Zelf gevoetbald bij NOAD’32 en inmiddels al vijftien jaar lang jeugdtrainer namens GDC. Want met voetballende kinderen, kan Arie van Veen er voorlopig nog lang geen genoeg van krijgen. “Er werd een meisjesteam opgericht, mijn dochter wilde voetballen, dan gaan ze je vragen…”
En met als schoonvader Toontje Branderhorst, toen een icoon bij GDC, was dat antwoord eigenlijk niet zo moeilijk. “Die heeft hier tot zijn 69ste gevoetbald en deed allemaal klusjes, dus via hem kende ik de club natuurlijk wel.” En andersom ook. “Tot de dames ben ik met mijn dochter(s) meegegaan, daarna ben ik gestopt.” Maar helemaal van hem af, waren ze in Eethen natuurlijk niet. “Daarna kreeg ik nog een zoontje en ben ik opnieuw begonnen bij de mini’s. Een jaar of vijf, zes geleden.”
Bekende namen
Heel wat seizoenen later, is de 54-jarige Van Veen er als trainer van de JO13 dus nog steeds. “Voetbal blijft een mooi spelletje; spelertjes beter maken. Met die kids werken, is het allerleukste”, weet hij inmiddels uit ervaring. “Als ik nu iemand van die meiden tegenkom, die zijn nu in de twintig, kennen ze je nog allemaal.” Van Veen, weet dan ook van geen ophouden. “Voor mijn gevoel kan ik ze nog zoveel leren, dan is het zonde om ze los te laten. Heel eerlijk? Dat vind ik best moeilijk, haha!” Heel gek is dat overigens niet. “Je ziet ze gewoon groeien, dat geeft zoveel voldoening. Het begint spelenderwijs met trucjes, dan wordt het dribbelen, passen en positiespel.” Steeds een beetje moeilijker. “Twee keer raken, positiegericht. Dat soort dingen.” Maar dat gaat niet vanzelf, vertelt de fanatieke trainer. “Ik houd van duidelijkheid en discipline, verbaal ben ik best wel aanwezig. Ze weten precies wat de grenzen zijn.” Juist in die omgeving, leren ze het snelste. “We zijn nu onder meer bezig met elkaar coachen. Hoofd omhoog en kijken waar je heen moet. Kaatsen, strak inpassen en opendraaien. Dat komt altijd wel terug.” Voor oefeningen haalt Van Veen inspiratie uit meer dan bekende namen. “Pep Guardiola of Ruud van Nistelrooij. Dan kijk ik gewoon online, wat zij doen en wat wij daar dan mee kunnen.”
Ontwikkelen
Met een talentvol groepje, kan de jeugdtrainer zichzelf helemaal uitleven. Ook zijn ervaring bij de dames helpt hem nog steeds. “Bij meiden is de motoriek vaak wat anders, daar moet je rekening mee houden.” En dus ging Van Veen daar eens extra goed opletten. “Je gaat er meer over nadenken: hoe zet je bijvoorbeeld je standbeen neer, wat doe je bij kappen? Dat soort dingen. Dat pas ik nu toe, daardoor pikken die spelertjes het nog sneller op.” Kennis die hij kan delen met zijn collega’s bij GDC. “Het zou goed zijn om bijvoorbeeld welwillende ouders te ondersteunen. Dat we een trainer mee laten lopen, om ze zo te helpen met de oefenstof en het leren van de basis.” Maar dat niet alleen. “Soms geeft de hoofdtrainer van het eerste een training bij ons. Dat is leuk voor die gasten en het zorgt voor binding binnen de club. Dat zijn goede ontwikkelingen.” Toch ziet de inwoner van Genderen nog ruimte voor verbetering. “We selecteren nu vaak op leeftijd, soms moet je dat op kwaliteit doen. Doorselecteren om jongens uit te dagen en beter te maken. Het gaat niet om winnen, maar juist om ontwikkelen. Dat staat voorop en moet het doel zijn.” Aan stoppen denkt Van Veen dan ook voorlopig nog niet, of toch wel? “Vorig jaar dacht ik daar heel even aan, maar ik vind het nog steeds zó leuk. En zolang die jongens willen dat ik blijf, ga ik nog een paar jaar door!”
Klik op GDC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op GDC voor meer informatie over de club.