Als lid van de TC en praktijkbegeleider binnen Unitas’30, is Leon de Bruijn druk bezig met de toekomst. Want het doel van de voormalig jeugdcoördinator is even helder als simpel. “We willen de gehele jeugdopleiding naar een hoger plan tillen.”
En voorlopig, lukt dat in Etten-Leur best aardig. “Inmiddels doen we dit nu al tien jaar en in die tijd, zijn alle selectieteams naar divisieniveau gegaan. Daarnaast hebben alle hoofdtrainers, minimaal een VC2-opleiding.” Met een eerste elftal spelend in de Vierde Divisie, volgens de 61-jarige De Bruijn allesbehalve onbelangrijk. “Onze eigen opleiding moet aansluiten op het eerste.”
Enthousiast maken
Precies waar hij als praktijkbegeleider min of meer verantwoordelijk voor is. “Intern proberen we trainers te begeleiden plus bieden we opleidingen aan voor stagiaires, van bijvoorbeeld het CIOS. Unitas’30 is een erkend leerbedrijf, dus studenten, vaak eigen leden, kunnen ook bij ons stagelopen.” Zo is De Bruijn onder meer betrokken bij de VC1 en VC2-opleiding, maar ook de pupillencursus, hebben ze bij de club in eigen huis. “Daar doen er wel acht of negen van ons aan mee!” Sinds drie jaar, een uitdagende functie voor de voormalig jeugdtrainer van SC ‘t Zand. “We lopen langs de velden, assisteren de trainers en bieden oefenstof aan.” Samen met Rini Neggers en Toon van Ierssel. “Het belangrijkste is om onze trainers aandacht te geven en oefenstof aan te reiken. Want als we dat doen, krijgen onze voetballertjes dat ook aangeboden. Zowel recreatief als prestatief.” Vaak met goedwillende ouders. “Ook die helpen we waar we kunnen!” Daar ligt volgens hem misschien wel de sleutel. “Als we mensen enthousiast kunnen maken, blijven ze waarschijnlijk langer actief.” En hebben spelers meer plezier. “Daar draait het uiteindelijk om.” Sowieso zit De Bruijn, als één van de vier TC-leden, dus niet stil.
“Dat gaat eigenlijk over het beleid van de hele club, maar ook het eerste elftal. Gesprekken voeren, advies geven over het aantrekken van een hoofdtrainer en vaak dan iemand voordragen.” Na zeven jaar in de Technische Commissie, weet hij inmiddels wel hoe het werkt. Al is Unitas’30 eigenlijk niet ‘zijn club’. “Oorspronkelijk kom ik uit Tilburg. Zelf heb ik altijd bij SVG gevoetbald en ik was jeugdtrainer bij ‘t Zand.”
Extra trainingen
Toch is hij dus verzeild geraakt in Etten-Leur en dankzij zijn stiefzoon uiteindelijk betrokken geraakt bij de voetbal. “Unitas’30 is echt een volksclub, met een dorpscultuur. Iedereen kent elkaar en er heerst een hoge saamhorigheid, dat is prettig.” En dus steekt De Bruijn er met alle liefde veel van zijn tijd in. “Als coördinator was het drukker, nu ben ik ongeveer tien uur per week op de club.” Ook bij het eerste. “Als ze thuis spelen, ben ik er altijd.” Heeft hij vertrouwen in handhaving? “Ik denk dat we op het juiste moment de vorm te pakken hebben, om hem over de streep te kunnen trekken.” Dat is vooral belangrijk voor de toekomst, zo vindt De Bruijn. “Ons tweede is sinds drie jaar recreatief, daarom hebben we een O23 gestart. Dat is eigenlijk één selectie, met het eerste. Zodat we het gat zo klein mogelijk kunnen maken. En ook de weerstand, is daar goed.” Want het doel, blijft hetzelfde. “We willen zoveel mogelijk eigen jongens in het eerste én zo hoog mogelijk spelen. Dat is ons beleid, dat zullen we ook niet loslaten.” Mede daarom, staat de ontwikkeling bij Unitas’30 nooit stil. “Op dit moment zijn we aan het nadenken over extra faciliteiten die we kunnen aanbieden, via een soort voetbalschool. Extra trainingen voor jeugdspelers. Dat is in ontwikkeling.” Met hem er voorlopig gewoon nog bij. “Ik denk dat ik nog heel lang bij de club betrokken blijf, alleen weet ik nog niet in welke functie. Over vier jaar hoop ik met pensioen te gaan, dan zie ik wel wat er bij de vereniging op mijn pad komt!”
Bron: Unitas’30
Klik op Unitas’30 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Unitas’30 voor meer informatie over de club.