Bijna aan het einde van de wekelijkse Walking Football-meeting laat Peter Heemskerk nog even wat hoogstandjes zien. Het gemak waarmee de gepensioneerde docent marketing (68) kapt en draait en baas blijft over de bal verraadt ervaring.
“Klopt”, zegt hij even later, als hij nipt aan een glaasje water in de bestuurskamer van voetbalvereniging Noordwijk. “Ik heb tot mijn vijftigste gezaalvoetbald. Die techniek is jarenlang weggestopt geweest.”
De geboren Leidenaar is één van de negen deelnemers die deze woensdag op sportpark Duinwetering meedoen aan de wekelijkse sessie. “We zijn in totaal met zijn veertienen, maar er zijn altijd wel mensen op vakantie óf geblesseerd”, legt Leo Kruithof (64) uit. Het bestuurslid nam samen met Ger Oostermeijer het initiatief om bij Noordwijk Walking Football van de grond te krijgen. “Ik werd gebeld door Johan Anema van het Ouderenfonds met de vraag of wij er iets voor voelden om Walking Football te introduceren bij de club. Hij heeft ons ook geholpen bij het opstarten en gezorgd voor een trainer de eerste weken.” “We hebben eerst ons ledenbestand doorgelopen en daarbij gekeken naar mogelijke kandidaten. Dat leverde zes spelers op. Inmiddels is de groep met kennissen, familie en vrienden uitgebreid naar veertien.” Sportief bezig zijn en lol hebben met elkaar, daar het gaat om bij Walking Football. “Als je echt fanatiek wil zijn, moet je dit niet doen”, zegt Heemskerk.
Wat dat betreft was de speciale promotiewedstrijd die de Noordwijkse lopende voetballers speelden voor de derde divisie-kraker Noordwijk-ODIN’59 geen promotie. “Het ging er veel te fanatiek aan toe”, blikt Theo Meijer terug. “We waren nog geen dertig seconden bezig of die gasten van ODIN schoten de bal van grote afstand in het doel. Daarmee zetten ze meteen de toon”, aldus de oud-speler van het eerste van DoCoS en Blauw-Zwart. “Toen ik dat zag, werd ik ook giftig.” Niet rennen is best lastig, stelt Aad van der Riet (70). “Soms komt de bal net niet goed, en dan zie je mensen toch even een klein sprintje doen. Dat is toch het aard van het beestje”, lacht de penningmeester van Noordwijk. Humor is ook deze woensdag een belangrijk ingrediënt in de bestuurskamer waar de groep voor en na haar training een ‘bakkie’ doet. In het veld valt vooral Jan Bemer op. Niet vanwege zijn voetbalkunsten (‘die zijn niet bijzonder’), maar wel door zijn outfit: hij draagt een Liverpool-shirt. “Daar gaat ons hele budget aan op”, reageert Peter Heemskerk gevat. De Noordwijkse Walking Footballers spelen in hun eerste jaar nog gratis, maar dat gaat veranderen, meldt Kruithof. “Een klein bedragje waarschijnlijk. Een aantal jongens is al lid.” Noordwijk ziet de wandelende voetballers niet als verdienmodel. “We hoeven ook niet per se tientallen leden te hebben”, zegt Kruithof. “Als we maar een wedstrijdje kunnen spelen”, vult Rob Hogenhuis (60), jeugdvoorzitter van Noordwijk, aan. “Vier tegen vier of vijf tegen vijf. Eigenlijk eindigen we zoals we bij de jeugd zijn begonnen”, constateert hij.
“Met iets meer spelers zouden we wel twee wedstrijdjes kunnen spelen, dan zouden we een soort onderlinge competitie kunnen houden”, zegt Meijer.
Het woord ‘competitie’ is gevallen. Over twee dagen wordt meegedaan aan een Walking Football-toernooi bij VVSB. Kruithof: “Zeven wedstrijden van een kwartier. Dat wordt een aanslag op onze fysieke gesteldheid.” Van Peter Heemskerk hoeft het allemaal niet. “Hier bij Noordwijk is het leuk, maar bij zo’n toernooitje wordt het toch weer te fanatiek.”
