Nadat hij al een aantal jaar actief was als assistent-trainer, wilde Pepijn Boogert bij Groote Lindt graag op eigen benen staan. En inmiddels als hoofdtrainer verantwoordelijk voor de JO15-2 van de club, bevalt hem dat voorlopig meer dan prima. “Het is heel leuk, maar ook wel een uitdaging!”
En dat komt niet alleen door zijn leeftijd, vertelt de pas negentienjarige Boogert. “Er is onderling best wel wat niveauverschil tussen de spelers.” Hoe hij daarmee om probeert te gaan? “Door bepaalde jongens extra opdrachten of meer verantwoordelijkheid te geven. Bijvoorbeeld maximaal twee keer raken.” Een aanpak, die zijn vruchten afwerpt, heeft de inwoner van Zwijndrecht gemerkt. “Vooral voetballend, gaat het goed! Alleen hebben we weinig aanvallers, dus dat is lastig.” Aan de inzet en het enthousiasme, ligt het in ieder geval niet. “Het is een leuk, leergierig én hardwerkend team.”
Veel voldoening
Waar Boogert zijn eigen draai aan kan geven. Precies de reden waarom hij graag hoofdtrainer wilde worden. “Ik ben drie jaar lang assistent-trainer geweest, en het leek me leuk om op eigen benen te staan. Dus had ik dat aangegeven bij Ruud Pols, onze jeugdcoördinator.” Want aan ervaring, ondanks zijn nog jonge leeftijd, geen gebrek. “Voor het CIOS, moest ik stagelopen. Dat heb ik natuurlijk bij Groote Lindt gedaan.” Op die opleiding, behaalde Boogert ook zijn VC2-diploma, vertelt hij. “Ik moest op school een profiel kiezen, dat werd uiteraard ‘voetbal’. Dat sprak me het meeste aan. Zo ben ik eigenlijk in het trainersvak gerold.” Heel gek, is dat gezien zijn verleden én heden, ook niet. “Op mijn vierde ben ik begonnen met voetballen bij Pelikaan, tot we tijdens corona niet mochten trainen en een vriend van mijn vader, vroeg of ik niet eens bij Groote Lindt mee wilde doen.” En zo geschiedde. “Dat vond ik meteen heel leuk!” Vol enthousiasme, maakte Boogert op zijn veertiende, vervolgens de overstap naar de club uit Zwijndrecht. “Het voelde heel relaxed en iedereen was aardig. Echt een hechte familieclub.” Eén waar hij nu, naast voetballer van de O23, dus ook jeugdtrainer is. “Ik haal er heel veel voldoening uit. Als ik die gasten dan over dat veld zie rennen…” Maar ook van tactische ingrepen kan Boogert, samen met zijn twee assistenten Sven Franzen en Martijn Kreukniet, enorm genieten. “Als er iets in je hoofd zit, je past het aan én het werkt, vind ik dat mooi om te zien.”
Alles aan doen
Hoe zou hij zichzelf als trainer verder omschrijven? “Ik houd ervan om de voetballende oplossing te zoeken. Daarom vind ik het ook helemaal niet erg als iets fout gaat. Zo lang ze het maar nog een keer proberen en lekker blijven voetballen.” En als team spelen. “Dat vind ik misschien wel het belangrijkste. Iedereen moet keihard werken.” Te beginnen, op de training. “Op dinsdag doen we vaak positiespel, pass- en trappen en afwerken. Op donderdag trainen we specifiek op opbouwen en drukzetten, in een grote partij.” Samen dus, met zijn twee assistenten. “Daardoor kunnen we per team, heel gericht coachen. Onder meer door stopmomenten te gebruiken.” Aan fanatisme, bij Boogert dan ook geen gebrek. Al draait het volgens hem niet alleen om winnen. “Als we er alles aan hebben gedaan, kan ik ermee leven als we verliezen. Anders baal ik er wel echt van.” Maar, zo weet hij ook. “Voor die gasten is resultaat heel belangrijk. Dat zorgt ook voor vertrouwen. En heeft daardoor indirect invloed op de ontwikkeling.” Ziet hij zijn jonge leeftijd als een voor- of juist een nadeel? “Omdat ik nog jong ben, sta ik misschien wel dichter op de groep. Daarnaast ben ik best wel mondig, dus die jongens merken het snel genoeg als ik serieus ben. Af en toe moet er juist ook ruimte zijn voor een lolletje, het blijven pubers. Daar moet je niet te streng voor zijn.” Weet Boogert misschien ook wel een klein beetje, uit eigen ervaring. Als speler van de O23. “Bij Pelikaan stond ik altijd centraal achterin, maar bij Groote Lindt werd ik vanaf het begin op zes gezet.” De bal ophalen, het spel verdelen én duels spelen. “En waar mogelijk, probeer ik het spel aan te sturen. Dan trek ik wel mijn mond open!” Het leverde de voormalig assistent-trainer van de JO13-1, JO13-2 en de JO15-1, onlangs zijn debuut in het vlaggenschip van de club op. Hoe ziet hij de toekomst voor zich? “Ik zou het leuk vinden om bij Groote Lindt een selectieteam te trainen. Daar is het niveauverschil toch wat kleiner.” Om na het opdoen van de nodige ervaring én het halen van zijn volgende trainersdiploma, ooit trainer te worden bij een eerste elftal. “Maar pas nadat ik zelf gevoetbald heb!”
Klik hier voor meer informatie over Groote Lindt
Klik hier voor meer artikelen over Groote Lindt