“Soms”, zegt Jan van den Bos. “Kan ik flink nijdig worden. Pisnijdig, als ik zie dat die jongelui niet netjes omgaan met de spullen hier. Ik vlieg er dan meteen op. Daar moet ik een beetje mee oppassen, anders ben ik de boeman.”
Jan van den Bos behoort bij Lyra tot ‘De Rode Jassen’, het is de Lierse bijnaam voor de leden van de vrijwilligersploeg die er-voor zorgen dat alles schoon is en netjes blijft op het fraaie complex van de club. “Ik denk dat veel leden geen flauw benul hebben wat wij allemaal doen”, zegt hij. “Of dat jammer is? Je ziet veel ouders die denken dat een voetbalclub een crèche is, waar je je kroost kan brengen en later weer kan ophalen. Ze vergeten dat we gewoon een vereniging zijn waar we het met zijn allen voor elkaar moeten boksen.”
In het vele vrijwilligerswerk kan Van den Bos (77) omschreven worden als een loyale en hardwerkende kracht. Hij is zes dagen van de week op de club. “Vanmorgen ben ik om acht uur begonnen”, zegt hij, als hij even pauzeert. “Net was ik even aan het rommelen in de keuken. Er zijn altijd klusjes te doen. We hebben altijd veel schoonmaakwerk. We hebben een ploeg van vijf man die de lijnen op de velden trekken. Op maandag zijn twee mannen bezig met het legen van de prullenbakken en het afvalvrij maken van de parkeerplaats. Als hier zaterdag gespeeld is, kom je soms een vreselijke bende tegen.”
Van den Bos corrigeert zichzelf vrijwel meteen. “Er zijn ook teams die de boel netjes achterlaten. Dan kijk ik zaterdag de kleedkamer in en zie ik één zooitje. ‘Jan, komt goed’ hoor ik dan. Als ik maandag dan kom is alles netjes. Zo heb je ze ook.”
Hij is er iedere dag tot half twaalf, twaalf uur. “Ik ben op mijn 70ste gestopt met werken. Ik deed altijd al wat klusjes, maar ben echt begonnen toen de tribune opgeknapt moest worden. Die was eerst bruin, die hebben we in het rood en wit geverfd.” Van den Bos is sinds 1966 lid van Lyra. “Ik ben in dat jaar van Rijswijk naar De Lier verhuisd. In 1967 ben ik scheidsrechter geworden. Tot mijn 45ste heb ik voor de KNVB gefloten. In die tijd moest je op die leeftijd stoppen en mocht je alleen nog maar jeugd fluiten. Daarna ben ik nog jarenlang scheidsrechter geweest op zaterdag. Totdat een goede vriend van me zei: Jan, de spelers vinden dat je het niet meer kan bijlopen. Dat was voor mij het sein om te stoppen. Ik was intussen 73 jaar”
Het betekent niet dat de voor- malig rijschoolhouder (‘ik heb 2432 mensen aan een auto- en 658 aan een motorrijbewijs geholpen’) zaterdag thuis op de bank zit of ligt. “Zaterdag is mijn langste dag. Dan ben ik er al om zeven uur om teams en scheidsrechters te voorzien van drinken en thee.”
Daarnaast is Van den Bos, die zestien jaar voorzitter was van de Lierse zwemvereniging Waterloo, de ‘sleutelman’, hij beheert de sleutels van alle kleedkamers. “Dat is een heel gedoe, want we hebben 24 kleedkamers. Ik zit er altijd bovenop, want ik wil dat alle sleutels terugkomen. Soms ontbreekt er één, die is dan per ongeluk ergens in een tas verzeild geraakt. Dan ga ik dezelfde avond nog bellen. Vrijwel altijd komt die sleutel weer terug.”
