet voor JEKA. “Gezien ons team, waren we toch wel een beetje teleurgesteld. Al was het een terechte plek”, is de 22-jarige Van der Linden eerlijk. “We hebben twee keer echt een off-day gehad. Naast een aantal blessures, domme fouten, of wedstrijden die net niet onze kant opvielen.” Vooral dat eerste, speelde de tweedeklasser nogal eens parten, herinnert hij zich. “Als je dan terug moet vallen op jeugdspelers, mis je toch net die bepaalde slimmigheidjes. Voetballend kunnen ze zeker mee, alleen moeten ze nog ervaring opdoen. Dan is dat net te veel…”
Vuile meters
Een bredere selectie, was dus het devies. En dat is gelukt, heeft Van der Linden de afgelopen weken gemerkt. “Er zijn spelers bijgekomen, dus de concurrentie is nu groter.” De lat, kan dan als vanzelfsprekend ook omhoog, vindt hij. “We moeten gaan voor een solide middenmoot. Als we in de bovenste helft eindigen, doen we het gewoon goed.” Al komt dat niet vanzelf, weet ook de inwoner van Teteringen.
“Vooral voor de goal, zullen we een stuk efficiënter moeten zijn. Naast het feit, dat we meer kansen moeten gaan creëren.” Iets waar hij als spits, een belangrijke bijdrage aan zou kunnen leveren. “Vaak hebben we wel een veldoverwicht, maar dan ontbreekt het net aan die laatste pass.” Mede daardoor kwam Van der Linden zelf, slechts tot zeven treffers. “Daar ben ik uiteraard niet tevreden mee. Pas aan het einde van het seizoen, begon het een beetje te lopen.” Toch, heeft de aanvalsleider geleerd om te relativeren, zo blijkt. “Als ik in de jeugd niet scoorde, had ik niet goed gespeeld. Nu sta ik er anders in. Assists zijn net zo belangrijk. Ik hoef niet per se te scoren, al word je daar als spits natuurlijk wel op afgerekend.”
Desondanks, is Van der Linden met zijn manier van spelen, meer dan belangrijk voor zijn team. “Ik maak een hoop vuile meters. In het drukzetten, met loopacties en om gaten voor iemand anders te trekken. Daardoor sta je alleen zelf niet altijd op de goede plek om te kunnen scoren.” Aan zijn werklust, zal het in ieder geval niet liggen. “Ondanks dat ik niet megasnel of op de brommer ben, werk ik altijd keihard voor het team. Balvast, sterk en iemand die goed kan afronden.” Een voorspelling, durft Van der Linden dan ook wel te wagen. “Als ik er dit seizoen vijftien maak, ben ik meer dan tevreden!”
Mentaal zwaar
In zijn derde jaar bij de club. Nadat hij ooit bij Baronie begon. “Tot ik zwaar geblesseerd raakte aan mijn meniscus én naar de Universiteit ging. Toen werd drie keer in de week trainen lastig.” Via Maikel Nijst, zijn huidige trainer, kwam Van der Linden uiteindelijk bij JEKA terecht. “Ik had in de JO19 van Baronie al training van hem gehad, dus vroeg of hij het nummer van de hoofdtrainer van het eerste had.
Dat bleek hij zelf te worden, terwijl niemand dat nog wist.” Na een bezoek bij hem thuis, was de hereniging dan ook snel beklonken. “Maikel is bloedfanatiek, daarom mag ik hem heel graag. Maar ook ik, moest het gewoon zelf laten zien.” Al ging dat in het begin, na een revalidatie van zeven maanden, nog niet van harte, memoreert hij. “In één van mijn eerste wedstrijden, raakte ik opnieuw geblesseerd. Dit keer aan mijn hamstring. Ik wilde te graag en te snel, daardoor heb ik dat hele seizoen gekwakkeld met blessures. Als je jezelf wil laten zien, is dat een flinke valkuil.” Ook mentaal, had de student Accountancy en Accountant van beroep, het zwaar. “Revalideren is echt niet leuk…
Ondanks dat je probeert om betrokken te blijven bij de groep, is het heel frustrerend om iedereen te zien voetballen, maar zelf niet mee te kunnen doen. Door al die blessures, heb ik getwijfeld om te stoppen. Gelukkig heb ik dat niet gedaan.” Want inmiddels voelt Van der Linden zich naast fit, vooral als een vis in het water bij JEKA. “Onze selectie is één grote vriendengroep. En naast dat we iedere week gaan padellen, fluit ik soms een wedstrijd en help ik bij het organiseren van het trainingskamp of andere activiteiten.” Kortom. “Ik zit helemaal op mijn plek hier!”