Ze was een begenadigd voetbaltalent dat de nationale jeugdelftallen doorliep, totdat Iris Opdam er na twee zware knieblessures er genoeg van had. Vijftien jaar later maakte nichtje Wiep het voetbaldier bij Opdam weer los en intussen is zij trainster en coach van de MO13 van FC Lisse.
Over een paar dagen speelt Opdam met de MO13 weer een competitiewedstrijd. Ze kijkt er nu al naar uit, zegt ze. “Ik geniet als ik zie hoeveel plezier die meiden met elkaar hebben. Voor mij zijn die resultaten helemaal niet het belangrijkste. Wat dat betreft is Dave Roelofs, de leider met wie ik het doe, veel fanatieker. Ik vind het belangrijk dat die meiden het naar de zin hebben en zich prettig voelen in het team en in het veld.”
Toen ze zelf jong was, was ze bloedfanatiek. Dat fanatisme bracht haar via FC Lisse bij Ter Leede en in Oranje onder 15, onder 17 en onder 19. Voor Opdam lag de weg open naar een mooie interlandcarrière. Er kwam echter op jonge leeftijd ruis op de lijn. Na een zware knieblessure kwam ze sterk en vol vertrouwen terug, maar toen ze korte tijd erna weer een kruisband afscheurde, was een vroegtijdig afscheid van het voetbal geboren. “Ik ben geopereerd en heb voor de tweede keer een revalidatieproject doorlopen. Maar eenmaal klaar had ik het gevoel dat het niet meer hoefde. Ik was 20, 21 jaar. Of ik er spijt van heb dat ik toen gestopt ben? Ja, want de hoogtijdagen van het Nederlandse voetbal kwamen eraan. Ik heb regelmatig voor de buis gezeten met het idee dat ik daar ook had kunnen lopen.”
“Er speelde ook mee dat ik mijn broer Barry intensief volgde. Ik heb hem twaalf jaar lang gevolgd bij AZ en bij het Nederlands elftal. Dat was ook fantastisch.”
Toen de oudste dochter van haar broer bij FC Lisse lid werd, sprong Opdam een gat in de lucht. “Ik hoopte het al. Ik heb als tante een sterke band met Wiep. Ik mee natuurlijk. FC Lisse vroeg me al snel als trainer.”
Inmiddels is dat zes jaar geleden, Wiep voetbalt nog steeds, in de MO13, en Opdam geniet van de beleving van haar en haar leeftijdsgenootjes. “In mijn tijd waren er nauwelijks meisjesteams bij FC Lisse. Nu heb je in elke leeftijdsklasse wel één team, soms ook wel twee. Ik heb zelf jarenlang bij de jongens gevoetbald. Dat was ook goed voor mijn ontwikkeling.”
Vorig seizoen eindigde Opdam met wat toen nog de MO11 was derde op het Nederlands kampioenschap. “Ik had geen enkele verwachting, maar ik was stiknerveus”, zegt ze lachend. “Nerveuzer dan die meiden.”
Ook als MO13 zijn de prestaties uitstekend. In het eerste deel van het seizoen werd het kampioenschap van de hoofdklasse behaald.
“Er zitten een paar leuke talentjes in. Ik zie mezelf niet zo zeer als een trainer. De KNVB heeft me wel gevraagd om iets te doen, maar ik heb de ambitie niet. Ik vind het leuk om met Wiep dezelfde passie te delen, maar als Wiep stopt weet ik niet of ik wel doorga.”
Klik op FC Lisse voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Lisse voor meer informatie over de club.
